Разважанні з Божым Словам

Узяў Езус Пятра, Якуба і Яна, брата ягонага, і павёў іх адных на высокую гару. I перамяніўся перад імі, а аблічча Ягонае заззяла, як сонца, і адзенне Ягонае стала белае, як святло. I вось з'явіліся ім Майсей і Ілля, і размаўлялі з Ім. Пётр сказаў у адказ Езусу: “Пане, добра нам тут быць. Калі хочаш, я зраблю тут тры шатры: адзін для Цябе, адзін для Майсея і адзін для Іллі”. Калі ён яшчэ казаў, светлае воблака агарнула іх, і вось голас з воблака сказаў: “Гэта Сын Мой Умілаваны, якога Я ўпадабаў. Яго слухайце”. Пачуўшы гэта, вучні ўпалі ніцма і вельмі спалохаліся. А Езус падышоў, дакрануўся да іх і сказаў: “Устаньце і не бойцеся”. Калі яны ўзнялі свае вочы, нікога не ўбачылі, акрамя аднаго Езуса. I калі сыходзілі з гары, Езус загадаў ім, кажучы: “Нікому не кажыце пра гэтае бачанне, пакуль Сын Чалавечы не ўваскрэсне з мёртвых”. †

Мц 17, 1-9

Пасля Езус быў заведзены ў пустыню Духам для спакушэння д’яблам. І, пасля таго, як посціў сорак дзён і сорак начэй, пачуўся галодным. І, прыступіўшы да Яго, спакуснік сказаў: “Калі Ты – Сын Божы, скажы, каб гэтыя каменні зрабіліся хлебам”.
    Той, адказваючы, прамовіў: “Напісана: “Не адзіным толькі хлебам будзе жыць чалавек, але і кожным словам, якое паходзіць з вуснаў Божых”. Потым пераносіць Яго д’ябал у святы горад і ставіць Яго на вільчаку святыні, і кажа Яму: “Калі Ты – Сын Божы, дык кінься ўніз; бо напісана: “Анёлам Сваім накажа пра Цябе, і яны на руках панясуць Цябе, каб не выцяў моцна аб камень нагі Сваёй”. Гаворыць яму Ісус: “Ізноў жа напісана: “Ты не будзеш выпрабоўваць Госпада, Бога твайго”. Ізноў пераносіць Яго д’ябал на вельмі высокую гару ды паказвае Яму ўсе валадарствы свету і іх славу, і кажа Яму: “Усё гэта аддам Табе, калі, упаўшы, паклонішся мне”. Тады кажа яму Ісус: “Ідзі прэч, шатан! Бо напісана: “Госпаду, Богу твайму, кланяцца будзеш і аднаму Яму служыць будзеш”. Тады пакінуў Яго д’ябал, і вось, анёлы прыступіліся і служылі Яму. †

Мц 4, 1 -11

Езус сказаў сваім вучням: ”Не кожны, хто кажа Мне: Госпадзе, Госпадзе” увойдзе ў Валадарства Нябеснае, але той, хто выконвае волю Айца Майго, Які ёсць на небе. Многія скажуць Мне ў той дзень: “Госпадзе, Госпадзе! Няўжо мы не праракавалі ў імя Тваё? Ды ці не ў імя Тваё выганялі дэманаў? Ды ці не ў імя Тваё ўчынялі цуды?” А Я тады абвяшчу ім: “Ніколі Я вас не ведаў. Ідзіце прэч ад Мяне, вы, што творыце беззаконне”. Такім чынам, кожны, хто слухае гэтыя словы Мае ды выконвае іх, прыпадобніцца да чалавека разумнага, які збудаваў свой дом на камені. І пайшоў дождж, і разліліся рэкі, і падулі вятры, і абрынуліся на той дом, і ён не упаў, бо быў пабудаваны на камені. А кожны, хто слухае Мае словы і не выконвае іх, прыпадобніцца да чалавека неразумнага, які збудаваў свой дом на пяску. І пайшоў дождж, і разліліся рэкі, і падулі вятры, і абрынуліся на той дом, і ён упаў, і вялікім было яго падзенне”. †

Мц 7, 21-27

Езус звярнуўся да сваіх вучняў: “Ніхто не можа двум гаспадарам служыць, бо ці аднаго будзе ненавідзець, а другога любіць, ці аднаму будзе адданы, а другім пагарджаць. Не можаце Богу служыць і мамоне. Вось чаму кажу вам: не турбуйцеся пра жыццё вашае, што будзеце есці, ані пра цела вашае, у што апранацца будзеце. Ці ж жыццё не важнейшае за ежу, а цела – за адзенне? Паглядзіце на птушак нябесных, якія ані сеюць, ані жнуць, ані збіраюць у свірны, а Айцец ваш нябесны корміць іх. Ці ж вы не шмат важнейшыя за іх? Ды хто з вас, клапоцячыся, можа дабавіць да росту свайго адзін локаць? А пра адзенне нашто турбуецеся? Прыгледзьцеся да палявых лілеяў, як яны растуць: ані працуюць, ані прадуць. А Я кажу вам, што нават Саламон ва ўсёй славе сваёй не быў так прыбраны, як адна з іх. Калі ж гэтую палявую траву, што сёння ёсць, а заўтра будзе ў печ ўкінута, Бог так апранае, дык непараўнальна вас, малаверы”. †

Мц 6, 24 -34

Езус сказаў сваім вучням: “Чулі вы, што сказана было: “Любі бліжняга свайго і нянавісць адчувай да ворага твайго”. А Я кажу вам: любіце ворагаў сваіх і маліцеся за тых, што прыгнятаюць вас, каб сталіся вы сынамі Айца вашага, Які ёсць на небе, бо Ён чыніць, каб сонца Яго ўзыходзіла над добрымі і ліхімі, і дождж пралівае над справядлівымі і несправядлівымі. Калі ж вы любіце тых, хто вас любіць, дык што за ўзнагароду будзеце мець? Ці ж мытнікі не робяць таго? Або калі вітаеце толькі братоў вашых, дык што асаблівага робіце? Ці ж гэтак і пагане не робяць? Дык будзьце ж вы дасканалыя, як і Айцец ваш нябесны дасканалы”. †

Мц 5, 38-48

Езус сказаў сваім вучням: “Бо кажу вам: калі ваша справядлівасць не будзе большай, чым у кніжнікаў і ў фарызеяў, не ўвойдзеце вы ў Валадарства Нябеснае. Чулі, што сказана было продкам: “Не забівай”, а хто заб’е, будзе асуджаны. А хто скажа брату свайму: “рака”, - будзе асуджаны радай, а хто скажа: “дурны”, - будзе асуджаны агнём пякельным. Чулі, што сказана: “Не чужалож!”. А Я вам кажу, што кожны, хто глядзіць на жанчыну, прагнучы яе, ужо зчужаложыў ў сэрцы сваім. Бо калі тваё правае вока горшыць цябе, вырві яго ды адкінь ад сябе; бо лепш табе, каб згінуў адзін з членаў тваіх, чым ўсё цела тваё сышло б у пекла. І калі правая твая рука горшыць цябе, адрэж яе ды адкінь ад сябе; бо лепш табе, каб згінуў адзін з членаў тваіх, чым усё цела тваё сышло б у пекла”. †

Мц 5, 17 -37

Езус звярнуўся да сваіх вучняў з такімі словамі: “Вы – соль зямлі. А калі соль страціць сілу, то чым пасоліцца? Яна ўжо ні на што больш не прыдатная, як толькі быць выкінутай на двор, каб яе людзі патапталі. Вы – святло свету. Не можа схавацца горад, што размешчаны на гары. Таксама не запальваюць свечкі і не ставяць яе пад пасудзіну, але ставяць на падсвечніку, каб свяціла ўсім, хто ёсць у доме. Так хай свеціць святло вашае на віду ў людзей, каб яны бачылі вашыя добрыя ўчынкі ды хвалілі Айца вашага, Які ў небе”. †

Мц 5, 13-16

І, бачачы натоўпы, Ён узышоў на гару; і, калі сеў, падышлі да Яго вучні Яго; і, адкрыўшы вусны Свае, стаў іх навучаць, кажучы: “Шчасныя ўбогія духам, бо іх Валадарства Нябеснае. Шчасныя тыя, што плачуць, бо яны суцешацца. Шчасныя пакорлівыя, бо яны завалодаюць зямлёю. Шчасныя тыя, што прагнуць і смагнуць справядлівасці, бо яны насыцяцца. Шчасныя міласэрныя, бо яны атрымаюць міласэрнасць. Шчасныя чыстыя сэрцам, бо яны Бога ўбачаць. Шчасныя міратворцы, бо іх назавуць сынамі Божымі. Шчасныя, што пераслед церпяць дзеля справядлівасці, бо іх Валадарства Нябеснае. Шчасныя вы, калі з-за Мяне вас будуць зневажаць, і пераследаваць, і ўсякае ліха гаварыць будуць супраць вас, ўзводзячы паклёп. Радуйцеся і весяліцеся, бо ўзнагарода ваша шчодрая ў небе”.†

Мц 5, 1 -12а

Калі ж Ісус пачуў, што Ян стаў ахвярай здрадніцтва, то адышоў у Галілею. І, пакінуўшы Назарэт, прыйшоў і абжыўся ў Кафарнаўме прыморскім, у межах Забулона і Нэфталі, каб збылося, што прадказана прарокам Ісаем, які кажа: “Зямля Забулона і зямля Нэфталі, на шляху прыморскім за Ярданам, Галілея паганская; народ, які сядзеў у цемры, святло ўбачыў вялікае, і для тых, што сядзяць у краіне засені смерці, святло ўзышло”. Адсюль пачаў Ісус прапаведаваць і казаць: “Навяртайцеся, бо прыблізілася Валадарства Нябеснае”. А калі ішоў каля мора Галілейскага, убачыў двух братоў – Сімона, які завецца Пётрам, і Андрэя, брата яго, як запускалі сеткі ў мора, бо былі рыбаловамі. І гаворыць ім: “Ідзіце за Мной! Зраблю вас лаўцамі людзей”. Яны, адразу кінуўшы сеткі, пайшлі следам за Ім. †

Мц 4 , 12-23

Назаўтра ўбачыў Ян Ісуса, што ішоў да яго, і гаворыць: “Вось Ягня Божае, Той, Хто бярэ на Сябе грахі свету. Гэта Той, пра Якога я сказаў: пасля мяне прыходзіць Чалавек, Які стаўся перада мною, бо быў раней за мяне. І я не ведаў Яго, але дзеля таго прыйшоў я, хрысцячы вадой, каб мог Ён аб’явіцца Ізраэлю”. І прадставіў Ян сведчанне, кажучы: “Бачыў я Духа, што сыходзіў з неба, як галуб, і застаўся на Ім; і я Яго не ведаў, але Той, Хто мяне паслаў хрысціць вадою, сказаў мне: “На Ком убачыш, што Дух сыходзіць і застаецца на Ім, гэта Той, Хто хрысціць Духам Святым”. І гэта я сам бачыў і сведчу, што Ён – Сын Божы”. †

Ян 1, 29-34