З жыцця Касцёла

– Ваша Эксцэленцыя, Вы ўжо пяты месяц у Беларусі. Якое ў Вас уражанне аб людзях, што жывуць на нашых землях?
    – Вялікая далікатнасць, цярплівасць і задуменнасць. Духоўная глыбіня, што з’яўляецца плёнам доўгага цярпення. Вялікая прага любові. Значэнне працы ўвасабляе адначасна прыгажосць і гармонію. Калі я хачу выказаць мае ўражанні, пачуцці майго сэрца і мой гонар ад таго, што я знаходжуся на гэтай зямлі, мне прыходзяць на розум цудоўныя радкі паэзіі Валянціны Аксак: “Пяку задушэўныя дранікі, але ніхто не прыходзіць дзівіцца на гасціннасць маю невыводную”.

    – Як бы Вы маглі ў некалькіх словах апісаць веру гэтых людзей?
    – Узнёслая трываласць тых, хто змагаўся і не дазволіў украсці скарб уласнай веры. Удзячнасць Богу за магчымасць новага пачатку. Пошук шляхоў аднаўлення.†

Традыцыйна ў III Нядзелю Вялікага посту адзначаецца Нацыянальны дзень “Карытас”. Сёлета гэта быў ужо ІХ Дзень гэтай дабрачыннай арганізацыі. Пра тое, чым жыве гродзенскае аддзяленне “Карытас”, мы паразмаўлялі з яе дырэктарам кс. Віталіем Дабраловічам.

– Вы шмат дапамагаеце людзям у патрэбе. А ці знаходзіце Вы падтрымку і дапамогу сярод мясцовых людзей?
    – Трэба сказаць, што мы шмат працуем у гэтым накірунку, а нашы людзі сапраўды адгукаюцца. Магчыма, сёння іх не так шмат, але яны маюць жаданне дапамагаць. Вельмі важным з’яўляецца наш дыялог з патэнцыяльнымі ахвярадаўцамі. Ад таго, наколькі граматна мы зможам расказаць пра нашую дзейнасць, залежыць тое, наколькі мы зможам чакаць іх жадання дапамагчы нам у нейкім праекце. Мы сапраўды знаходзім падтрымку сярод нашых людзей. †

Сястра Францішка запом­ніцца ўсім нам як радасная і адкрытая асоба, якая праз усё жыццё аддана служыла Богу і бліжняму. Пахавальная св. Імша светлай памяці сястры Францішкі з супольнасці сясцёр назарэтанак у Пабрыгіцкім касцёле была і сумнай, бо блізкія страцілі дарагога чалавека, і поўнай шчырай падзякі за дар жыцця с. Францішкі (Марыі Занеўскай), за дар яе цярпення, малітвы і ахвяравання жыцця цалкам для Бога.
    На св. Імшы прысутнічалі кс. біскуп Аляксандр Кашкевіч, кс. бп Антоній Дзям’янка, святары з Мінска-Магілёўскай архідэяцэзіі, з Маскоўскай архідыяцэзіі, святары з Гродзенскай дыяцэзіі, сёстры з супольнасці назарэтанак, а таксама шматлікія вернікі.
    – Сёння нас сабрала, паклікала ў гэтую святыню і запрасіла на супольную малітву ўжо светлай памяці сястра Францішка, – прамовіў на пачатку літургіі кс. бп Аляксандр. – Нас так шмат сабралася каля яе труны, але наш погляд не затрымліваецца на труне, а скіроўваецца на крыж, які з’яўляецца знакам як смерці, так і перамогі. С. Францішка служыла Касцёлу асаблівым спосабам, захоўваючы евангелічныя парады, бо сам Хрыстос паклікаў яе да больш дасканалага жыцця, чым звыклае свецкае жыццё, яна шмат гадоў пражыла ў супольнасці. Напэўна, кожны з нас хоча яе памятаць такой, якой яна была ў жыцці – радаснай. Сястра Францішка служыла з вялікай радасцю кожнаму чалавеку, якога сустракала. Тым самым яна служыла Хрысту ў Яго Касцёле. Гэта вялікі дар, за які мы хочам дзякаваць добраму Богу. Дарагая Сястра, мы хочам быць разам з Табой у малітве, выпрошваючы, каб анёлы правялі Цябе ў рай, бо Ты служыла Касцёлу з вялікай адданасцю, з вялікай ахвярнасцю і сапраўднай хрысціянскай радасцю. †

345 нумароў, тысячы артыкулаў, мільёны экзэмпляраў і, што самае галоўнае, дзесяткі тысяч верных Чытачоў. Дакладна 15 гадоў таму, у сакавіку 1997 года, выйшаў першы нумар газеты “Слова Жыцця”.

“Слова Жыцця” – гэта адзіная рэлігійная газета ў Гродзенскай дыяцэзіі. Яна таксама з’яўляецца адным са старэйшых каталіцкіх выданняў у Беларусі. Гэта двухтыднёвік, які выдаецца ў дзвюх моўных версіях: польскай і беларускай. Характар газеты рэлігійна-інфармацыйны. Тэмы, якія тут закранаюцца, вельмі важныя і блізкія кожнаму чалавеку. Яны абмяркоўваюцца на прафесійным узроўні, з разважлівасцю і без пагоні за павярхоўнасцю, эфектнасцю і падманлівым бляскам. Спосаб евангелізацыі, выбраны рэдакцыяй, дае магчымасць кожнаму Чытачу праглядаць газету з даверам да знаёмага, якога цэняць і цікавяцца яго поглядам.