Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
   Składam serdeczne życzenia z okazji trzech lat istnienia na łamach gazety „Słowo Życia” młodzieżowej rubryki „Na skrzyżowaniu”. Niektórych z Was znam osobiście, niektórych – nie widziałam nigdy. Niezależnie od tego każdemu mówię „dziękuję”. Razem z Wami spotykamy się z trudnościami, rozważamy i coś rozwiązujemy, planujemy, wiemy, że nie jesteśmy sami – jest nas wielu. I razem sporo możemy. Wiele robi gazeta – jest naszym z Wami pośrednikiem w dialogu życia. Jestem wdzięczna wszystkim pracownikom, którzy brali udział w sprawie rozpowszechnienia Słowa. Są to redaktorzy gazety, korektorzy, łamacze. Razem, mam nadzieję, robimy dobrą sprawę.
    Trzy lata – nie zbyt dużo, ale jednak niemało. Czas podsumować wyniki i wyciągnąć odpowiednie wnioski. Jednak nie ja powinnam je wyciągać. Warto na to odpowiedzieć Tobie, Czytelniku, ten, dla którego to wszystko się robi. Chciałoby się usłyszeć Twój głos... Jest mi potrzebny. Bardzo...
    Dziś czeka na nas rozważanie nad mirażem niekończącej się pracy i nowego początku bez straty dla siebie.
    Z Bogiem! †

  CYTAT Z BIBLII: „I Ja ciebie nie potępiam. – Idź, a od tej chwili już nie grzesz!”(Jan 8, 11).
   Idea nieskończonego początku – o nim mówi Bóg. Nigdy nie jest za późno przewrócić kartkę i zacząć wszystko od zera. Niech tylko istnieje szczera chęć przemienić życie i pewne ruchy w tym kierunku. „Idź” – mówi Bóg. Pokłada nadzieję w Twych staraniach.
   
   Intencja miesiąca: by we wszystkich kulturach były szanowane prawa i godność kobiet
    Kiedyś rosyjski pisarz Maksym Gorki powiedział, iż miarą cywilizacji jest stosunek do kobiet. W tym miesiącu kierujemy swe modlitwy na to, by kobiecość w społeczeństwie była wzniesiona do rangi szacunku, ofiarności oraz wdzięczności. 
        
   Przedmiot rozważań miesiąca: początek
   Dla każdego jest inny, własny i niepowtarzalny. Ciekawe jest, że dla przemian w życiu człowiekowi często niezbędna jest zmiana miejsca zamieszkania lub pracy. Jednak w pewnych sytuacjach ryzykuje stracić zwyczajne rzeczy w zamian za coś nowego. Istnieje też inna możliwość: spróbować żyć inaczej od tej chwili, nie przynosząc na ołtarz życia globalnych przemian. Po prostu nabrać więcej powietrza i odetchnąć, mając za cel przemienić siebie od wewnątrz, by inaczej patrzeć na to, co już istnieje. Dlatego początek to również przemiana myślenia. Przede wszystkim i obowiązkowo.
   
    Sprawa miesiąca: postawić kropkę
    Niektóre nasze sprawy pragną, by je skończyć. Obciążają nasze życie i tworzą iluzję ciągłej nieskończoności. Tak naprawdę trzeba tylko przyłożyć trochę starań, by pożegnać się z przeszłością i zakończyć proces, który jak się wydawało, nigdy się nie skończy. Po czym pojawi się możliwość początku czegoś nowego. To nie może nie cieszyć: otrzymujemy szansę na zmiany na lepsze, na nową drogę.
   
    Cel miesiąca: odnaleźć w sobie ukryte siły
   Limit sił istnieje w każdym człowieku. Nieprzypadkowo się mówi o drugim oddechu lub dopływie sił. Problem polega na tym, że ktoś umie je wykorzystywać, a ktoś – nie. Jedni ciągle korzystają ze swych środków wewnętrznych, inni – nawet nie wiedzą o ich istnieniu. Gdy człowiek znajduje klucz od kuferka z ukrytymi siłami, zaczyna żyć pełnią życia. Cóż to jest za kuferek?
    Jest to bodziec do życia, szczęśliwego życia. Jest to troska bliskich, ich uwaga i zrozumienie. Gdy na duszy jest samotnie i przykro, ważne jest nie zapominać o kufrze z wewnętrznymi siłami – wtedy znowu chce się żyć, pracować i tworzyć.
     
    Osoba miesiąca: święta Anna Katarzyna Emmerich
   Narodziła się 9 września 1774 r. we Flamschen ( w tamtych czasach ziemie Imperium Rzymskiego), była piątym z dziewięciorga dzieci ubogich rolników. Od najmłodszych lat pomagała rodzicom w pracach domowych oraz w polu. Była skłonna do modlitwy, prosiła Boga o to, by dostać się do klasztoru.
    Potem dziewczyna zwracała się do wielu zakonów z prośbą o przyjęcie jej do klasztoru, ale wszędzie słyszała odmowę z powodu biednego posagu. W Miunsterze zakon świętej Klary zgodził się z warunkiem, że Emmerich nauczy się grać na organach. Dziewczyna z radością przystąpiła do nauki u miejscowego organisty Zenthena. Jednak trwało to niedługo – bieda rodziny nauczyciela zmusiła ją znów wziąć się do pracy, by pomóc jego rodzinie.
    Nareszcie w 1802 r. dziewczyna razem z córką organisty Klarą wstąpiła do klasztoru katolickiego zakonu augustiańskiego Agnetenberg w Dziulmenie. Emmerich ciężko zachorowała i bardzo przy tym cierpiała. Po pewnym czasie pojawiły się u niej stygmaty, które dodawały bólu i pokuty. Lekarz, który przyszedł do niej pewnego razu, stał się jej wiernym przyjacielem do końca życia, gotowym zawsze pomóc i wesprzeć.
    Oprócz modlitwy za ludzi, przykuta do łóżka Anna Katarzyna szyła ubranie dla dzieci z biednych rodzin. Spotkania z nią szukało wielu ludzi. Znany niemiecki pisarz oraz poeta Clemens Brentano spotkał się z nią w 1818 r., po czym każdego dnia przychodził do niej, notował jej wizje, które potem zostały opublikowane w książce „Żywot i Bolesna Męka Pana Naszego Jezusa Chrystusa autorstwa Anny Katarzyny Emmerich”.
    Latem 1823 r. Emmerich poczuła się gorzej. Zmarła 9 lutego 1824 r. W wieku 49 lat.
    W 1891 r. mnich Pulen, po zbadaniu zapisów siostry, znalazł resztki świątyni, którą się dziś uważa za dom Najświętszej Maryi Panny.
   
    Do których Świętych możemy zwracać się z prośbą o szczególne wstawiennictwo w marcu:
    Św. Kazimierz (4 marca), św. Teresa Małgorzata (7 marca), św. Bazyli (22 marca), św. Bertold (29 marca).

    Piosenka miesiąca: „Anioł Stróż”, Jołka
   „Tylko mój anioł mnie bronił przed każdą niedolą”. Piosenkarka zwraca się do Wszechmocnego i szuka słów, aby wyrazić podziękę za przedstawiciela z niebios. „Tak dużo smutku w moich słowach, tak dużo myśli w różnobarwnych snach. Kłaniam się, Niebieski Zbawco, dziękuję, mój Aniele Stróżu”.

    Książka miesiąca: „Łatwo o trudnym: książka dla tych, kto żyje dla przyszłości”, Aleksander Giezałow
    „Nie rzucaj czytania – zachęca czytelnika autor książki – ponieważ masz wspaniałą możliwość, zajrzawszy niby przez szparkę do mej przeszłości, zobaczyć cudze błędy i zrozumieć, jak sprowadzić do minimum własne. Jest to największa w świecie mądrość – uczyć się na cudzych błędach”.
    Książka poświęcona jest dzieciom, które szybko porzucą Dom Dziecka i okażą się w samodzielnej rzeczywistości, gdzie nie ma wychowawców i sponsorów. Nie patrząc na to, komu książka została poświęcona, będzie ona przydatna również dla tych, którzy tylko rozpoczynają znajomość z życiem dorosłym, z jego porządkiem i regułami.
    Autor zwraca uwagę na to, że trzeba umieć przebaczać, myśleć, analizować, być życzliwym i cierpliwym. Każdego z Was mogą zainteresować rozdziały: „Twój zawód – twój los”, „A dziewczyny i chłopcy na potem”, „Po ubraniu i drogi...” ( o reputacji), „ Twoje pierwsze pieniądze”, „ I oto ludzie”, „Nowe miejsce zamieszkania”, jak również wiele innych. Książka została napisana łatwym językiem dla ludzi, którzy na początku dorosłego życia mogą spotkać się z trudnościami. Przewodnik po labiryntach samodzielności. Autor szczerze chce pomóc. „Urodziłeś się, by odnieść sukces, bo jesteś osobą. Jesteś człowiekiem. Obywatelem. Z szacunkiem, Aleksander Giezałow, wychowanek Domu Dziecka, wielodzietny ojciec”.