Okres Wielkiego Postu najczęściej wiąże się dla wielu z nas z tym, że z czegoś rezygnujemy. Nie zawsze uświadamiamy sobie, że jest to czas, kiedy mamy możliwość doświadczyć nawrócenia oraz w pełni móc zrozumieć wolę Boga względem każdego z nas.
    Post to nie tylko rezygnacja z jedzenia słodyczy, picia alkoholu lub oglądania telewizji.
    W dodatku dzisiaj łatwo jest zrezygnować z telewizji, gdyż jest Internet, nie spożywać alkoholu w poście, gdyż ma się świadomość tego, że później będzie można to wszystko nadrobić. Taki post nie ma żadnego znaczenia ani wartości. Możemy go inaczej potraktować.
    Przede wszystkim spójrzmy na samego człowieka, a później na to, jak może przeżyć post. Pytany z czego chce zrezygnować, od razu odpowiada, że nie ma sił i nie da rady. Mówi to dlatego, że nie chce się skupić na tym, co może, a skupia się na tym, czego nie może. Nikt od nas przecież nie wymaga heroiczności. Warto rozpocząć post od tego, co jest proste, co dotyczy mnie tu i teraz i co warto zmienić. Współćzesny człowiek przestaje wierzyć we własne siły. Ten mechanizm niewiary, niestety, nie stoi w miejscu, lecz „rozwija się” w sercu i duszy takiej osoby, która przestaje wierzyć, że nawet z Bogiem da się to przezwyciężyć.
    Najistotniejszym jest zrozumienie człowieka, jego intencji i zamiarów, aby później zrobić krok dalej, czyli głosić zbawienie.†

Kiedy się spotyka człowieka, zanim czegoś dowiemy się o jego losie - jeszcze zanim cokolwiek się o nim pomyśli, zawsze jest jedna rzecz, którą można mu ofiarować: krótka modlitwa. Niech modlitwa będzie zawsze na początku naszego towarzyszenia drugiej osobie, a wtedy z Bogiem wszystko sie uda. Na życie każdego z nas trzeba patrzeć przez pryzmat wiary. Kościół wszystkim przypomina podstawową prawdę: nie ma zwycięstwa bez wyrzeczenia, bez trudu, bez rezygnacji z wielu rzeczy, czyni to posypując w Środę Popielcową nasze głowy szczyptą popiołu wraz ze słowami: ”nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. Tylko nawrócenie jest drogą, która prowadzi do pełni życia, do szczęścia, do zwycięstwa.
    Oto są drobne podpowiedzi, jak przeżyć post. Jeden z ojców duchowości radzi każdemu z nas spróbować przeżyć go inaczej. Proponuje to zrobić w następujący sposób:
    1. Podejmij post od gniewu i nienawiści. Codziennie daj swym najbliższym dodatkową porcję miłości.
    2. Podejmij post od osądzania innych. Zanim kogoś potępisz, przypomnij sobie jak Jezus odnosi się do twoich upadków.
    3. Podejmij post od upadania na duchu. Trzymaj się mocno obietnicy Jezusa, że Bóg ma dla Ciebie najlepszy z możliwych planów.
    4. Podejmij post od narzekania. Kiedy będziesz miał ochotę narzekać, zamknij oczy i przypomnij sobie małe radości, jakimi obdarowuje Cię Jezus.
    5. Podejmij post od uczucia żalu do innych i goryczy. Pracuj nad przebaczaniem tym, którzy Cię zranili.
    6. Podejmij post od wydawania zbyt wielu pieniędzy. Postaraj się ograniczać swoje wydatki i przeznacz zaoszczędzone w ten sposób pieniądze na ubogich.
    Okres Wielkiego Postu prowadzi nas na Golgotę. Tam, gdzie wszystko zaczynamy rozumieć inaczej. Miejsce śmierci Jezusa staje się miejscem zbawienia każdego z nas. W tym momencie przypominają się słowa św. Augustyna: „Bóg stworzył nas bez nas, lecz zbawić nas bez nas nie może”.