З жыцця Касцёла

Пасля Божага Нараджэння і Новага года распачынаецца час душпастырскіх візітаў – т. зв. каляды. Святар прыходзіць з бласлаўленнем, просячы ў малітве аб здароўі і чысціні, дабрыні і лагоднасці, а таксама аб вернасці ў выкананні запаведзей. Адчыненыя дзверы нашых дамоў – гэта таксама сімвал адкрытых на Бога сэрцаў.

Душпастырскі візіт – адзін са спосабаў абвяшчэння Евангелля.
    Наведваючы дамы сваіх вернікаў, святары прагнуць паказаць, што кожны чалавек патрэбны і важны, а таксама ўсвядоміць парафіянам, што менавіта ім адрасавана канкрэтнае Божае слова.
    У гэтым нумары “Слова Жыцця” прагнем наблізіць традыцыю душпастырскіх візітаў у братніх Цэрквах. †

Знакаміты айцец францысканец з Гродна нікому не адмаўляў у просьбах. Пасля яго смерці паток прасіцеляў не спыніўся: людзі прыходзяць ужо да магілы спачылага, спадзеючыся на падтрымку з Неба. Сёння ад вернікаў з гродзенскай парафіі Маці Божай Анёльскай, дзе знаходзяцца астанкі святара, можна пачуць, што маленні да Слугі Божага а. Мельхіёра Фардона палягчаюць ім жыццё.

Нараджэнне святара
    Улетку далёкага 1846 года ў Гродне ў збяднелай шляхецкай каталіцкай сям’і Фардонаў прыйшоў на свет Юзаф Якуб. Праз некаторы час ён залатымі літарамі ўпісаўся ў гісторыю горада…
    Можна лёгка ўявіць, як немаўля хрысцілі ў катэдры, як падлетак наведваў св. Імшу ў пабернардынскім касцёле, як юнак здаў аптэкарскі экзамен, але агучыў бацькам рашэнне паступіць у духоўную семінарыю. Складаней намаляваць вобраз ксяндза, які падчас пілігрымкі перавязвае сцёртыя ногі паломнікаў, які цалуе рукі клерыкам у знак пашаны да духоўнага стану, які адмаўляецца ад транспарту і ўсюды ходзіць пешшу, які аддае свой абутак сустрэтаму валацузе. †

Вернікі разважаюць пра сужэнскі саюз, цяжкасці, з якімі ім даводзіцца сустракацца, і падмурак, на якім будуюць сямейнае шчасце.

Новы 2019 год аб’яўлены Канферэнцыяй Каталіцкіх Біскупаў у Беларусі Годам сям’і. Яго пастырская праграма будзе прысвечана тэме “Сям’я – крыніца радасці і надзеі моладзі”. Такое рашэнне абумоўлена 2-ма галоўнымі падзеямі ў Касцёле, за якімі ўважліва сачыў свет у мінулым годзе: гэта Сусветны форум сям’і, што адбываўся ў Ірландыі, і Сінод Біскупаў па праблемах моладзі, які не так даўно завяршыўся ў Ватыкане.

Па прыкладзе Святой Сям’і
    Познімі вечарамі, калі дзеці ўжо паснулі, парадкуеш усё ў кухні і ахвяруеш гадзіну сну дзеля цішыні. Часам, калі дзень вызначыўся нейкімі клопатамі або перажываннямі, гэтая цішыня перарастае ў падсумаванне дня, а лепш бы – у рахунак сумлення… Мімаволі позірк спыняецца на невялікім абразе Святой Сям’і з Назарэта, якім мая мама (светлая ёй памяць) бласлаўляла нас з мужам у дзень шлюбу. †

Касцёл св. Яўхіма ў Клюшчанах (дэканат Астравец) перажыў 2 сусветныя вайны, а таксама перыяд рэлігійных ганенняў. Святыня, грунтоўна адноўленая некалькі гадоў таму, была дашчэнту знішчана падчас пажару 6 чэрвеня 2017 года. Мясцовыя парафіяне пазбавіліся месца малітвы, дзе “сэрца цешылася, а душа адпачывала”.

Вялікая страта
    Сёння там, дзе калісьці стаяў старажытны драўляны касцёл, што захапляў сваім знешнім выглядам, віднеецца яго разбураны фундамент. Падчас пажару была знішчана ўся маёмасць святыні, у тым ліку 2 старажытныя абразы: Маці Божай Чанстахоўскай і св. Юрыя, мучаніка. Багатую гісторыю касцёла, які цяпер можна ўбачыць толькі на памятных здымках з прыватных архіваў, жыхарам і гасцям Клюшчанаў прыгадвае абгарэлы місійны крыж. †

У жніўні бягучага года наш пробашч кс. Здзіслаў Пікула арганізаваў для парафіян двухдзённую экскурсію па знакамітых касцёлах Беларусі. Група вернікаў у складзе 45-ці чалавек наведала 8 гістарычных помнікаў архітэктуры, якія ахоўваюцца дзяржавай.

У 1-шы дзень мы наведалі Будслаў, дзе атрымалі бласлаўленне на шчаслівае падарожжа. Упалі ў касцёле ніцма, давяраючы свой шлях Маці Божай у цудоўным абразе. Затым адправіліся ў Мосар. Там нас здзівіла прыкасцёльная тэрыторыя, засаджаная рознымі дрэвамі, кустамі і кветкамі. Далей маршрут пралягаў да возера Нарач. Адпачыўшы, вырушылі ў Міхалішкі. Тут мелі прыпынак на начлег. Сардэчна ўдзячныя мясцовым вернікам за шчодрую гасціннасць. †