Слова рэдактара

У Беларусі яшчэ не хапае мураваных касцёлаў, але ёсць жывы Касцёл. Ёсць верныя людзі добрай волі, якія сваім жыццём абвяшчаюць Хрыста і Яго праўды, а таксама жывуць гэтым на кожны дзень

   У многіх рэлігійных артыкулах дастаткова шмат тэм адносна будаўніцтва Касцёла. Гэта вельмі важны момант рэлігійнага жыцця кожнага народа і пакалення. Часцей за ўсё, калі мы гаворым пра будаўніцтва, ва ўяўленні ўзнікае будынак з фундаментам, сценамі і дахам. Гаворачы пра будынак святыні, мы задумваемся, у якім стылі ён ёсць ці павінен быць. У сённяшнія часы новыя святыні не заўсёды сваім выглядам прыгадваюць Божы Дом, але нягледзячы на гэта, у новых раёнах нашых гарадоў узнікаюць будынкі на Божую хвалу, і гэта вельмі важная справа. Існуюць такія месцы ў Беларусі, дзе святынь, так неабходных хрысціянам, не хапае. Але ёсць яшчэ важнейшая справа, якая датычыцца нашага жыцця з Богам.
    Гаворачы пра будаўніцтва Касцёла, мы павінны ў першую чаргу думаць пра жывы Касцёл. Супольна вызнаючы веру ў Адзінага Бога, Стварыцеля неба і зямлі, мы ствараем жывы Касцёл на зямлі.†

Сваёй паставай і службай Папа паказвае свету сапраўдны вобраз чалавечнасці, напрамкам развіцця якой павінна быць дабрыня, пра якую мы, на жаль, вельмі часта забываемся.

   Усё больш запісаў папы Францішка на “Твітэры” становяцца папулярнымі ва ўсім свеце. Усё гэта адбываецца не для рэкламы, бо ні Папе, ні Касцёлу гэта не патрэбна. Сваёй паставай і службай Папа паказвае свету сапраўдны вобраз чалавечнасці, напрамкам развіцця якой павінна быць дабрыня, пра якую мы, на жаль, вельмі часта забываемся. Сёння ўсё цяжэй дзяліцца з бліжнімі любоўю і несці ў гэты свет міласэрнасць. Гэта адбываецца па той прычыне, што мы заглушаем голас Хрыста, не хочам зрабіць штосьці важнае для сябе і іншых у нашай жыццёвай пілігрымцы. Жыццё папы Францішка поўнасцю паглыблена ў Хрыста, таму, бясспрэчна, Папа становіцца прыкладам для кожнага з нас. У адным са сваіх запісаў ён прыгадвае нам вельмі важную праўду: “У Год веры трэба старацца кожны дзень зрабіць нешта канкрэтнае, каб лепш пазнаць Езуса Хрыста”. †

Апрача звычайнай штодзённасці існуе неабходнасць Бога, якую трэба адчуць, неабходнасць Бога, які вучыць нас жыць па-іншаму.

   Маё жыццё без Бога нічога не вартае. Я ў чарговы раз адчуваю гэта, калі хачу штосьці зрабіць без Божай дапамогі, пра якую я забываюся, або, напрыклад, калі замала малюся, у мяне не атрымліваецца і я цярплю паражэнне. Мае слабасці і падзенні парушаюць прыгожы Божы план. Таму варта ў чарговы раз паспрабаваць зрабіць усё, каб жыццё было прасякнута Богам і ахвяравана Яму. Тады гэта будуць прыгожыя і цудоўныя хвіліны майго людскога жыцця на зямлі. Кожны з нас у сваім жыцці перажывае ўрачыстыя моманты, якія вельмі моцна звязаны з тым, што адбываецца навокал. Звычайна гэта шчаслівыя хвіліны, бо яны прыносяць шмат радасці і задавальнення. У духоўным жыцці падобная сітуацыя. Веруючы чалавек, звяртаючыся да Бога, перажывае свае хвіліны сустрэчы са Стварыцелем. Гэтыя сустрэчы могуць быць рознымі. Адны дзякуюць, іншыя просяць, яшчэ нехта наракае ці не разумее Божага Провіду. Але кожны вернік можа зрабіць з хвілін гэтай сустрэчы своеасаблівае свята. Гэта будзе свята веры і ўваскрасення да жыцця. †

Св. Тэрэза навучыць нас любіць Касцёл: наш касцёл з каменю, у які мы накіроўваемся кожную нядзелю, і жывы Касцёл, у якім мы сустракаемся адзін з адным і дзелімся нашай верай.

   1 чэрвеня рэліквіі св. Тэрэзы ад Дзіцятка Езус прыбылі на беларускую зямлю і рас­пачалі сваю перэгрынацыю. Св. Тэрэза ўжо наведвала на­шых суседзяў на Украіне, у Расіі, Польшчы і Літве, а цяпер яна прыбыла на зямлю, дзе яе таксама ўшаноўваюць многія людзі. Асаблівым культам у сваёй душпастарскай працы яе ахінаюць кармеліты. Ужо праз некалькі дзён парафіі нашай дыяцэзіі, пачынаючы з Войстама, будуць трываць на адарацыі і чуванні перад яе рэліквіямі. На працягу цэлага месяца рэліквіі святой будуць вандраваць па нашай дыяцэзіі. Што павінна застацца ў сэрцы кожнага з нас пасля сустрэчы з рэліквіямі? Чаму св. Тэрэза хоча нас навучыць? Вось галоўныя пытанні, якія павіен задаць сабе кожны веруючы чалавек, каб гэтая духоўная пілігрымка рэліквій святой прынесла духоўную карысць у жыцці звычайнага чалавека. †