Szczerość to prawda. A prawda nigdy nie odbiera wolności. Każdy z nas na pewno kilka razy w życiu powiedział do kogoś: ”Będę z tobą szczery” albo ”Powiem ci prawdę”. Ale czy łatwo nam jest mówić prawdę? Na przykład, powiedzieć osobie starszej, że jest śmiertelnie chora? Dziecku, że jego rodzice się rozwodzą? Czy małżonek powie, że nie dochowuje wierności współmałżonkowi? Takich dylematów jest dużo i często jesteśmy na rozdrożu: jak zaradzić temu w swoim własnym życiu? Nasuwają się kolejne pytania: Czy zawsze musimy mówić prawdę? Czy człowiek jest na nią przygotowany? Czy rzeczywiście jesteśmy gotowi na szczerą relację? A co znaczy dla człowieka wierzącego być szczerym wobec Boga? Jakie są przyczyny tego, że człowiek boi się być przed Bogiem szczerzy? †

Na wszystkie powyższe pytania Jezus daje nam odpowiedź: „Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie” (J 14,6). Człowiek wierzący nie powinien nakładać makijażu kłamstwa dzisiejszego świata, lecz ma nieustannie widzieć w sobie Boży obraz. Może, człowiek nie zawsze jest przygotowany na prawdę, ale Bóg zawsze jest przygotowany na to, aby każdy z nas był prawdziwy przed Nim. Nie ma innej drogi do Boga, niż szczerość. Przed Bogiem szczerość nie ma granic.

Chrześcijanin, który nie staje w prawdzie przed Bogiem, nigdy nie znajdzie dla siebie dobrego miejsca na ziemi. Jeżeli człowiek jest szczery wobec Boga, to wtedy jest szczery wobec siebie i uwrażliwiony na potrzeby drugiego człowieka. Starsi ludzie zawsze mówią, że nawet najgorsza prawda jest lepsza, niż jej brak. Każdemu z nas należy uczyć się od dzieci, które są bezgranicznie szczere. Człowiek, który to rozumie i stara się tym żyć, jest wielkim świętym, bowiem na pewno niełatwo jest przyznać się do grzechu i słabości. Lecz otwarcie przed Bogiem wszystkich zakamarków własnego serca czyni go szczęśliwym.

Pamiętajmy, że szczerość powinna służyć dobru. Zachęcam wszystkich do szczerości. Nie bójmy się żyć po chrześcijańsku. Szczery człowiek to Boży człowiek. Rozpoczynając w naszych świątyniach nabożeństwa czerwcowe, zachęcam do szczerości przed Najświętszym Sercem Jezusa Chrystusa - szczerości, która uczyni nasz naród wolnym. I o to właśnie możemy prosić podczas wspólnego odmawiania litanii do Najświętszego Serca Pana Jezusa.