ГРОДНА
Серада,
26 чэрвеня 2024 года |
Лепш спытаць, чым памыляцца...
- Што трэба рабіць, каб падрыхтавацца да шлюбу, і колькі часу спатрэбіцца?
- Што азначае назва “Вячэра Пана” для акрэслення св. Імшы?
- Як вярнуцца да жыцця ў веры ў Хрыста пасля захаплення эзатэрыкай?
![grodnensis](/images/stories/gazety_logo/grodnensis.jpg)
![niedziela logo](/images/stories/gazety_logo/niedziela_logo.jpg)
![](/images/stories/gazety_logo/grodnensis.jpg)
>> артыкулы рубрыкі падрабязней | Просім прысылаць пытанні
па адрасу: 230025 г. Гродна, вул К. Маркса, 4. e-mail: slowozycia@mail.grodno.by ці ў Гасцёўню на старонцы http://www.slowo.grodnensis.by |
На шляху да святасці
З жыцця св. Фаустыны Кавальскай
![](/images/stories/n439/faustyna.jpg)
Сястра Фаустына нара-дзілася 25 жніўня 1905 года ў вёсцы Глаговец (Польшча) у сям’і Мар’яны і Станіслава Кавальскіх. Была трэцім з дзесяцёра дзяцей. Праз два дні пасля нараджэння была ахрышчана, атрымала імя Хэлена.
Выхоўвалася ў сям’і, дзе жыццё вызначаў Бог. У доме Кавальскіх меўся маленькі алтар з металічным распяццем і дзвюма фаянсавымі фігуркамі – Найсвяцейшага Сэрца Езуса і Беззаганнага Сэрца Марыі. Маці з малых гадоў вучыла дзяцей праўдам веры. Рыхтавала іх да Першай святой Камуніі. Бацька зачытваў дзецям біяграфіі святых. Ранкам будзіў іх спевам рэлігійных песень, а па вечарах збіраў усю сям’ю на малітву.
Як успамінала маці, Хэлена моцна любіла маліцца. Нават ноччу ўставала і схіляла калені. Казала: “Матуля, мяне, напэўна, анёл будзіць, каб я не спала, а малілася”. Дзяўчынка з дзяцінства была чуллівай. Заўважала вакол сябе бедных людзей, імкнулася ім дапамагчы. Аднойчы надзела старое матчына адзенне і пад выглядам жабрачкі ха-дзіла з дома ў дом. Сабраныя грошы перадала праз мясцовага пробашча патрабуючым. Усе любілі і паважалі Хэлену. Яна была працавітай і добрай, вясёлай і ветлай, пакорнай і ціхай, “абранай і самай лепшай з дзяцей”, – узгадвала маці. †
Выхоўвалася ў сям’і, дзе жыццё вызначаў Бог. У доме Кавальскіх меўся маленькі алтар з металічным распяццем і дзвюма фаянсавымі фігуркамі – Найсвяцейшага Сэрца Езуса і Беззаганнага Сэрца Марыі. Маці з малых гадоў вучыла дзяцей праўдам веры. Рыхтавала іх да Першай святой Камуніі. Бацька зачытваў дзецям біяграфіі святых. Ранкам будзіў іх спевам рэлігійных песень, а па вечарах збіраў усю сям’ю на малітву.
Як успамінала маці, Хэлена моцна любіла маліцца. Нават ноччу ўставала і схіляла калені. Казала: “Матуля, мяне, напэўна, анёл будзіць, каб я не спала, а малілася”. Дзяўчынка з дзяцінства была чуллівай. Заўважала вакол сябе бедных людзей, імкнулася ім дапамагчы. Аднойчы надзела старое матчына адзенне і пад выглядам жабрачкі ха-дзіла з дома ў дом. Сабраныя грошы перадала праз мясцовага пробашча патрабуючым. Усе любілі і паважалі Хэлену. Яна была працавітай і добрай, вясёлай і ветлай, пакорнай і ціхай, “абранай і самай лепшай з дзяцей”, – узгадвала маці. †
Наталля Шкапіч-Ганько
07 лютага 2016
|
Мінула 19-я гадавіна з дня смерці айца Станіслава Гаўліка, які значную частку свайго святарскага жыцця прысвяціў адраджэнню Касцёла на Гродзеншчыне. Прыклад яго ахвярнага жыцця, даверу Богу, любові да Касцёла і людзей годны да пераймання.
Айцец Станіслаў нарадзіўся ў 1945 годзе ў Тшэбніцы каля Вроцлава (Польшча). З маладых гадоў марыў стаць святаром, але неабходнасць апекавацца хворым бацькам на некаторы час адклала рэалізацыю Божага паклікання. Працаваў медычным братам у мясцовым шпіталі. Адначасова прыслужваў закрыстыянінам у базіліцы святой Ядзвігі, Каралевы Сілезіі. Пасля смерці бацькі ва ўзросце 34 гадоў уступіў у Ордэн Місіянераў Кларэтынаў. У 1986 годзе атрымаў святарскае пасвячэнне. Апошнія сем гадоў жыцця правёў у Беларусі, дзе займаўся душпастарскай працай і выкладаў у Вышэйшай духоўнай семінарыі ў Гродне. †
Абагаўленне вогненнай малпы
![](/images/stories/n437/malpa.jpg)
Па-першае, трэба разумець, які сэнс укладаецца ва ўвасабленне жывёл у скульптурах. Калі гэта натуральная выява стварэння (іншым словам, фігура не адрозніваецца ад таго, як жывёла выглядае ў жыцці) і вы набылі яе як прадмет мастацтва, нічога дрэннага ў гэтым няма. Але калі творцы ўпрыгожваюць катоў ці сланоў кветкамі, каштоўнымі камянямі, сімвалічнымі знакамі (вянком, мячом, манетамі і інш.), то ў стварэнні фігуры можа быць задзейнічаны культ жывёлы. Купляючы такія статуэткі, вы несвядома далучаецеся да шанавання бажка. †
В защиту жизни
![](/images/stories/n437/abort.jpg)
Слава Иисусу Христу, дорогие Братья и Сестры во Христе! Сегодня очень острой является проблема абортов – проблема убийства еще не рожденных детей. Ежегодно в Беларуси проводится более 30 тысяч абортов. То есть около половины детей не доживают до момента рождения. А ведь Господь Бог выбрал мужчину и женщину в супружеском союзе для сотрудничества в рождении потомства, в продолжении своего рода. Нередко случается так, что зачатие ребенка происходит вне супружеских отношений и девушка в «благословленном состоянии», нося под своим сердцем крохотное, беззащитное создание Божье, решает идти на аборт, на убийство своего малыша. Делая аборт, она не думает о том, что у невинного создания в ее чреве, которое является личностью, уже бьется сердечко, что у него есть душа. Как жаль, что люди, совершая смертельный грех аборта, не задумываются о том, что совершают грех убийства. †
Культ Божай Міласэрнасці
![](/images/stories/n436/kult_milosierdzia.jpg)
Сутнасць культу
Культ Божай міласэрнасці заснаваны на поўным даверы Усявышняму і накіраваны на шанаванне міласэрнасці Бога ў Тройцы Адзінага. Пакора з’яўляецца не толькі духам гэтай адданасці, але і ўмовай для атрымання ласкаў. Акрамя таго, пазіцыя даверу датычыць праяўлення міласэрнасці ў адносінах да бліжніх. Чалавек, які выконвае дадзеныя ўмовы, з’яўляецца жывым вобразам Божай міласэрнасці.†
Культ Божай міласэрнасці заснаваны на поўным даверы Усявышняму і накіраваны на шанаванне міласэрнасці Бога ў Тройцы Адзінага. Пакора з’яўляецца не толькі духам гэтай адданасці, але і ўмовай для атрымання ласкаў. Акрамя таго, пазіцыя даверу датычыць праяўлення міласэрнасці ў адносінах да бліжніх. Чалавек, які выконвае дадзеныя ўмовы, з’яўляецца жывым вобразам Божай міласэрнасці.†
Сямейная ўрачыстасць
![](/images/stories/n435/holy_family.jpg)
Выключны настрой гэтых святочных дзён кіруе нас у нашыя дамы, да самых блізкіх, да бацькоў і родных. Варта зрабіць усё, каб нашыя сем’і былі моцныя Богам, узрасталі ў Яго ласцы і цешыліся гэтым самым вялікім дарам, які Ён нам даў.
Сінод у Рыме на тэму сям’і яшчэ раз пацвердзіў, што сучаснаму грамадству вельмі неабходны добры прыклад сямейнага жыцця, што Касцёл заўсёды стаіць на варце сям’і, што неабходна маліцца за нашы хрысціянскія сем’і. Найсвяцейшая Сям’я з Назарэта для кожнага з нас становіцца прыкладам жыцця.
Разам з дыяканамі Гродзенскай ВДС мы распачынаем кароткі цыкл сямейных катэхез, спадзяваючыся, што кожны з Вас, дарагія Чытачы, прыкладзе трошкі больш намаганняў да будавання сям’і на фундаменце Евангелля. Першую катэхезу правядзе кс. дк Анджэй Ганчар з Ліды. †
Як размаўляць пра веру з тымі, хто ні ў што не верыць
![](/images/stories/n322/jezus.jpg)
Вось некалькі прапаноў адносна таго, як распавядаць пра веру тым, хто не верыць.
Тое, што вы гаворыце, павінна быць, перш за ўсё, разумным, а не проста эмацыйным
Сярод людзей, якія адмаўляюць усялякую веру, існуе меркаванне, што вера заснавана выключна на эмоцыях і пазбаўлена разумнага кантэнту. У размове з агностыкам або атэістам хрысціяне занадта часта пераходзяць на эмацыйную мову: “Калі я даверыўся Госпаду...”, “Бог быў такі добры да мяне...” і г.д.
Нічога няправільнага ў гэтым няма – мы пакліканы да таго, каб распавядаць пра сваю веру. Але для атэістаў і агностыкаў мова веры цалкам чужая, нязручная і раздражняльная. Гэта быццам вам прыйшлося б выслухаць цэлую тыраду пра нейкага сябра вашага сябра, якога вы і ў вочы не бачылі. †
Сярод людзей, якія адмаўляюць усялякую веру, існуе меркаванне, што вера заснавана выключна на эмоцыях і пазбаўлена разумнага кантэнту. У размове з агностыкам або атэістам хрысціяне занадта часта пераходзяць на эмацыйную мову: “Калі я даверыўся Госпаду...”, “Бог быў такі добры да мяне...” і г.д.
Нічога няправільнага ў гэтым няма – мы пакліканы да таго, каб распавядаць пра сваю веру. Але для атэістаў і агностыкаў мова веры цалкам чужая, нязручная і раздражняльная. Гэта быццам вам прыйшлося б выслухаць цэлую тыраду пра нейкага сябра вашага сябра, якога вы і ў вочы не бачылі. †
Наступныя артыкулы...
Старонка 29 з 62:
Літургічны каляндар
![]() | |
Адзначаем
імяніны: | |
Да канца года засталося дзён: 189 |
Чакаем Вашай падтрымкі
![skarbonka](/images/stories/skarbonka.png)
Просім Вас аб дапамозе ў абвяшчэнні Добрай Навіны. Мы чакаем Вашых лістоў, артыкулаў, здымкаў і падтрымкі ў фінансаванні газеты. Як адна сям’я “Слова Жыцця” мы прагнем несці Божае слова, гаварыць аб Хрысце і Касцёле ўсё большай колькасці людзей у Беларусі і па-за яе межамі.