iturgia Wigilii Paschalnej jest najważniejszą celebracją w Roku Liturgicznym. Rozpoczyna się wieczorem w Wielką Sobotę.
Liturgia Wigilii Paschalnej rozpoczyna się od liturgii światła. Przed kościołem kapłan święci ogień, od którego zapala się paschał – symbol Chrystusa. Na świecy paschalnej kapłan kreśli krzyż i litery: a (alfa) i Ω (omega). Oznacza to, że na początku był Bóg, i On też przyjdzie na końcu jako miłosierny sędzia. †

Komentarz: Liturgię Wigilii Paschalnej ksiądz biskup rozpocznie o godz. 19.00 obrzędem poświęcenia ogniu, od którego zostanie zapalony Paschał i świece, które wierni przyniosą ze sobą na pamiątkę Sakramentu Chrztu św.

Światło świecy paschalnej ma swoją symbolikę. Rozjaśnia ono mroki ciemnego kościoła, odwołuje się do Chrystusa, który rozprasza mroki ludzkiego życia, nadając mu sens, a także do stworzenia świata, kiedy w mrokach ciemności rozbłysła światłość. Następnie zapalony paschał wnosi się do świątyni, zatrzymując się u progu, na środku świątyni i przed ołtarzem głównym, śpiewając „Światło Chrystusa”. Lud odpowiada wówczas: „Bogu niech będą dzięki”. Wszyscy zapalają świece od płomienia paschału. Następnie okadza się paschał i śpiewa się hymn „Weselcie się już zastępy aniołów w niebie...”, przypominający wszystkie dzieje Zbawienia i jego znaczenie.
Podczas liturgii słowa czyta się dziewięć czytań biblijnych: siedem starotestamentalnych, epistołę oraz Ewangelię, przeplatane psalmami responsoryjnymi i modlitwami.
Po ostatnim czytaniu ze Starego Testamentu i modlitwie, kapłan intonuje hymn „Chwała na wysokości”, w trakcie którego, podobnie jak podczas Mszy Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek, uderza się we wszystkie dzwony, grają organy, kołatki zastępuje się dzwonkami i gongiem. Po uroczystym hymnie celebrans odmawia kolektę. Następnie lektor odczytuje epistołę, a później śpiewane jest uroczyste „Alleluja” i psalm responsoryjny. Potem kapłan czyta Ewangelię i wygłasza homilię.
Następuje liturgia chrzcielna. Podczas niej śpiewa się Litanię do Wszystkich Świętych, po której celebrans błogosławi wodę chrzcielną, zanurzając w niej trzy razy paschał.  
Liturgia eucharystyczna. Jej przebieg jest podobny do liturgii eucharystycznych innych niedziel.
Ceremonię kończy uroczysta procesja rezurekcyjna z Najświętszym Sakramentem, która jest radosnym ogłoszeniem Zmartwychwstania Chrystusa i wezwaniem całego stworzenia do udziału w triumfie Zmartwychwstałego.

Komentarz: W Liturgii Wigilii Pachalnej przewidziane są dwa warianty procesji rezurekcyjnej: ona może być odprawiona tuż po Wigilii lub z rana przed pierwszą Mszą św. Na przykład, w parafii Najświętszego Odkupiciela na Dziewiatówce w Grodnie procesja odbywa się tuż po Wigilii. W katedrze, zarówno jak w innych kościołach grodzieńskich, ze względów praktycznych procesja odbywa się o godz. 7.00. Ksiądz biskup z monstrancją z Najświętszym Sakramentem, radośnie ogłasza Zmartwychwstanie Pana słowami pieśni „Wesoły nam dziś dzień nastał...” i wraz z procesją przechodzi ulicami miasta. Następnie jest celebrowana Msza św.

O tym, dlaczego obrzędy Triduum Paschalnego są tak ważne dla wiernych, zapytaliśmy niektórych z nich.
Grażyna, 26 lat:
Triduum Pachalne jest swoistą kulminacją całego Wielkiego Postu, najważniejszym momentem, do którego człowiek dążył przez 40 dni. W ciągu tych trzech dni każdy człowiek ma szansę chyba w sposób najbardziej emocjonalny przeżyć mękę i śmierć Chrystusa, a także oczyścić swoją duszę bezpośrednio przed Wielkanocą, zastanowić się nad swoim zachowaniem, stylem życia i powołaniem.
Podczas postu nie zawsze mogę znaleźć wystarczająco czasu na rozważania i przeżywania męczeńskiej drogi Zbawiciela, dlatego Triduum Paschalne jest wspaniałą możliwością zostawić codzienne kłopoty, pracę i obowiązki i wziąć udział w nabożeństwach, przejść swoją Drogą Krzyżową wraz z Chrystusem. Ten czas umacnia mnie duchowo, pomaga się odnowić, odrodzić w jakimś sensie swoją wiarę i zaprosić Boga do swego serca.
Czasem zauważam nawet jakieś magiczne działanie tych dni. Wychodząc ze świątyni, zwłaszcza w Wielką Sobotę, tuż przed świętem Zmartwychwstania Chrystusa, wydaje się, że świat jest zupełnie inny: i niebo, i ludzie, i wszystko dookoła się zmienia, odczuwa się całkowitą harmonię i pokój. Stwarza to odpowiedni nastrój przed Świętem Świąt.