W czasie ostatniej wieczerzy Jezus podniósłszy oczy ku niebu powiedział: "Ojcze, nadeszła godzina! Otocz swego Syna chwałą, aby Syn Ciebie nią otoczył i aby mocą władzy udzielonej Mu przez Ciebie nad każdym człowiekiem dał życie wieczne wszystkim tym, których Mu dałeś. A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa.
   Ja Ciebie otoczyłem chwałą na ziemi przez to, że wypełniłem dzieło, które Mi dałeś do wykonania. A teraz Ty, Ojcze, otocz Mnie u siebie tą chwałą, którą miałem u Ciebie pierwej, zanim świat powstał.
    Objawiłem imię Twoje ludziom, których Mi dałeś ze świata. Twoimi byli i Ty Mi ich dałeś, a oni zachowali słowo Twoje. Teraz poznali, że wszystko, cokolwiek Mi dałeś, pochodzi od Ciebie. Słowa bowiem, które Mi powierzyłeś, im przekazałem, a oni je przyjęli i prawdziwie poznali, że od Ciebie wyszedłem, oraz uwierzyli, żeś Ty Mnie posłał.
   Ja za nimi proszę, nie proszę za światem, ale za tymi, których Mi dałeś, ponieważ są Twoimi. Wszystko bowiem moje jest Twoje, a Twoje jest moje, i w nich zostałem otoczony chwałą. Już nie jestem na świecie, ale oni są jeszcze na świecie, a Ja idę do Ciebie". †

Jn 17, 1-11a

Moc w słabości
   W słowach modlitwy Zbawiciela z Wieczernika dane jest zrozumieć wszystkie ludzkie błędy i nieszczęścia historii, jakie dotknęły konkretnych ludzi i całe narody. Przyczyną jest odrzucenie Boga, albo budowanie Jego fałszywego obrazu. Człowiek zaczyna błądzić po drogach nieszczęścia kiedy odwraca się od Źródła swego istnienia. Kiedy nie chce otaczać Boga należną Mu chwałą. Kiedy w swej pysze decyduje, że jest samowystarczalny i ma najlepszy plan na osiągnięcie własnego szczęścia. Kto dziś poważnie myśli o wypełnieniu dzieła, jakie Pan Bóg daje do wykonania każdemu z nas?
    W tym samym fragmencie Ewangelii, oprócz diagnozy naszej słabości, jest także lekarstwo: prośba naszego Zbawiciela za swych uczniów – za nas. Obyśmy z niego skorzystali!