На шляху да святасці

Перад намі асаблівыя дні: урачыстасць Усіх Святых і Задушны дзень. Мы зноў пойдзем на могілкі, каб у знак памяці пакласці кветкі і запаліць знічы. Але ці толькі гэтага ад нас чакаюць памерлыя? Урачыстасць Усіх Святых дае нам асаблівы шанс ажывіць сувязь з імі і ажывіць сваю веру.

Магілы і могілкі вучаць, што кожны без выключэння памрэ, але чалавек не перастае існаваць у хвіліну смерці, бо мае ў сабе духоўны элемент, які забяспечвае яму вечнае свядомае існаванне. Каб калісьці і каля нашай магілы нехта затрымаўся і памаліўся, варта пачаць з фарміравання ўласнага стаўлення да памерлых.
        Бессмяротнасць чалавечай душы з’яўляецца вынікам яе духоўнасці. Калі душа з’яўляецца элементам незалежным па сваёй сутнасці ад матэрыі, то яна можа і павінна існаваць самастойна пасля разлучэння з целам. Да таго ж, духу не абавязкова патрэбна цела для свайго існавання і дзейнасці. Душа чалавека не складаецца з матэрыяльных частак, а таму не можа распасціся. †

История фотографа, которая увидела Бога. Свидетельство веры простого человека, девушки, жены, счастливой мамы, человека, в сердце которого живёт Бог.

Эти вопросы не давали мне покоя с самого детства. Они терзали меня с того самого времени, когда, будучи ещё совсем ребёнком, я чувствовала, что в моём сердце КТО-ТО живёт. Даже сейчас вспоминаю: когда мне было плохо, я, по-детски так, сжимая кулачки и совсем не зная молитвы, закрывала глаза и молча просила у КОГО-ТО чуда... И чудо происходило...
    Сейчас мне уже 30 лет, а чудеса не перестают происходить... И самое большое счастье в том, что теперь я знаю имя ТОГО, КТО всё это время живёт в моём сердце – ИИСУС ХРИСТОС!!!†

У чарговы раз вітаю Вас, дарагія Чытачы “Сло­ва Жыцця”!

Вельмі хутка мінула лета – час водпускаў і адпачынку, так жа хутка мінуў верасень, і ўжо распачаўся кастрычнік. Для нас, католікаў, кастрычнік выключна важны, бо ў гэтым месяцы мы ўшаноўваем Маці Божую Марыю, што­дзённа адгаворваючы най­прыгажэйшую малітву – Ружанец. Чым з’яўляецца гэты цудоўны Ружанец, і чаму ён такі важны ў жыцці веруючай асобы?
    Ружанец – гэта хрысці­янская малітва, якая першапачаткова называлася Псалтыром Найсвяцейшай Панны Марыі (150 псалмоў – 150 “Вітай, Марыя”). Гэтая малітва вядома і ўжываецца ў Касцёле з часоў сярэднявечча, хоць яе карані значна старэйшыя. Паводле пэўнай старажытнай гіпотэзы і некаторых гісторыкаў Касцёла, крыжаносцы павінны былі дастасаваць да хрысціянскай малітвы пэўную практыку, якая існавала ў ісламскім свеце. Яна заключалася ў прамаўленні 99-ці імён Алаха пры дапамозе ланцужка і зярнят. Існавала таксама іншая гіпотэза, якая сцвярджала, што ўжо Айцы пустыні ў III – IV стагоддзях пачалі ўжываць шнуркі для лічэння паўтараемых малітваў. †

Сардэчна вітаю Вас, Чытачы “Слова Жыцця”!

Перажываючы Год веры, я прапаную Вам яшчэ раз задумацца над тым, чым з’яўляецца дар веры. Здаецца, што раней жыццё было менш складаным, лягчэй было вызначыць, хто сябар, а хто вораг, хто веруючы чалавек, а хто атэіст. У сённяшнім жа свеце, хоць ніхто нам не перашкаджае практыкаваць веру і навучаць дзяцей рэлігіі, чалавек, магчыма, адчувае сябе ў большай небяспецы, чым калісьці. Часам яго высмейвае і крытыкуе свецкі свет, які жыве і дзейнічае так, нібы Бога не існуе. У сувязі з гэтым такія паняцці як вера, Бог, Касцёл, запаведзі ці праўда ніякім чынам не ўплываюць на жыццёвыя рашэнні або маральны выбар гэтага свету. На жаль, знешні свет уплывае на веру таксама праз розныя спакусы і ўнушэнні, з якімі мы не заўсёды можам справіцца. Сумненні, што прыходзяць з боку свецкага свету, бзыяць верніку, як камар, каля вуха і спадарожнічаюць яго пошукам, абуджаючы пытанні, тыпу: а калі тое, чаму вучыць Касцёл, – няпраўда? †

15 верасня адбылася пешая пілігрымка дзяцей і моладзі з горада над Нёманам і яго ваколіц да санктуарыя Маці Божай Яснагорскай на Узгорку Надзеі, які знаходзіцца ў Капцёўцы. Пілігрымка прайшла пад дэвізам “З Марыяй у новы навучальны год”.

Дарога займала адзін дзень і распа­чыналася ранішняй Эўхарыстыяй, якую цэлебраваў біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч у касцёле Маці Божай Анёльскай (францішканскі касцёл). “Паглынайце ўсё тое, што дапамагае вам быць мудрымі людзьмі, якія клапоцяцца аб дабры іншага чалавека, – заахвоціў сабраных дзяцей і моладзь біскуп Кашкевіч. – Не дайце сябе падмануць злу і ілюзіям гэтага свету. Праз удзел у сістэматычнай катэхізацыі старайцеся дасягнуць адзінства з Панам Богам і з вашымі аднагодкамі. З радасцю ў сэрцы пазнавайце Божыя праўды і таямніцы на занятках рэлігіі і катэхезе. Чым больш вы пазнаеце Пана, тым больш мудрымі і радаснымі людзьмі вы станеце”.
    Біскуп Гродзенскі падзя­каваў усім настаўнікам, катэхетам, выхавальнікам і сем’ям за выхаванне дзяцей у каталіцкай веры, за перадачу ведаў і жыццёвай мудрасці. Іерарх пажадаў, каб новы школьны і катэхетычны год быў багатым на новыя ўражанні, а таксама стаў узрастаннем у мудрасці і веры. †

“Никогда не будьте грустными! Христианин никогда не может быть грустным! Не поддавайтесь унылости! Наша радость исходит не из владения многими вещами, но из встречи с Личностью – Иисусом, который находится среди нас; она исходит из того, что мы знаем: если мы с Ним, мы никогда не одиноки... В этом заключается наша радость, надежда, которую вы должны вносить в наш мир”.
Папа Франциск

Есть в церкви порядки, которые мне очень не нравятся. В частности, непомерная и даже пугающая серьезность части верующих людей вызывает во мне протест. Быть серьезным, «без шуточек» и непрестанно плачущим о своих грехах считается для них важной составляющей церковного благочестия, без которой, вроде как, все пропало.
    Некоторые и аргументы «железные» выдвигают: «Христос никогда не смеялся. Евангелие об этом ничего не говорит, а значит и нам нужно воздерживаться от зубоскальства». Да, с этим не поспоришь. Действительно, в Евангелии нет мест, описывающих смеющегося Христа. Но вот я читаю о посещении Иисусом свадьбы в Кане Галилейской и не могу представить, чтобы это посещение было без веселья, песен и даже, может быть, без танцев. Как такое может быть? Разве может Человек, превративший воду в вино (после того, как все изрядно уже выпили), не одобрять веселого состояния людей? Вино ведь для того и нужно на свадьбе, чтобы веселее было. †