Słowo redaktora

Początek roku kalendarzowego jest dobrą okazją do modlitwy w intencji pokoju. Rozpoczyna go Światowy Dzień Pokoju, podczas którego w sposób szczególny modlimy się o zgodę na ziemi. Szczególnie teraz, gdy świat jest zagrożony haniebnymi aktami barbarzyństwa i giną niewinni ludzie, uświadamiamy sobie jeszcze dobitniej, jak bardzo potrzebna jest modlitwa o prawdziwą miłość, która zwalcza wszelkie podziały. †

Skończył się kolejny rok naszego życia, w którym na pewno wiele się działo. Za ten czas dokonaliśmy tysięcy dużych i małych wyborów, z każdą minutą przybliżając się do swojego Stwórcy.
    Pan Wszechświata użyczył ludzkości obfitych łask, żeby ludzie pewniej szli do przodu. Ten, który jest Początkiem i nam daje na nowo początek, zaprasza zastanowić się jednocześnie nad dotychczasowym owocem każdego słowa i czynu, jak i nad przyszłym. O tym musimy zabiegać już dziś, pielęgnując w sobie dary, które posłużyć mają do pożytecznej pracy.
    Okres oczekiwania na nadejście Nowego Roku zazwyczaj obfituje w szereg spotkań z ludźmi. Brzmi muzyka, huczą fajerwerki. Wszyscy z radością żegnają stare i witają nowe. Taki zwyczaj towarzyszy ludzkości od zarania dziejów. Momenty przejściowe zawsze kojarzyły się ludziom z czasem nadzwyczajnym, który należy spędzić inaczej niż zwykle.†

МWciąż jeszcze trwamy w adwentowym oczekiwaniu na święta Bożego Narodzenia. Przeżywamy szczególny czas łaski, który daje nam Pan Bóg. Okres ten służy zastanowieniu się nad pytaniem „co w ogóle chcemy świętować” oraz „jak wygląda i dokąd zmierza całe nasze życie”.
    Czas Adwentu i Bożego Narodzenia jest możliwością, aby uświadomić sobie, że ziemskiego, a tym bardziej wiecznego szczęścia nie przyniesie ani choinka, ani prezenty, ani nawet opłatek z rodziną. Naprawdę uszczęśliwić człowieka może tylko Jezus. Święta są kolejnym zaproszeniem do tego, by za „opakowaniem”, którym są zakupy czy gotowanie smacznych potraw, dostrzec właściwy „prezent” – żywego Boga. Warto przedrzeć się przez tą otoczkę, która tak często zasłania rzeczywistość, i doświadczyć prawdziwej radości tej uroczystości. Wówczas przepych stołu wigilijnego czy drogie niespodzianki od św. Mikołaja będą niczym w porównaniu z bogactwem duchowym. †

“Bóg stał się Człowiekiem, aby człowiek stał się Bogiem”. Żeby dobrze przeżyć tę prawdę, żeby w nią wniknąć, potrzebujemy się zatrzymać, zastanowić. Do tego służy właśnie Adwent (z łac. adventus – przybycie, przyjście). W czasie jego trwania z jednej strony przypominamy sobie pierwsze przyjście Chrystusa – narodziny w stajence, a z drugiej – przygotowujemy się na Jego powtórne przyjście na końcu czasów, po którym, jak mówi Biblia, Bóg będzie wszystkim we wszystkich i każda łza zostanie otarta.
    Kościół naucza, że Adwent to czas radosnego oczekiwania na Chrystusa, a jednocześnie zachęca wszystkich do wyrzeczenia, a nawet pokuty. W Ewangelii na rozpoczęcie tego okresu słyszeliśmy: „Uważajcie na siebie, aby wasze serca nie były ociężałe wskutek obżarstwa, pijaństwa i trosk doczesnych. (…) Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie” (Łk 21, 34–36).†