ГРОДНА
Пятніца,
12 ліпеня 2024 года |
Божае Нараджэнне пасля Божага Нараджэння
![кс. Ян Раманоўскі кс. Ян Раманоўскі](/images/stories/general/romanowski.png)
Бог, пасылаючы на свет свайго Сына, Езуса Хрыста, не рабіў гэта толькі для адной хвіліны, для аднаго ці двух дзён, толькі для таго, каб мы мелі магчымасць святкавання. Божае Нараджэнне – гэта не хвілінная падзея, яно не датычыць толькі некалькіх дзён нашага жыцця. Гэты выключны момант датычыць кожнай хвіліны, кожнай гадзіны, дня, месяца і, нарэшце, цэлага жыцця. Як хрысціяне мы павінны памятаць пра тое, што кожны дзень Хрыстос павінен нараджацца ў нашым жыцці. І не можа быць інакш, бо тады, праўду кажучы, гэты чарговы ўспамін Божага Нараджэння не будзе мець ніякага значэння.
Мы, напэўна, неаднаразова падчас Адвэнту чулі ў святынях аб навяртанні, аб выпрамленні сцежак свайго жыцця для Збаўцы, аб падрыхтоўцы свайго сэрца для Збаўцы, які надыходзіць, аб пастанаўленнях і да т.п. Гэтыя заклікі датычацца не толькі свят Божага Нараджэння, яны датычацца ўсяго нашага жыцця. Калі ў гэты час мы сапраўды пастараемся выконваць добрыя ўчынкі, дарыць любоў іншым людзям, Хрыстос будзе кожны раз нараджацца ў нашым сэрцы, у нашай штодзённасці, у сям’і, у адносінах з іншымі людзьмі. Вядома, што пасля Божага Нараджэння жыццё не заканчваецца, яно працягваецца далей. Падобным чынам не заканчваецца і нашае хрысціянства, і мы павінны памятаць пра паставу хрысціяніна заўсёды, а не толькі пры вігілійным стале, трымаючы ў руках аплатку.
Езус Хрыстус, прыходзячы на гэты свет, хоча быць у нашым жыцці заўсёды, а не толькі на працягу некалькіх дзён, Ён прагне мець у ім месца штодзённа. Стане так ці не – залежыць ад кожнага з нас, наколькі гэта будзе магчыма. Дазволіць гэта – значыць кожны дзень памятаць пра тое, кім мы з’яўляемся, нягледзячы на свае слабасці і сваю грэшнасць. Рабіць дабро, умець прасіць прабачэння і прабачаць трэба не толькі на святы, але заўсёды, кожны дзень. Тады ў нашым жыцці заўсёды будзе працягвацца Божае Нараджэнне пасля Божага Нараджэння, а Хрыстос будзе ўвесь час нараджацца ў нашым сэрцы. Калі ж усё інакш, мы падобныя на гаспадароў гасціны, у якой не знайшлося месца для Юзафа і Марыі, каб там нарадзіўся Збаўца.
Літургічны ўспамін Божага Нараджэння ўжо мінуў, а атмасфера гэтых дзён усё яшчэ жыве ў нашай памяці, але ў нашых сілах дазволіць Хрысту нараджацца ў нашым жыцці ў новым годзе кожны дзень.
Мы, напэўна, неаднаразова падчас Адвэнту чулі ў святынях аб навяртанні, аб выпрамленні сцежак свайго жыцця для Збаўцы, аб падрыхтоўцы свайго сэрца для Збаўцы, які надыходзіць, аб пастанаўленнях і да т.п. Гэтыя заклікі датычацца не толькі свят Божага Нараджэння, яны датычацца ўсяго нашага жыцця. Калі ў гэты час мы сапраўды пастараемся выконваць добрыя ўчынкі, дарыць любоў іншым людзям, Хрыстос будзе кожны раз нараджацца ў нашым сэрцы, у нашай штодзённасці, у сям’і, у адносінах з іншымі людзьмі. Вядома, што пасля Божага Нараджэння жыццё не заканчваецца, яно працягваецца далей. Падобным чынам не заканчваецца і нашае хрысціянства, і мы павінны памятаць пра паставу хрысціяніна заўсёды, а не толькі пры вігілійным стале, трымаючы ў руках аплатку.
Езус Хрыстус, прыходзячы на гэты свет, хоча быць у нашым жыцці заўсёды, а не толькі на працягу некалькіх дзён, Ён прагне мець у ім месца штодзённа. Стане так ці не – залежыць ад кожнага з нас, наколькі гэта будзе магчыма. Дазволіць гэта – значыць кожны дзень памятаць пра тое, кім мы з’яўляемся, нягледзячы на свае слабасці і сваю грэшнасць. Рабіць дабро, умець прасіць прабачэння і прабачаць трэба не толькі на святы, але заўсёды, кожны дзень. Тады ў нашым жыцці заўсёды будзе працягвацца Божае Нараджэнне пасля Божага Нараджэння, а Хрыстос будзе ўвесь час нараджацца ў нашым сэрцы. Калі ж усё інакш, мы падобныя на гаспадароў гасціны, у якой не знайшлося месца для Юзафа і Марыі, каб там нарадзіўся Збаўца.
Літургічны ўспамін Божага Нараджэння ўжо мінуў, а атмасфера гэтых дзён усё яшчэ жыве ў нашай памяці, але ў нашых сілах дазволіць Хрысту нараджацца ў нашым жыцці ў новым годзе кожны дзень.
< Папярэдняя | Наступная > |
---|
Літургічны каляндар
![]() | |
Адзначаем
імяніны: | |
Да канца года засталося дзён: 173 |
Чакаем Вашай падтрымкі
![skarbonka](/images/stories/skarbonka.png)
Просім Вас аб дапамозе ў абвяшчэнні Добрай Навіны. Мы чакаем Вашых лістоў, артыкулаў, здымкаў і падтрымкі ў фінансаванні газеты. Як адна сям’я “Слова Жыцця” мы прагнем несці Божае слова, гаварыць аб Хрысце і Касцёле ўсё большай колькасці людзей у Беларусі і па-за яе межамі.