Слова рэдактара

Таму, каб быць паслядоўнікам і сведкам Хрыста не толькі на гадзіны, але і на сто працэнтаў, трэба ў сваёй штодзённасці змагчы заўважыць сярод нас жывога Збаўцу.

   Аднойчы ў інтэрнэце я знайшоў вельмі цікавую прапанову працы. Яе аўтарам з’яўляецца сам Пан Езус. Сутнасць аб’явы была наступная:
    Прыму на працу тых, хто жадае:
    • несці штодзённы крыж, дапамагаючы тым, хто найбольш патрабуе дапамогі;
    • змагацца з самім сабой за тое, каб станавіцца больш святым і дасканалым, даючы ўсмешку тым, каму яе не хапае.

    Гарантую:
    • рукі, на якіх будуць мазалі ад працы;
    • калені, якія будуць балець і якіх нельга будзе выпраставаць;
    • узнагароду ў Нябесным Валадарстве.

   Аўтар: Езус. †

Мы становімся сведкамі таго, што ў многіх месцах нашай Беларусі яшчэ не згасла святло веры. Святы Дух, які робіць парадак у нашым жыцці, ажыўляе кожны раз новых апосталаў да жыцця з Хрыстом.

   Касцёл перажывае нядзелю Спаслання Святога Духа. Мы становімся сведкамі таго, што ў многіх месцах нашай Беларусі яшчэ не згасла святло веры. Святы Дух, які робіць парадак у нашым жыцці, ажыўляе кожны раз новых апосталаў да жыцця з Хрыстом. Мы пачынаем нястомна абвяшчаць найважнейшую праўду: Хрыстос знаходзіцца сярод нас. Праўду, якую акрамя лёгкага прамаўлення мы ніводнай чалавечай мудрасцю не можам да канца зразумець. Дзякуючы Святому Духу ў сэрцах многіх з нас запальваецца новае святло веры, надзеі і любові. Толькі веруючы чалавек можа з пэўнасцю сказаць, што з Богам ён упэўнены ў сваёй будучыні, мае добрую магчымасць, каб знайсці сябе ў гэтым жыцці, і што ён ніколі не будзе пазбаўлены сэнсу жыцця.
    Аднойчы я пачуў па радыё трагічную гісторыю жыцця. Падчас трансляцыі на радыё пазваніў нейкі чалавек, каб падзяліцца са слухачамі сваёй гісторыяй. Я не памятаю яе поўнасцю. Але мне ў памяць урэзаліся наступныя моманты: “Я паходжу з разбітай сям’і, скажу больш: паталагічнай. †

«Я хачу жыць нармальна, хачу, каб маё жыццё было святым, прагну змяніць яго да лепшага».
   Жыццё кожнага з нас знаходзіцца ў Божых руках. Але на самай справе мала хто з нас памятае пра гэта кожны дзень свайго жыццёвага вандравання. У тыя моманты, калі мы яўна адчуваем Божую дапамогу (нп. выратаванне камусьці жыцця ці ўбачаны ўласнымі вачыма цуд), мы яшчэ больш усведамляем, што Бог ёсць, што Ён любіць нас. Мы падобны да аднаго з дванаццаці вучняў, імя якога св. Тамаш, які паверыў, таму што ўбачыў. Нягледзячы на тое, што людзей, якія жывуць на беларускай зямлі, часта называюць даверлівымі, мне здаецца, што большасць верыць толькі ў тое, да чаго можна дакрануцца, што можна ўбачыць ці пачуць. У выніку большай механізацыі, развіцця электронікі, якая дамінуе ў нашым жыцці, мы згубілі ці губляем кантакт з духоўнай сферай, якая з’яўляецца нашай неад’емнай часткай.
    “Убачыць” Бога і паверыць – падобнае перажыў і я падчас пілігрымкі ў Святую Зямлю. Наша група з Гродна была асаблівая: 12 святароў, якія яе суправаджалі, і вельмі мілая і прыемная атмасфера ў групе. Для многіх з нас гэта была першая сустрэча са Святой Зямлёй. Духоўнае падарожжа, якое трывала 7 дзён, было накіравана на аднаўленне веры і знаёмства з зямлёй Езуса Хрыста. Месцы, пра якія мы неаднаразова чулі, сёння знаходзіліся на адлегласці выцягнутай рукі. Падзеі Старога і Новага Запавету былі нам вельмі блізкія. †

Калі ты хочаш распазнаць сваё пакліканне, сваё месца ў жыцці, хочаш знайсці Божы праект жыцця для сябе, пастарайся спачатку распазнаць Езуса, знайсці Яго, сустрэцца з Ім.
   У сённяшняй літургіі “нядзелі пакліканняў” дамінуе фрагмент Евангелля аб Добрым Пастыры, якое Езус прамаўляе да кожнага з нас. Напэўна, усе мы добра ведаем гэтую прыпавесць і неаднаразова складалі гісторыю пра Добрага Пастыра. Езус прадставіў сваю місію, параўноўваючы Сябе з добрым пастырам. Аднак, ва ўсёй гэтай гісторыі ёсць штосьці пра абавязкі, аб якіх кожны з нас павінен памятаць і выконваць. Так, як авечкі павінны ведаць свайго пастыра, так і кожны з нас павінен пазнаць Езуса. Гэта мы павінны распазнаваць голас Добрага Пастыра і ахвотна спяшацца за Ім. Гэта нялёгкая задача ў сённяшні час. Пазнанне Хрыста, які можа даць нам нашае месца ў жыцці, зробіць шчаслівым кожнага з нас. Бо мы ж вельмі часта чуем: “Я хачу быць на сваім месцы, хачу распазнаць сваё пакліканне”. Калі ты хочаш распазнаць сваё пакліканне, сваё месца ў жыцці, хочаш знайсці Божы праект жыцця для сябе, пастарайся спачатку распазнаць Езуса, знайсці Яго, сустрэцца з Ім. Не ўцякай ад Яго голасу, позірку. Той, хто не слухае словы Добрага Пастыра, падобны да чалавека, які ўвесь час ходзіць у цемры і мае надзею, што калісьці ўбачыць святло.†