Słowo redaktora

Wraz z rozpoczęciem nowego Roku Liturgicznego „nadeszła dla nas godzina powstania ze snu. Odrzućmy więc uczynki ciemności, a przyobleczmy się w zbroję światła!” (Rz 13, 11-12). I pamiętajmy, że „owocem Światłości jest wszelka dobroć, sprawiedliwość i prawda” (Ef 5, 9).
   Wielu pobożnych Izraelitów czekających na przyjście Mesjasza nie zauważyło Jego narodzin, znaków i cudów czynionych przez Niego. Nie rozpoznali też Zbawiciela, który się ukazał po swoim zmartwychwstaniu. Do dziś całe narody nie wierzą jeszcze w Chrystusa, nie przyjmują Jego zbawienia. Jednak na szczęście sporo jest też tych, którzy uznają Syna Człowieczego, którzy czekają na Jego powtórne przyjście. †

Każdy z uczniów Chrystusa – każdy chrześcijanin – jest powołany do czynienia dobra. Nie może to być tylko „hobby” czy „opcja do wyboru”. Miłosierdzie jest powołaniem wypływającym z przynależności do Kościoła Chrystusowego. Przypomina o tym wielokrotnie Nowy Testament: „Bądźcie miłosierni…” (Łk 6, 36), „Błogosławieni miłosierni…” (Mt 5, 7), „Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary...” (Mt 9, 13).
   Św. siostra Faustyna zanotowała w „Dzienniczku” następujące słowa wypowiedziane przez Jezusa: „Żądam od ciebie uczynków miłosierdzia, które mają wypływać z miłości ku Mnie. †

Każdego dnia wiele osób budzi się rano, nie wiedząc, że to ostatni poranek ich życia. Śmierć nieraz przychodzi nagle, w najbardziej nieoczekiwanym momencie, może w najmniej stosownych okolicznościach, wydawałoby się za wcześnie...
   Ktoś prowadzi samochód, by załatwić pilne sprawy, i trafia w wypadek... Ktoś za szybko jedzie motorem i nie wyrabia się na zakręcie... Ktoś staje na peronie zbyt blisko torów i zostaje wciągnięty przez pędzący pociąg... Ktoś idzie popływać i wpada w wir wody... Ktoś wybiera się na zabawę... Ktoś przechodzi przez ulicę... Ktoś... †

Głoszenie Ewangelii jest pierwszym zadaniem Kościoła, który – jak przypomina Sobór Watykański II w dekrecie „Ad gentes” („Do narodów”) – ze swej natury jest misyjny. Apel Jezusa „Idźcie na cały świat i nauczajcie wszystkie narody” (Mt 28, 19) wciąż pozostaje aktualny i powszechny, skierowany nie tylko do apostołów, lecz także do nas, współczesnych.
   Na mocy chrztu św. stajemy się uczniami-misjonarzami, powołanymi, by nieść Ewangelię całemu światu, wychodzić do ludzi z tym darem, w jego wymiarze duchowym, charytatywnym oraz w diakonii, czyli służbie.†