ГРОДНА
Пятніца,
03 мая
2024 года
 

На шляху да святасці

Дух антыхрыста сёння

На шляху да святасці

кс. Тадэвуш Крыштопік

07 красавіка 2019 |
Хто такі антыхрыст?
    Антыхрыст – гэта праціўнік Хрыста, які імкнецца знішчыць Яго Валадарства. Ён карыстаецца гвалтоўнымі метадамі, прымушаючы вучняў Езуса да адступніцтва, ці тэхнікай падману, аддаляючы іх ад веры. На працягу стагоддзяў гэтым імем называлі асобных людзей і групы асоб, маніпуліруемых д’яблам і атакуючых Хрыстовы Касцёл.
    Многія спрабуюць разгадаць лічбу 666, каб даведацца імя канчатковага антыхрыста, які павінен запанаваць над светам. Аднак яно застанецца таямніцай ажно да моманту, калі антыхрыст атрымае ўладу над усім і распачне жорсткае праследаванне хрысціян. Ён павінен з’явіцца непасрэдна перад паўторным прыходам Хрыста. “А пра дзень той або гадзіну ні анёлы ў небе, ні Сын, ніхто не ведае, а толькі Айцец” (Мк 13, 32). Парузія ж настане толькі пасля таго, як “прыйдзе адступніцтва і з’явіцца беззаконны чалавек, сын згубы, які будзе працівіцца і ўзвышацца над усім, што называецца Божым і годным пашаны, так што засядзе ў Божай святыні, выдаючы сябе за Бога” (2 Тэс 2, 3–4). †
Чытаць цалкам: Дух антыхрыста сёння
 

Пост – шанс, каб жыць паўней

На шляху да святасці

С. Зоя Дамброўская ISSM

24 сакавіка 2019 |
Вы, магчыма, бачылі ў інтэрнэце відэаролік пра дзядулю, які на святы застаўся адзін.
    Ён вельмі жадаў, каб да яго прыехалі дзеці і ўнукі, аднак яны ніколі не мелі часу. Дзядуля атрымліваў ад іх паштоўкі, фотаздымкі, тэлефонныя званкі, аднак бачыліся яны ўсё ж рэдка. Тады ён вырашыў выслаць родным паведамленне пра сваю смерць, бо на пахаванне напэўна прыбылі б. І меў рацыю. Уся сям’я – сумная і заплаканая – прыехала… і вельмі ўсцешылася, калі аказалася, што дзядуля жывы і святы яны правядуць усе разам. Толькі перад абліччам смерці людзі зразумелі, як многа губляюць. †
Чытаць цалкам: Пост – шанс, каб жыць паўней
   

Я не ў цэнтры свету… Медытацыя над навяртаннем

На шляху да святасці

Бр. Максім Лабкоў CSsR

24 сакавіка 2019 |
Вялікі пост у жыцці католіка – гэта заўсёды асаблівы час. Адны чакаюць яго з надзеяй, прагнучы змяніць сваё жыццё, пачаць штосьці ад пачатку. Іншыя засмучаюцца з-за яго, бо ў касцёлах стане сумна, панура, а ксяндзы будуць нястомна прыгадваць аб неабходнасці навяртання.
    Многія людзі перажываюць дадзены перыяд вельмі асабіста і глыбока. Важнае месца ў ім займаюць пакаянныя практыкі, набажэнствы Крыжовага шляху і Песень жальбы, велікапосныя рэкалекцыі. Аднак усё гэта мае адну мэту: годная падрыхтоўка да найважнейшага для хрысціян свята – урачыстасці Уваскрасення Пана.
На пачатку Вялікага посту, у Папяльцовую сераду, падчас пасыпання галоў попелам святар прамаўляў словы з Евангелля паводле св. Марка: “Навяртайцеся і верце ў Евангелле” (Мк 1, 15). Гэта першае выказванне Езуса ў прыведзеным Евангеллі, якое адначасова распачынае і змяшчае ў сабе ўсю публічную дзейнасць Хрыста. Менавіта вяртанне да Пана з’яўляецца асноўным вымярэннем Вялікага посту. †
Чытаць цалкам: Я не ў цэнтры свету… Медытацыя над навяртаннем
   

Lectio brevis: споведзь

На шляху да святасці

Аляксей Гальчэня

24 сакавіка 2019 |
Споведзь – адзін з 7-мі сакрамантаў Каталіцкага Касцёла. Сакрамант навяртання, сакрамант пакаяння, сакрамант прабачэння, сакрамант паяднання – усе гэтыя сінонімы з’яўляюцца комплекснымі складнікамі споведзі, з чым падрабязна можна азнаёміцца ў Катэхізісе Каталіцкага Касцёла (другой па важнасці кнізе пасля Святога Пісання ў хрысціян).
Для ўдзелу і прыняцця сакраманту пакаяння неабходна, перш за ўсё, быць у Першай св. Камуніі, што здзяйсняецца чалавекам, які дасягнуў узросту распазнання цяжкіх грахоў і ўсведамляе іх у сябе (параўн. ККП кан. 989), а таксама выканаць дзеянні пакаяння, захоўваючы 5 умоў добрай споведзі. †
Чытаць цалкам: Lectio brevis: споведзь
   

Бясплоддзе – гэта не прысуд

На шляху да святасці

Ангеліна Пакачайла

24 сакавіка 2019 |
25 сакавіка – Дзень святасці жыцця
Такі страшны дыягназ, як бясплоддзе, сёння лечыцца. Але нават тады, калі медыкі сцвярджаюць, што шансаў нарадзіць дзіця няма, трэба памятаць: усё ў руках Бога.
Бяздзетныя сем’і
    Боль ад немагчымасці зачаць дзіця сужэнцы, як правіла, перажываюць асабіста. Некаторымі дадзеная рэчаіснасць успрымаецца як непаўнавартаснасць. Пра далікатную праблему не прынята распавядаць у грамадстве, а калі і даводзіцца, то напаўголас, крыху збянтэжана, з засмучэннем. Па гэтай прычыне можа паказацца, што бясплоддзе сустракаецца ў сем’ях даволі рэдка. Насамрэч колькасць пар з такім дыягназам з часам толькі расце. Згодна з апошнімі данымі медыкаў, бясплоддзе закранае каля 16% сужэнцаў у Беларусі. І гэта не зусім дакладная лічба, улічваючы той факт, што многія пары не рэгіструюць шлюб, а таму не трапляюць у афіцыйную статыстыку. †
Чытаць цалкам: Бясплоддзе – гэта не прысуд
   

Для Бога няма нічога немагчымага

На шляху да святасці

Святлана і Андрэй Галушкі

24 сакавіка 2019 |
Нашаму сужэнству ўжо амаль 10 гадоў. Мы заўсёды марылі пра вялікую сям’ю, аднак на працягу доўгага часу не маглі зачаць дзіця. Занепакоеныя, звярнуліся да ўрачоў. Шматлікія аналізы і абследаванні не дапамагалі выствеліць прычыну бясплоддзя. Штомесяц мы з заміраннем сэрца чакалі наступлення цяжарнасці, а яна ўсё не надыходзіла. Медыкі раілі рабіць ЭКА, пры тым, што яўных перашкод для натуральнага апладнення ўстаноўлена не было. Мы супраць такога метаду, таму не гублялі надзеі, што ўсё будзе добра. †
Чытаць цалкам: Для Бога няма нічога немагчымага
   

Дарога да прабачэння і аздараўлення ад пачуцця крыўды

На шляху да святасці

Кс. Аляксандр Сямінскі

10 сакавіка 2019 |
Адной з галоўных тэм Вялікага посту з’яўляецца прабачэнне.
    У гэты літургічны перыяд Божае слова скіроўвае позірк вернікаў на міласэрнае прабачэнне іх грахоў і правін Панам, а таксама на неабходнасць шчырага даравання ран бліжняму.
    Ці існуе хоць адна асоба, якая б не спазнала ў сваім жыцці пачуцця крыўды?
    Многія церпяць з-за таго, што іх родныя, блізкія, сябры са школы, універсітэта ці працы, людзі на вуліцы і ў розных установах дрэнна да іх адносяцца. На жаль, на кожным этапе жыцця – у дзяцінстве, маладосці, дарослым узросце і ў старасці – чалавеку наносяць большыя ці меншыя раны. Што рабіць з крыўдамі?
    Дзе і ў каго шукаць суцяшэння і палёгкі ў перажываемым цярпенні?†
Чытаць цалкам: Дарога да прабачэння і аздараўлення ад пачуцця крыўды
   

Не 7, а 77 разоў

На шляху да святасці

Дар’я Мацвеева

10 сакавіка 2019 |
Чым старэйшыя мы становімся, тым больш крыўд і здрад маем за плячамі. Чым сталейшыя мы ў веры, тым лягчэй прабачаем. “Тады Пётр падышоў да Езуса і сказаў Яму: «Пане, калі мой брат зграшыць супраць мяне, колькі разоў я павінен прабачаць яму? Ці аж сем разоў?». Езус адказаў яму: «Не кажу табе, што аж сем разоў, але ажно семдзесят сем разоў»” (Мц 18, 21–22).
З уласнага вопыту
    Ёсць людзі, якім лёгка ўдаецца прабачаць. Іншыя доўга памятаюць учыненую крыўду, не знаходзячы сіл пагадзіцца з гэтай ранай. Кожны з нас асаблівы і ўспрымае свет па-рознаму. “Калі б кожны меў тое ж самае, ніхто нікому не быў бы патрэбны”, – пісаў кс. Ян Твардоўскі ў вершы “Справядлівасць”. Прабачэнне таксама з’яўляецца індывідуальнай справай, самай асабістай з магчымых.†
Чытаць цалкам: Не 7, а 77 разоў
   

Я – дачка Бога. Раскрываючы сябе праз рэкалекцыі

На шляху да святасці

Ангеліна Марцішэўская

10 сакавіка 2019 |
8 сакавіка ў свеце адзначаецца Міжнародны жаночы дзень. Гэта свята тых, хто з натуры пакліканы дарыць. Даваць не толькі жыццё, але і клопат. Падтрымліваць не толькі дзіця, але і кожнага чалавека, што аказаўся побач.
    Сёння жанчына асацыіруецца не толькі з далікатнасцю, прыгажосцю і любоўю, але і са стойкасцю, першынством, спрытнасцю. Вучыцца ўзгадоўваць у сабе пазітыўныя ўласцівасці дапамагае Касцёл, які мае шмат адпаведных прапаноў. Адна з іх – духоўныя практыкаванні.
2 гады таму ў невялікім маляўнічым мястэчку Адамавічы недалёка ад Гродна, дзе ўжо на працягу чвэрці стагоддзя служаць сёстры кармэліткі Дзіцятка Езус, нарадзілася ідэя правядзення рэкалекцый для дзяўчат. З таго часу некалькі разоў у год на духоўныя практыкаванні з’язджаюцца каля 20-ці школьніц і студэнтак з парафій нашай дыяцэзіі і з па-за яе межаў. †
Чытаць цалкам: Я – дачка Бога. Раскрываючы сябе праз рэкалекцыі
   

Пра ўнутраны стрыжань, або лікбез пра пачаткі сталасці

На шляху да святасці

Кс. Раман Суша

24 лютага 2019 |
Бывае, што дзіця плача, калі бацькі, напрыклад, забіраюць планшэт, бо трэба ісці спаць. Яно не можа распазнаць жэсту клопату, не разумее выхаваўчай неабходнасці гэтага кроку. Так і мы ў сваім паўсядзённым жыцці часам трымаемся за штосьці нявартае, як за апошнюю саломінку.
    Калі Езус ступае па нашых бушуючых водах – неўпарадкаваных сяброўствах, неадэкватным адпачынку, неўтаймаванай агрэсіі, – мы крычым, як апосталы ў сваёй лодцы, убачыўшы “прывід” на моры. Выйсці са сваёй схемы, са свайго чаўна, як гэта ўчыніў Пётр – значыць паспрабаваць пашырыць свой погляд. Значыць зірнуць на сяброўства з перспектывы ўпарадкаванасці, на адпачынак – з перспектывы карыснасці, а на агрэсію – з перспектывы асертыўнасці. †
Чытаць цалкам: Пра ўнутраны стрыжань, або лікбез пра пачаткі сталасці
   

Сталенне і яго адсутнасць, або як быць цярплівым да сябе

На шляху да святасці

Кацярына Паўлоўская

24 лютага 2019 |
Сталасць. Што гэта такое? Ці можна быць дарослым, але не сталым і пры гэтым шчаслівым? Ці быць шчаслівым – гэта значыць быць сталым?
Электронныя слоўнікі пра сталасць гавораць так: “На перыяд сталасці прыпадаюць найбольш значныя і жыццёва важныя падзеі: стварэнне сям’і і сямейнага дабрабыту, фарміраванне сямейных адносін і бацькоўскіх абавязкаў; завяршаецца фарміраванне індывіда як асобы, асноўнымі асаблівасцямі якой з’яўляюцца пачуццё адказнасці, патрэбнасць клапаціцца аб іншых людзях, здольнасць да актыўнага ўдзелу ў грамадскім жыцці, да эфектыўнага выкарыстання сваіх ведаў, здольнасць канструктыўна вырашаць жыццёва важныя праблемы на шляху найбольш поўнай самарэалізацыі”. “Сталы – пра чалавека: сфарміраваны інтэлектуальна і эмацыянальна”. †
Чытаць цалкам: Сталенне і яго адсутнасць, або як быць цярплівым да сябе
   

Наступныя артыкулы...

Старонка 11 з 40:

Актуальны нумар

 

Каляндар 2022

Каляндар
«Слова Жыцця»
на 2022 год

Літургічны каляндар

 
Найсвяцейшай Панны Марыі, Каралевы Польшчы
white
Адзначаем імяніны:
Аляксандра, Ювеналія
Да канца года засталося дзён:  243

Чакаем Вашай падтрымкі

skarbonkaДарагія Чытачы!
Просім Вас аб дапамозе ў абвяшчэнні Добрай Навіны. Мы чакаем Вашых лістоў, артыкулаў, здымкаў і падтрымкі ў фінансаванні газеты. Як адна сям’я “Слова Жыцця” мы прагнем несці Божае слова, гаварыць аб Хрысце і Касцёле ўсё большай колькасці людзей у Беларусі і па-за яе межамі.

Ад шчырага сэрца