Witaj Maleńki Czytelniku!

Na pewno już spotykałeś osoby ubogie. Gdy patrzymy na nie, w oczach pojawiają się łzy, a serce ściska żal. Czasami stoją oni z wyciągniętą do nas dłonią, prosząc o jałmużnę.
    Może powstać myśl: „Pan Bóg jest tak miłosierny. Dlaczego dopuszcza, by Jego dzieci żyły w ubóstwie?”. Odpowiedź jest prosta: Niebieski Ojciec pragnie, by serca ludzi nie sczerstwiały. Troszczy się o to, by nasze pięści umiały się otworzyć, dzieląc się z bliźnim. †

Otwórzmy serca, gdy ujrzymy biedę bliźnich! Uczyńmy to za przykładem bohatera z następującego opowiadania. Od dłuższego czasu rodzina Stasia żyła w ciągłym zmartwieniu. W ciągu kilku lat ciężko chorowała jego młodsza siostrzyczka, Marysia. Wiele etapów kuracji dziewczynka miała już za sobą. Kilka dni temu odbyła kolejne badania. Wszyscy z niepokojem czekali na wyniki.
    Stasiek wracał ze szkoły w dobrym humorze. W dzienniczku stały dobre oceny, a w pięści ściskał pieniążki, które zarobił sam. Był bardzo dumny, że jego projekt internetowy na konkursie uznano za najlepszy ze wszystkich.
    A to, że zwycięzca dostaje nagrodę pieniężną, stało się dla niego kolejną miłą niespodzianką.
    Niedaleko swego domu zauważył dziewczynkę. Ogromne wrażenie wywarły na chłopcu jej oczy: ból i męka, zdawało się, wylewały się z dziecięcych oczu. Nieuczesane czarne włosy, brak czapki na głowie, choć na dworze było już chłodno. Czerwone z zimna ręce i szczuplutka szyja widniały zza kurtki, która prawdopodobnie była dla niej za mała.
    Staś nie mógł oderwać oczu od dziewczynki. A ona prosiła o jałmużnę. Nie patrząc na niego, cichutko tłumaczyła:
    – Mamusia jest chora… Jesteśmy bardzo głodni... Braciszek czeka w domu...
    Przez myśl Stasiowi przemknęło wszystko naraz: dyplom za zwycięstwo, twarz siostry, wyciągnięta ręka ubogiej dziewczynki... Zrozumiał, że inaczej postąpić nie może. Otworzył pięść i oddał pieniądze dziecku. W oczach dziewczynki odzwierciedliła się tak szczera radość, że serce Stasia urosło ze szczęścia.
   – Dziękuję! Od razu lecę do sklepu... Mieszkam obok – wyszeptała i uciekła.
    Staś wszedł do mieszkania i odczuł panującą w nim atmosferę radości. Zrozumiał, że wyniki są dobre. Szczęściem jaśniały oczy wszystkich domowników.
    „Teraz wszystko na pewno będzie już dobrze. Tylko muszę znaleźć tę nieznajomą dziewczynkę i pomóc jej naprawdę” – pomyślał, kładąc się spać.
    Otwórz swe serce, Maleńki Czytelniku. Podejmuj dobre sprawy na rzecz bliźnich.
   
    Zadanie: podziękuj Panu Bogu za dobrobyt w swej rodzinie; pomódl się za osoby, zmuszone prosić o jałmużnę.