Słowo redaktora

Rozpoczynamy miesiąc październik, w którym poprzez modlitwę różańcową w sposób szczególny czcimy Maryję. Często towarzyszy nam ona w chwilach trudnych i pełnych rozpaczy.
   Już na początku warto przywołać słowa wizjonerki z Fatimy św. Łucji: „Nie ma problemu, którego nie można rozwiązać za pomocą różańca”. W trakcie tej modlitwy nie bójmy się powierzyć Maryi swoje radości, troski i cierpienia. Nasza kochająca Matka zawsze gotowa jest przyjść z pomocą, jednak by to uczynić, potrzebuje naszego do Niej zaufania. Podkreślał to podczas jednej z pielgrzymek św. Jan Paweł II: „Odmawiając różaniec, rozmawiamy z Maryją, powierzamy Jej ufnie wszystkie nasze troski i smutki, radości i nadzieje. Ona – radosna, bolejąca i chwalebna, zawsze u boku Syna – jest równocześnie obecna pośród naszych codziennych spraw”.†

Кażdy człowiek potrzebuje nieustannie się kształcić, aby zdobywać wciąż nowe doświadczenie: zarówno to radosne, jak i bolesne, pozwalające zupełnie inaczej spojrzeć na życie.
   W naszych czasach świat ciągle proponuje coraz to nowe niespodzianki i przyjemności, sprawiając przez to, że ludzie zapominają o swoim rozwoju duchowym. A przecież życie chrześcijańskie powinno podlegać nieustannej zmianie. Droga wewnętrznego udoskonalania się niejednokrotnie wymaga od nas dostosowania wybranych środków duchowych do naszych potrzeb. Dlatego trzeba nieustannie poszerzać swoje horyzonty, doskonalić swoją wiarę, idąc tylko do przodu, nawet jeśli ma się wrażenie, że ta droga jest ciągle pod górkę. †

Кażdy człowiek potrzebuje odpoczynku od codziennych zajęć i obowiązków, by więcej czasu poświęcić na siebie i bliźnich, których Opatrzność Boża stawia na naszej drodze życiowej, żeby móc dalej z nowymi siłami realizować swoje powołanie. Odprężenia potrzebują wszyscy: i dzieci, i dorośli.
   Wakacje i urlopy dają możliwość bycia z tymi, z którymi łączą nas najsilniejsze i najpiękniejsze więzi. To także czas na zachwyt nad różnorodnością świata, czas na refleksję nad sensem życia. To wspaniała okazja do zmierzenia się z samym sobą. Na przykład poprzez wysiłek sportowy, troszcząc się o sprawność i kondycję fi zyczną, a także poprzez zachowanie rozsądku i dyscypliny w wykorzystaniu wakacyjnego czasu, kiedy nie ma zewnętrznego regulatora w postaci obowiązku szkolnego czy pracy zawodowej. †

Nie raz, stąpając po ziemi, uświadamiamy sobie, że jest ona cudowna i wielka. Kroczyli nią zacni ludzie, pozostawiając po sobie niezatarty ślad, który nas zachwyca, ale czasami też przeraża. Dziś Kościół stawia przed nami te osoby jako wzór do naśladowania.
W tych lipcowych dniach pielgrzymowaliśmy do Naumowicz – gdzie podczas II wojny światowej zginęli mieszkańcy Grodna i Lipska – prosząc Wszechmogącego o pokój między ludźmi na całym świecie. Wśród rozstrzelanych znalazła się również bł. Marianna Biernacka, która dobrowolnie ofiarowała życie za swoją synową będącą w stanie błogosławionym.
Ta odważna kobieta staje przed nami jako świadek wiary, którą żyła na co dzień, okazując niezmierne przywiązanie do Chrystusa. Jej życie było przepojone Bogiem, miłością, pracą i cierpieniem. Każdy dzień zaczynała od modlitwy i śpiewu Godzinek. Po czym szła do roboty: latem pracowała w polu, a zimą przędła len i konopię na krosnach. Modlitwa różańcowa i nabożne śpiewy pomagały jej godnie znosić ból sieroctwa, radzić sobie z ciężkimi obowiązkami i codzienną biedą.†