ГРОДНА
Нядзеля,
30 чэрвеня
2024 года
 

Лепш спытаць, чым памыляцца...

  • Што трэба рабіць, каб падрыхтавацца да шлюбу, і колькі часу спатрэбіцца?
  • Што азначае назва “Вячэра Пана” для акрэслення св. Імшы?
  • Як вярнуцца да жыцця ў веры ў Хрыста пасля захаплення эзатэрыкай?
grodnensis  Добрая і паглыбленая падрыхтоўка да заключэння сужэнскага саюзу можа ў значнай меры прычыніцца да трываласці і большай плённасці жыцця ў сужэнстве і сям’і. Таму маладым людзям варта перад заключэннем сужэнства прысвяціць адпаведны час з мэтай паглыблення ведаў і свядомасці ў сферы сужэнства і сям’і, бо гэта будаўніцтва шчаслівай уласнай будучыні на аснове выбару правільнай іерархіі каштоўнасцей.
niedziela logo  Гэтая назва, якая вы- карыстоўваецца для абазначэння св. Імшы, выклікала замяшанне ў некаторых вернікаў. Найперш таму, што яна падобна на “святую Вячэру”, якую выкарыстоўваюць пратэстанты, чыя дактрына ў гэтай справе, як вядома, не згаджаецца з каталіцкай. Па-другое, гэты выраз нібы пакідае ўбаку канцэпцыю ахвяры: св. Імша была б звычайным застоллем.
  Эзатэрыка сягае сваімі каранямі ў антычнасць. Прайшоўшы праз стагоддзі, гэтая згуба атруціла многія чалавечыя душы і працягвае гэта рабіць да цяперашняга часу.
>> артыкулы рубрыкі падрабязней
Просім прысылаць пытанні па адрасу:
230025 г. Гродна, вул К. Маркса, 4.
e-mail: slowozycia@mail.grodno.by
ці ў Гасцёўню на старонцы
http://www.slowo.grodnensis.by

Задай пытанне

Чаму трэба спавядацца перад ксяндзом?

Задай пытанне

кс. Ян Раманоўскі

20 ліпеня 2012 |
romanowskiЧаста таксама і сярод католікаў можна пачуць пытанні, якія датычаць сакраманту пакаяння. А дакладней, ці абавязкова трэба прызнавацца ў сваіх грахах перад ксяндзом, калі і так дараванне дае толькі Пан Бог? Ці не прасцей было б расказаць свае слабасці Богу і папрасіць Яго аб прабачэнні? Такое мысленне характэрна для пратэстанцкіх Цэркваў, якія не прызнаюць неабходнасці сакраментальнай пакуты, а толькі вызнаюць грахі перад Богам і выклікаюць акт жалю. Аднак у каталіцкім Касцёле абавязвае іншая практыка. Чалавек, які прыступае да сакраманту пакаяння, вызнае свае грахі перад Богам, прызнаючыся ў іх перад святаром, які з’яўляецца бачным пасярэднікам паміж чалавекам і Богам.
    Сакрамант пакаяння ўстанавіў Пан Езус, калі скіраваў да сваіх апосталаў такія словы: “Ідзіце і адпускайце грахі, каму адпусціце, таму будуць адпушчаныя; на кім пакінеце, на тым застануцца” (Ян 20, 23). У іх мы ўжо бачым перадачу ўлады адпушчэння грахоў, якую Хрыстос удзяліў сваім апосталам. Гэта менавіта яны сталі пасярэднікамі ў сакраманце пакаяння паміж чалавекам і Богам, які прабачае. Трэба таксама звярнуць увагу на тое, што гавораць дакументы Касцёла аб сакраманце споведзі. Катэхізіс Каталіцкага Касцёла тлумачыць: “Пакаянне, як і ўсе сакраманты, з’яўляецца літургічнай справай. †
Чытаць цалкам: Чаму трэба спавядацца перад ксяндзом?
 

Што такое новая евангелізацыя? Хто і як яе праводзіць?

Задай пытанне

кс. Алег Канановіч

08 ліпеня 2012 |
Каб зразумець, што такое новая евангелізацыя, трэба спачатку ведаць, што такое евангелізацыя. Евангелізацыю можна акрэсліць як паказванне Хрыста тым, хто не ведае Яго, праз навучанне, катэхізацыю, асвячэнне. Евангелізацыя – гэта нясенне Добрай Навіны ва ўсе колы чалавечага роду, каб яна пранікала іх сваёй моцай знутры, каб стварала з іх новае чалавецтва. Мэтай евангелізацыі з’яўляецца менавіта гэтае ўнутранае змяненне. Асноўнае пытанне кожнага чалавека гучыць: “Як гэта здзейсніць – як стаць чалавекам? Як навучыцца мастацтву жыцця? Якая дарога вядзе да шчасця? Евангелізаваць – значыць указваць гэтую дарогу – вучыць мастацтву жыцця” (“Новая евангелізацыя”, кард. Ё. Рацынгер).
    У энцыкліцы “Redemptoris misio” (№ 33) Яна Паўла II былі ўказаны тры тыпы евангелізацыі, якую праводзіць Касцёл:
    – місійная дзейнасць сярод няверуючых,
    – душпастарская дзейнасць сярод хрысціян,
    – новая евангелізацыя, ці рэевангелізацыя сярод ахрышчаных, якія згубілі жывы сэнс веры або проста не лічаць сябе членамі Касцёла.
    Новая евангелізацыя не азначае “новага Евангелля”, бо Хрыстос той самы на вякі, яна азначае адэкватны адказ на знакі часу, на патрэбы сучасных людзей і народаў, на новыя кантэксты, якія фарміруюць культуру. †
Чытаць цалкам: Што такое новая евангелізацыя? Хто і як яе праводзіць?
   

Ці стану я лепшым?

Задай пытанне

кс. Алег Канановіч

23 чэрвеня 2012 |
Такая небяспека сапраў­ды існуе. І ў гэтым нам на дапамогу прыходзяць рэкалекцыі. Яны з’яўляюцца нагодай, каб суцішыцца, задумацца над сабой і сваім жыццём перад Богам і разам з Ім. Гэта шанс, каб сустрэць Езуса, пазнаёміцца з Ім, палюбіць.
   Для многіх сучасных людзей жыццё з’яўляецца кашмарам, які яны самі сабе стварылі. Яны адчуваюць духоўную пустату, якая прыводзіць да таго, што жыццё здаецца ім пазбаўленым сэнсу, яны заплаканыя, нярэдка ўблытаныя ў дрэнныя звычкі, не могуць сабе парадзіць з болем, які прынесла жыццё. І многія з іх чакаюць, што Касцёл дасць ім у таблетцы панацэю ад усіх хвароб нашага часу.
   Але хутчэй за ўсё патрэбны намаганні, і не малыя, каб адважыцца паглядзець на сваё жыццё і паспрабаваць зрабіць з ім нешта канструктыўнае. А гэта патрабуе часу і намаганняў. Не ўдасца змяніць цэлае жыццё за адну секунду.
Але як знайсці час на тое, каб спыніцца і падумаць аб жыцці, аб каштоўнасцях, аб мінучасці? †
Чытаць цалкам: Ці стану я лепшым?
   

Пятнічны пост у католікаў: калі і як?

Задай пытанне

кс. Андрэй Рылка

10 чэрвеня 2012 |
Пятнічны пост – гэта адзін са спосабаў ушанавання Мукі Езуса Хрыста, а таксама форма пакаяння і малітвы. Паводле Касцёльнага права, на тэрыторыі Беларусі пятнічны пост абавязкова павінен быць выражаны як мінімум ва ўстрыманні ад спажывання мясной ежы. Гэтая норма абавязковая для кожнага католіка ва ўзросце ад 14 да 60 гадоў, які знаходзіцца ў пятніцу на тэрыторыі нашай краіны і яго фізічнае здароўе дазваляе посціць.
Пятнічны пост ад мяса неабавязковы, калі: 1) на гэты дзень прыпадае вялікая касцёльная ўрачыстасць (агульная або лакальная), 2) прыпадае час святочнай Актавы (тыдня пасля) Каляд і Вялікадня, 3) асоба (або група) атрымала спецыяльны дазвол касцёльнай улады, вызваляючы ад посту (па вельмі сур’ёзнай прычыне), 4) медычна забаронена такім чынам пасціць, 5) не абавязвае да гэтага ўзрост (да 14-ці і пасля 60-ці), 6) асоба знаходзіцца ў далёкім падарожжы, 7) асоба крайне цяжка працуе фізічна, 8) асоба ніякім чынам нідзе не можа знайсці посных прадуктаў харчавання (тут: спажыванне мяса – адзіны сродак, каб не памерці з голаду), 9) асоба знаходзіцца на тэрыторыі краіны, дзе мясны пост заменены іншай духоўнай практыкай. †
Чытаць цалкам: Пятнічны пост у католікаў: калі і як?
   

Пакора. Што гэта?

Задай пытанне

кс. Алег Канановіч

12 мая 2012 |
Кс. Алег КанановічСучасны чалавек не дастасоўвае да сябе паняцця пакоры, паколькі яна для яго асацыіруецца з тым, што не з’яўляецца добрым ці хаця б карысным для сённяшняга часу. Вядома, што гэта не прыніжэнне сваіх заслуг, а ўзвялічванне заслуг іншых. І даць сёння адказ на пытанне “Што такое пакора?” не так проста.
    Большасць слоўнікаў, як і інтэрнэт-крыніцы, падаюць, што пакора – гэта маральная цнота, якая ў агульным разуменні палягае на прызнанні асабістай абмежаванасці, не ўзвышэнні сябе над іншымі і пазбяганні хвалення сваімі дасягненнямі.
    А хрысціянская трактоўка гаворыць, што пакора палягае на прызнанні сваіх грахоў і Бога за крыніцу паходжання ўсіх даброт.
    На жаль, у касцёльным асяроддзі існуе дастаткова частае стэрэатыпнае мысленне аб тым, што добры католік павінен быць пакорным, ніколі не прызнаваць свае таленты і дасягненні і асабліва не вылучацца. Таму пакора, якая з’яўляецца вельмі важнай і цэннай каштоўнасцю, можа быць няправільна зразумета. †
Чытаць цалкам: Пакора. Што гэта?
   

Вяночак да Божай міласэрнасці

Задай пытанне

кс. Алег Канановіч

31 сакавіка 2012 |
Кс. Алег КанановічГэтая малітва кожны дзень яднае мільёны людзей ва ўсім свеце. Штодзённа а 15-й гадзіне, у час смерці Езуса, вернікі паўтараюць словы Вяночка – малітвы, прысвечанай таямніцы Божай міласэрнасці. Як і кожны вянок, ён з’яўляецца зборам малітваў, якія паўтараюцца пэўную колькасць разоў і адлічваюцца на пацерках. У цэнтры гэтай малітвы знаходзіцца таямніца мукі, смерці і ўваскрасення Езуса Хрыста. Той, хто моліцца Вяночкам да Божай міласэрнасці, звяртаецца да гэтай таямніцы як да крыніцы Божай ласкі, якая ацаляе свет і асобных людзей з граху і стану аддалення ад Бога. Найбольш распаўсюджаны Вяночак да Божай міласэрнасці быў перададзены с. Фаўстынай Кавальскай.
    Гэты Вяночак у сваім асабістым аб’яўленні Езус Хрыстус прадыктаваў св. сястры Фаўстыне Кавальскай у Вільні 13-14 верасня 1935 года. Ён з’яўляецца адным з практычных малітоўных шляхоў увядзення ў жыццё Касцёла паслання аб Божай міласэрнасці, апісанага Сястрой у “Дзённіку”. Уваскрослы Езус удзяляе з хвалебнай раны свайго Сэрца ваду і кроў – сакраментальныя знакі новага жыцця і ачышчэння ад граху. †
Чытаць цалкам: Вяночак да Божай міласэрнасці
   

14 сімвалічных стацый

Задай пытанне

кс. Алег Канановіч

16 сакавіка 2012 |
Кс. Алег КанановічКрыжовы шлях бярэ свой пачатак са шляху, які прайшоў Езус Хрыстус, асуджаны на смерць, пачаўшы ад плошчы Пілата да Галгофы. Мука разважаецца на 14 сімвалічных стацыях. Святое Пісанне не мае дакладнай трасы Крыжовага шляху, і толькі 9 з 14-ці стацый маюць сваю падставу ў евангелічных апісаннях мукі Пана.
    Першыя хрысціяне групамі ці паасобна пілігрымавалі ў Святую Зямлю, разважаючы мукі Збаўцы на тых месцах, дзе Яго катавалі і забілі. З IV ст. ва ўсім хрысціянскім свеце ставяць крыжы пры дарогах, каля рэк і ў мясцовасцях, куды вернікі накіроўваліся, каб разважаць муку Пана.
    У перыяд крыжовых паходаў (XI-XIII стст.) крыжакі будавалі капліцы, у якіх прадстаўлялі найважнейшыя падзеі з мукі Пана Езуса. Так узнік Крыжовы шлях, які ў наступных стагоддзях (XIV-XVII) яшчэ больш пашыраўся і распаўсюджваўся ў розных краінах.
    Пашырэнню Крыжовага шляху і яго распаўсюджванню спрыялі перш за ўсё манаскія ордэны, у асноўным францішкане. Стацый Крыжовага шляху часта было вельмі шмат. Так, разважанне Крыжа і Гробу Езуса ў першых стагоддзях пазней у некаторых раёнах павялічылася да некалькіх дзясяткаў, а нават некалькіх соцень стацый. У 1731 годзе Клеменс XII абмежаваў Крыжовы шлях да 14 стацый. †
Чытаць цалкам: 14 сімвалічных стацый
   

Наступныя артыкулы...

Старонка 29 з 37:

Актуальны нумар

 

Каляндар 2022

Каляндар
«Слова Жыцця»
на 2022 год

Літургічны каляндар

Дзень звычайны
green
Адзначаем імяніны:
Уладзіслава, Яна
Сёння ўспамінаем памерлых святароў:
1994 + кс. Станіслаў Петраш SchP, проб. Крамяніца
Да канца года засталося дзён:  185

Чакаем Вашай падтрымкі

skarbonkaДарагія Чытачы!
Просім Вас аб дапамозе ў абвяшчэнні Добрай Навіны. Мы чакаем Вашых лістоў, артыкулаў, здымкаў і падтрымкі ў фінансаванні газеты. Як адна сям’я “Слова Жыцця” мы прагнем несці Божае слова, гаварыць аб Хрысце і Касцёле ўсё большай колькасці людзей у Беларусі і па-за яе межамі.

Ад шчырага сэрца