ГРОДНА
Панядзелак,
22 ліпеня 2024 года |
Як Жырафа сама сябе пакарала
![](/images/stories/n319/giraffe.jpg)
Жырафа была працавітай. Але яна ўмела працаваць шмат і без адпачынку толькі тады, калі ведала, што за сваю працу атрымае ўзнагароду. Але проста так, ад шчырага сэрца, Жырафа працаваць не жадала і не магла. Як толькі Жырафа чула просьбу зрабіць добрую справу, то жаданне працаваць у яе знікала, і раптам працавітая Жырафа станавілася гультайкай. Нават проста дапамагчы нахіліць галінку якому-небудзь галоднаму звярку ёй здавалася цяжкім.
Аднойчы Вожык папрасіў Жырафу сарваць яблык, які рос высока на дрэве, і пачуў грубіянскі адказ: “У цябе ў самога ёсць шыя, вось і цягні яе, як я. А не можаш - тады збірай гнілыя яблыкі з зямлі або еш траву”. †
Увогуле, Жырафа мала каму падабалася. Ды і як можа падабацца той, хто ўмее працаваць толькі для сябе, а для іншых не хоча паварушыць пальцам. Але Жырафу гэта зусім не цікавіла. Яна, жадаючы жыць яшчэ лепш і шукаючы сабе самых смачных лістоў, працягвала цягнуць сваю шыю.
Аднойчы ў выцягнутай шыі Жырафы штосьці хруснула, і яна,сагнуўшыся, апынулася на зямлі. Ніяк у Жырафы не атрымлівалася падняць галаву з зямлі і выпрастаць сваю доўгую шыю. Пасля гэтага няшчасця яна магла хадзіць толькі задам наперад, а шыя і галава валакліся за ёй па зямлі, нібы хвост. “Хто ж гэта так пакараў Жырафу, хто зламаў ёй шыю?” - здзіўляліся ўсе навокал. А хтосьці нават думаў пра сябе паціху: “Так ёй і трэба”. Так бы і жыла Жырафа, цягнучы за сабой сваю галаву, калі б не адзін выпадак.
(Пра тое, што здарылася з Жырафай, чатайце ў наступным нумары газеты).
Аднойчы ў выцягнутай шыі Жырафы штосьці хруснула, і яна,сагнуўшыся, апынулася на зямлі. Ніяк у Жырафы не атрымлівалася падняць галаву з зямлі і выпрастаць сваю доўгую шыю. Пасля гэтага няшчасця яна магла хадзіць толькі задам наперад, а шыя і галава валакліся за ёй па зямлі, нібы хвост. “Хто ж гэта так пакараў Жырафу, хто зламаў ёй шыю?” - здзіўляліся ўсе навокал. А хтосьці нават думаў пра сябе паціху: “Так ёй і трэба”. Так бы і жыла Жырафа, цягнучы за сабой сваю галаву, калі б не адзін выпадак.
(Пра тое, што здарылася з Жырафай, чатайце ў наступным нумары газеты).
< Папярэдняя | Наступная > |
---|
Літургічны каляндар
![]() | |
Адзначаем
імяніны: | |
Да канца года засталося дзён: 163 |
Чакаем Вашай падтрымкі
![skarbonka](/images/stories/skarbonka.png)
Просім Вас аб дапамозе ў абвяшчэнні Добрай Навіны. Мы чакаем Вашых лістоў, артыкулаў, здымкаў і падтрымкі ў фінансаванні газеты. Як адна сям’я “Слова Жыцця” мы прагнем несці Божае слова, гаварыць аб Хрысце і Касцёле ўсё большай колькасці людзей у Беларусі і па-за яе межамі.