Życie Kościoła

Do organizacji III Parafiady Dzieci i Młodzieży Diecezji Grodzieńskiej przyczynili się liczni sponsorzy: "Caritas" Diecezji Grodzieńskiej, Ministerstwo Sportu i Turystyki RP, Senat RP, Centrum Pastoralne Konferencji Biskupów Katolickich Białorusi, Stowarzyszenie Parafiada im. św. Józefa Kalasancjusza w Warszawie, OOO "WITOBORG", Moda-Exclusive. Im wszystkim organizatorzy i uczestnicy Parafiady składają serdeczne "Bóg zapłać".

   Więcej o Parafiadzie można przeczytać na stronie internetowej †

Tegoroczny odpust św. Antoniego w parafii pw. św. Antoniego Padewskiego w Brzostowicy Małej został połączony z obchodami 160-lecia kościoła. Podczas tej uroczystości grupa młodzieży i ludzi starszych z rąk ks. bpa Aleksandra Kaszkiewicza otrzymała sakrament bierzmowania. Cała parafia była zaangażowana w przygotowanie odpustu. Wierni licznie zgromadzili się w kościele, aby przywitać ordynariusza i prosić o udzielenie sakramentu dojrzałości chrześcijańskiej i pasterskie błogosławieństwo.

Parafia pw. św. Antoniego Padewskiego w Brzostowicy Małej powstała pod koniec XIX wieku. Wraz z jej powstaniem wybudowano kościół pod wezwaniem św. Antoniego.
   Fundatorami kościoła była rodzina Wołkowyskich. Zarządzała ona majątkiem małobrzostowickim do jesieni 1939 r., kiedy to przed zajęciem wsi przez Armię Czerwoną została wymordowana przez miejscowych skomunizowanych chłopów. Ciała zakopano w jamach niedaleko kościoła. W pierwszym roku okupacji niemieckiej szczątki pomordowanych przeniesiono na cmentarz. †

28 maja w katedrze grodzieńskiej odbyły się święcenia kapłańskie, których udzielił pasterz diecezji ks. bp Aleksander Kaszkiewicz. Święcenia prezbiteratu przyjęli 3 wychowankowie WSD w Grodnie: ks. Aleksander Wiluszkiewicz z Oszmian, ks. Artur Wołczkiewicz z Lidy (par. Świętej Rodziny) i ks. Jan Kowsz z Trokiel.

Nie ma takiego człowieka, który by nie lubił mówić na temat kapłaństwa. Tylko te pytania i rozmowy są różne. Czy w naszych czasach, kiedy pod adresem kapłana jest dużo pytań i zarzutów, można napisać o pięknie kapłaństwa?
   Na pewno nie jest to łatwe zadanie, tym bardziej, jeżeli autorem takiego rozważania jest ksiądz. Ktoś może pomyśleć, że ukrywa on pewne sprawy, nadając problemowi kapłaństwa piękną słowną szatę. Jednak nie mam zamiaru kogoś bronić, jak i odwracać uwagę od prawdziwego stanu rzeczy. †

1 czerwca 2011 r. parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Grodnie (osiedle Południowy) witała uczestników I Diecezjalnego Dnia Dziecka diecezji grodzieńskiej. Ten projekt był realizowany pod hasłem "Zasiej ziarno miłości".

Іnicjatorami święta dla dzieci wystąpili: ks. bp Aleksander Kaszkiewicz, młodzież parafii w Południowym, a także ks. Jerzy Martinowicz, który został głównym organizatorem projektu. Początkowo planowano kilkuset uczestników. Jednak 1 czerwca w Południowym zebrało się 809 dzieci w wieku od 7 do 14 lat. Delegacje przybyły z Wołkowyska, Krzemienicy, Nowogródka, Lipniszek, Iwia, Odelska, Dziatłowa, Woronowa, Sopoćkiń, Kwasówki, Kopciówki, Adamowicz, Podzitwy, Kamionki, Mostów, Radunia, Mostów Prawych i, oczywiście, z parafii Grodna (oprócz gospodarzy– z Dziewiatówki, Wiszniowca, katedry, św. Józefa, Franciszkanów, Augustówka, Pobernardyńskiego i Pobrygidzkiego kościołów). †

Jako organizator jestem wdzięczny wszystkim ludziom dobrej woli, którzy poświęcili swój własny czas organizacji tego spotkania. Pan Bóg postawił na drodze naszego życia wielu ofiarnych sponsorów i dobroczyńców, którzy dzielili się z nami swoją dobrocią i hojnym sercem. Na ręce wszystkich moich pomocników składam staropolskie "Bóg zapłać". Niech Pan wam błogosławi. Pozdrawiam również wszystkie dzieci - bardzo gorąco i serdecznie.

- 1 czerwca odbył się I Diecezjalny Dzień Dziecka. Jak Ksiądz go ocenia?
    - I Diecezjalny Dzień Dziecka przeszedł już do historii. Wydaje się, że ten piękny dzień spotkania dzieci naszej diecezji ze swoimi rówieśnikami, a nade wszystko z Panem Bogiem, na długo pozostanie w ich pamięci. Po pierwsze dlatego, że został zorganizowany w 20. rocznicę erygowania naszej diecezji, a po drugie, taka uroczystość odbyła się w naszej diecezji po raz pierwszy. Owszem, jeśli chodzi o sam program tego spotkania, to patrząc już z perspektywy czasu, niektóre punkty należałoby zmienić, zmodyfikować lub urozmaicić. Ale najważniejsze, że wszystkie dzieci (tak mi się wydawało, a niektóre nawet podpytywałem), powróciły do swoich domów pełne radości i wzbogacone duchowo. †