Даклад Мітрапаліта Та­дэ­вуша Кандрусевіча быў прысвечаны тэме: “Адраджэнне каталіцкага Касцёла ў Беларусі і смаргонскай парафіі св. Міхала Арханёла”. Іерарх нагадаў, у прыватнасці, што пасля рэвалюцыі 1917 г. “каталіцкі Касцёл і іншыя веравызнанні ў былым Савецкім Саюзе, у тым ліку і ў Беларусі, жорстка пераследаваліся”, “у выніку чаго Касцёл ва Усходняй Беларусі ўжо напрыканцы 30-х гадоў мінулага стагоддзя застаўся без сваіх структур і духоўных кіраўнікоў”.
Кажучы пра Смаргонь, іерарх адзначыў, што сёння “гэты горад вядомы з-за дзейнасці салезіян – з-за іх, калі так можна сказаць, духоўнай акадэміі, якая асаблівым чынам клапоціцца пра духоўнае выхаванне моладзі, каб яна была здольна захаваць сваю хрысціянскую ідэнтычнасць, бараніць веру і сведчыць аб ёй у сучасным цырку секулярызму і бязвер’я”.
Першы пробашч адроджанай смаргонскай парафіі кс. Генрых Куляшэвіч SDB прадставіў даклад “Прыпынак «Смаргонь» даўжынёй у 13 гадоў”. Святар адзначыў, што дзень, калі смаргонскія католікі атрымалі парафію св. Міхала Арханёла, быў “днём вялікай перамогі Касцёла”. Святар распавёў пра доўгі час адраджэння, рэстаўрацыі смаргонскай святыні, пра некаторых яе вернікаў, пра радасці і цяжкасці, з якімі сутыкалася парафія ў гэтыя гады, а таксама пра самыя значныя і памятныя моманты.†

   Кс. бп Аляксандр Кашкевіч разважаў над тэмай: “Моладзь у жыцці Касцёла ў Беларусі”. Іерарх прадставіў агульны нарыс сітуацыі моладзі ў Беларусі, галоўных выклікаў, з якімі сустракаецца каталіцкі Касцёл у душпастарскай дзейнасці адносна гэтай групы вернікаў.
“Касцёл ніколі не павінен успрымаць моладзь як праблему, – адзначыў біскуп. – Трэба паклапаціцца аб тым, каб маладыя людзі, якія ўжо ёсць у супольнасці Касцёла, не былі звычайнымі «атрымальнікамі», «адрасатамі» душпастарскіх дзеянняў, але каб яны былі прапагандыстамі гэтых дзеянняў, таму ўсе душпастарскія ініцыятывы павінны рэалізавацца не столькі для іх, колькі разам з імі”.