З жыцця Касцёла

27 лістапада ў мінскім архі­катэд­ральным касцёле Імя Найсвяцейшай Панны Марыі адбылося адкрыццё Года кансэкраванага жыцця ў Беларусі.

Айцы, браты і сёстры ў манастве, якія нясуць служэнне ў Касцёле ў Беларусі, сустрэліся на малітве перад Найсвяцейшым Сакрамантам. Адарацыя папярэднічала святой Імшы, якую цэлебраваў Апостальскі нунцый у Беларусі арцыбіскуп Клаўдыа Гуджэроці. У Эўха­рыстыі ўдзельнічалі біс­куп Віцебскай дыяцэзіі Алег Буткевіч, біскуп Пінскай дыя­­цэзіі Антоні Дзям’янка, дапаможны біскуп Мінска-Магілёўскай архідыяцэзіі Юрый Касабуцкі і дапаможны біскуп Гродзенскай дыяцэзіі Юзаф Станеўскі.
    Звяртаючыся да прысутных, Апостальскі нунцый ад імя Касцёла падзякаваў кансэкраваным асобам за тое, што рашыліся адказаць на голас Божага паклікання і зрабілі кансэкраванае жыццё сваім жыццём. †

Гэтую значную падзею калектыў адзначыў урачыстым канцэртам у касцёле св. Францішка Ксаверыя ў Гродне. Юбілейнае выступленне адбылося 22 лістапада, у дзень успаміну св. Цэцыліі, панны і мучаніцы, заступніцы касцёльнай музыкі і спеваў.

На пачатку адбылася ўрачыстая св. Імша ў інтэнцыі хору “Cantate Domino”, якую ўзначаліў біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч. У гаміліі дапаможны біскуп дыяцэзіі Юзаф Станеўскі адзначыў, што ўспамін св. Цэцыліі – добрая нагода для таго, каб выказаць удзячнасць Богу за ўсіх, хто разумее словы св. Аўгустына: “Qui cantat bene, bis orat”, што азначае: “Хто добра спявае, моліцца двойчы”.
    Кажучы пра св. Цэцылію, заступніцу арганістаў, ха­рыс­таў і тых, хто стварае касцёльную музыку, іерарх наблізіў удзельнікам Імшы постаць той, для якой “смерць дзеля Хрыста была звычайным і натуральным вызнаннем веры”.
    “Святая Цэцылія не была толькі слухачом слоў Праўды: яна будавала свой дом на скале – на Евангеллі, на Хрысце”, – адзначыў біскуп. †

Роўна год таму адбылася значная падзея, якая ўжо ўпісана ў сучасную гісторыю каталіцкага Касцёла ў Беларусі – прызначэнне папам Францішкам трох новых біскупаў: Юзафа Станеўскага, Юрыя Касабуцкага і Алега Буткевіча. Год – малы і адначасова вялікі прамежак часу. З моманту прызначэння іерархі не толькі звыкліся з высокім і адказным служэннем, але таксама паспелі асэнсаваць яго і шмат чаго зрабіць. У першую чаргу, прызнаўся дапаможны біскуп Гродзенскай дыяцэзіі Юзаф Станеўскі, ён стараецца адпавядаць патрабаванням сучаснага часу для біскупаў – быць не функцыянерам, а пастырам. “Наш народ, калі бачыць біскупа, асабліва старэйшыя, староняцца неяк. Калі едзем па парафіях, ідзём і размаўляем з людзьмі, падыходзім да іх. А потым яны кажуць, што з біскупам размаўлялі. Проста трэба быць сынам гэтай зямлі, сынам гэтай традыцыі. Я ведаю гэты народ, я вырас тут, я ведаю іх радасці, пакуты, праблемы. Таксама ведаю, чаго яны ад мяне чакаюць. І я не спецыяліст па гаспадарчых справах, я павінен даць ім тое Евангелле, тую моц, якую сам атрымаў ад Бога, не захаваць сабе, а падзяліцца. І найлепш гэта рабіць не з аўтамабіля ці з курыі, а будучы паміж людзьмі. Так, як папа Францішак казаў: «Быць з імі, каб блаславіць; быць перад імі, каб весці; быць за імі, каб абараняць»”, – адзначыў біскуп Станеўскі ў размове з беларускай рэдакцыяй Ватыканскага радыё. †

Галоўная інтрыга сёлетняга чэмпіяната заключалася, бадай, у тым, каб прадугадаць, ці здолеюць каманды скласці годную канкурэнцыю гродзенцам і перарваць іх бяспройгрышную серыю на двух чэмпіянатах запар.

Маладзечна-2014
    Найбольш рэальнымі прэтэндэнтамі на змяшчэнне лідара былі каманды Мінска-Магілёўскай архідыяцэзіі і Віцебскай дыяцэзіі, – заваяваць кубак у папярэдніх чэмпіянатах ім перашкаджалі толькі паражэнні ад гродзенцаў. Гульня праходзіла па схеме: 2 таймы па 12 хвілін. У спаборніцтвах бралі ўдзел чатыры каманды – па адной ад дыяцэзіі, таму кожная каманда згуляла па тры матчы. Адкрываў чэмпіянат матч святароў з Гродна і Віцебска. З першых хвілін абедзве каманды рынуліся ў атаку, задаўшы высокі тэмп гульні. У выніку ўжо на 4-й хвіліне “бліцкрыг” гродзенцаў прынёс плён – 1:0. Каманда Віцебскай дыяцэзіі старалася не адставаць, але больш тэхнічныя гродзенцы літаральна праз хвіліну зноў пакарылі вароты сапернікаў – голам завяршылася імклівая контратака кс. Яна Кузюка. Віцебчане кінуліся адыгрывацца, і ў адведзены час першага тайма вароты сапернікаў сапраўды ўздрыгнулі. Але больш лік не змяняўся – 2:1 на карысць гродзенцаў. †