Pytania i odpowiedzi

W Kościele rzymskokatolickim księża się nie żenią, żyjąc w celibacie. Zakonnicy składają ślub czystości. Doktryna na temat celibatu w Kościele katolickim nie jest dogmatem wiary, lecz zasadą dyscyplinarną, która sięga swoimi korzeniami początków chrześcijaństwa.

O celibacie jest mowa w Ewangelii. Na przykład, w tekstach ewangelicznych według św. Marka (10, 29), św. Mateusza (19, 12): „są samotni, którzy decydują się żyć samotnie ze względu na Królestwo Niebieskie”. W Ewangelii według św. Łukasza (18, 28–30) Jezus mówi: „Zaprawdę powiadam wam, że każdy, kto dla sprawy Królestwa Bożego opuścił dom, żonę, braci, rodziców lub dzieci, otrzyma w zamian o wiele więcej już teraz, a w przyszłym świecie czeka go życie wieczne”. †

Dzień Anioła, jak niekiedy nazywają imieniny, zbiega się z dniem liturgicznego wspomnienia świętego, imię którego nosimy.

Zwróćmy się do Katechizmu Kościoła Katolickiego: „Podczas chrztu imię Pańskie uświęca człowieka i chrześcijanin otrzymuje swoje imię w Kościele. Może to być imię świętego, to znaczy ucznia Chrystusa, którego życie było przykładną wiernością swemu Panu. Święty patron jest wzorem miłości i zapewnia wstawiennictwo u Boga. «Imię chrzcielne» może także wyrażać tajemnicę lub cnotę chrześcijańską. «Rodzice, chrzestni i proboszcz powinni troszczyć się, by nie nadawać imienia obcego duchowi chrześcijańskiemu»” (2156). †

Wkrótce w kościołach diecezji grodzieńskiej rozpocznie się czas przystępowania dzieci do Pierwszej Komunii Świętej. Dziewczynki w białych sukienkach i chłopcy w białych albach staną się świadkami wielkiego cudu i przyjmą Ciało Chrystusa. Lecz żeby godnie przeżyć tą uroczystość, muszą odpowiednie się przygotować – zaznacza siostra Marlena ISSM i odpowiada na pytania, związane z przystąpieniem do jednego z najważniejszych sakramentów.

- W jakim wieku dzieci powinny przystępować do Komunii Świętej?
    - Psychologia, pedagogika, ale też i moje wieloletnie doświadczenie mówi o otwartości małego dziecka na świat wartości duchowych. Każdy, kto pracuje z dziećmi, wie, że im więcej dobra i prostego poznania Boga włożymy w ich serca i umysły we wczesnym dzieciństwie, tym lepiej. Nie przypadkowo papież Pius X dopuścił dzieci do wczesnej Komunii św. Zasygnalizował tylko mocno- religijną atmosferę domu rodzinnego. Obiektywny porządek, którym się kierujemy w naszej diecezji, to wiek 9-10 lat. †

Jak może się wydawać na pierwszy rzut oka, odpowiedź na pytanie jest prosta. Jeśli jednak poruszyć tę problematykę głębiej, można zauważyć wiele ciekawych, a nawet trudnych momentów.

Nauczanie Kościoła na ten temat jest bardzo jasne: „Bóg w żaden sposób, bezpośrednio lub pośrednio, nie jest przyczyną zła”. Jednak z dzieciństwa, ucząc się głównych prawd wiary, każdy katolik wie, że „Bóg jest sędzią sprawiedliwym, który za dobre wynagradza, a za złe karze”. Jak to wytłumaczyć? Moim zdaniem, każde popełnione moralne zło (inaczej mówiąc – grzech) powoduje w życiu człowieka konkretne konsekwencje. Logika Bożej sprawiedliwości jest bardzo prosta: jeśli popełniłeś jakiś zły uczynek, to weź za niego odpowiedzialność. Skutek samego grzechu zawsze jest negatywny, niszczący. Dlatego czasem dostrzegamy jakieś życiowe niepowodzenia, problemy w pracy lub problemy ze zdrowiem jako Bożą karę. W rzeczywistości zaś bardzo często przyczyną tych trudności jest nieodpowiedzialne i bezmyślne życie, w którym jest miejsce dla grzechu, a nie dla Boga. †