Każdy człowiek pragnie się rozwijać i doskonalić. I to jest naturalne. Każdy śpiewający starannie ćwiczy swój głos, by śpiewać jeszcze lepiej. Studiujący język obcy, dokłada wielu starań, by najdoskonalej go się nauczyć. Człowiek, który cieszy się autorytetem u ludzi, stara się, aby go nie utracić. Te pragnienia doskonalenia się muszą wyrażać się także w życiu każdego chrześcijanina. Głównym zadaniem chrześcijanina jest służba Bogu i życie zgodnie z Jego wolą. W życiu duchowym nie można stać w miejscu, bo kto się nie rozwija, ten się cofa.

W rozwoju duchowym ważne miejsce zajmuje słowo Boże: czytamy Pismo Święte i słuchamy go podczas każdego nabożeństwa w kościele, a szczególnie w czasie Mszy Świętej. Słowo Boże jest spisane i dane nam nie tylko po to, aby je czytać, lecz po to, aby nad nim się zastanawiać, interpretować i dostosowywać do swego codziennego życia. Działalność Ruchu Oazowego „Światło-Życie” opiera się na Piśmie Świętym. Z niego czerpie tematy i w nim odnajduje ich tłumaczenie. Każdy chrześcijanin ma obowiązek głoszenia słowa Bożego bliskim, krewnym, przyjaciołom - wszystkim… Dlatego, żeby pomóc wiernym w wypełnianiu tego obowiązku, jednym z zadań Ruchu jest posługa Słowa, czyli przepowiadanie i głoszenie słowa Bożego, tzw. diakonia. †

Każdy człowiek potrzebuje wspólnoty (kainonia), bo w niej się rozwija i wzrasta. I im doskonalsza jest wspólnota, tym doskonalszy jest poszczególny jej członek. Dlatego Ruch „Światło-Życie” dąży także do utworzenia doskonałej i dojrzałej wspólnoty, otwartej na Boga i ludzi. Co trzy tygodnie, uczestnicy Ruchu spotykają się w niedużych grupach przy parafiach. Rozważają Pismo Święte, zastanawiają się nad sytuacjami życiowymi i wydarzeniami okolicznościowymi, dyskutują, przez co nawzajem się formują. Uwieńczeniem tej formacji są przeprowadzane latem specjalne piętnastodniowe rekolekcje. To wszystko zmierza do udoskonalenia wspólnoty jako grupy ludzi, którzy chcą razem osiągnąć zbawienie.

„Wiara bez uczynków jest martwa”. Najlepszym sposobem ewangelizowania i nauczania prawd Bożych jest świadectwo. Można dużo czytać, posiadać ogromną wiedzę, być dobrym mówcą, ale Słowo nigdy nie dotrze owocnie do słuchaczy, jeśli nie będzie potwierdzone własnym życiem. Jeśli człowiek żyje słowem Bożym i wiarą, przestrzega przykazań Bożych, staje się wtedy prawdziwym ziarnem, zasianym w żyznej glebie, która wyda nie dziesięciokrotne, nie trzydziestokrotne i nawet nie stokrotne, ale tysiąckrotne plony. Takich uczniów potrzebuje Chrystus. Nieraz nasza wiara i pobożność ograniczają się do murów kościoła: tylko tam jesteśmy katolikami, tylko tam witamy się pozdrowieniem chrześcijańskim i tam jesteśmy gotowi do modlitwy, do świadectwa, a może i na czyny heroiczne, a przechodząc nieraz obok krzyża lub kaplicy wstydzimy się przeżegnać. Kolejnym celem Ruchu „Światło-Życie” jest dawanie świadectwa, tzw. martyria. Wiara i religijność - to nie hobby, to życie. Jestem jeden i ten sam, jak w murach kościoła, tak i poza jego granicami. Dlatego Ruch ten angażuje do żywego świadectwa, do publicznego przyznania się do Jezusa i przyjęcia Go jako swego Pana i Zbawiciela, bo „kto Mnie się zaprze przed ludźmi, tego i Ja się zaprę przed moim Ojcem…”    

Na pewno każdy z nas jest świadkiem ogromnych tłumów ludzi podczas wielkich uroczystości na Mszy Świętej, gdzie jest dużo symboli, tekstów, ruchów, a także klęczenie, siedzenie, złożone ręce… To wszystko musi być wyrazem naszego wnętrza (leiturgia). Każdy z gestów coś symbolizuje i wyraża. Trudno mówić o dobrym i owocnym przeżyciu tej czy innej uroczystości, nie znając sensu poszczególnych części całej liturgii. „Oaza” pomaga świadomiej przeżywać najgłówniejsze wydarzenia w ciągu roku liturgicznego. Rozbudza chęć świadomego uczestniczenia w źródle i szczycie prawdziwego życia chrześcijańskiego – we Mszy Świętej – przez wyjaśnienie, zrozumienie i uświadomienie postaw i gestów liturgicznych, czynionych, zazwyczaj, nieświadomie.

Życie prawdziwego chrześcijanina musi bazować się na modlitwie. Z niej człowiek czerpie siły i w niej odnajduje odpowiedzi na stawiane pytania. Najbliżej Boga znajduje się ten człowiek, który się modli. Modlitwa jest spotkaniem człowieka z Bogiem, i o to, żeby owe spotkanie nie było suche i nudne, lecz pełne przygód i głębokich przeżyć, troszczy się Ruch „Światło-Życie”, w którym nie brakuje różnych sposobów i form modlitwy. Wspólnota modli się modlitwą ustną, kontempluje nad Pismem Świętym, uczestniczy w codziennej Mszy Świętej, wspólnie adoruje Najświętszy Sakrament, a nawet, odmawiając Brewiarz, modli się modlitwą Kościoła.

Co więcej, Ruch „Światło-Życie” nie polega wyłącznie na modlitwie, skupieniu i zamyśleniu się. Jego członkowie potrafią radośnie odkrywać Pana Boga w śpiewaniu, tańcach integracyjnych i wspólnych zabawach.

par. Podwyższenia Krzyża Świętego (kościół Pobernardyński) - 11 grudnia o 18.00;

par. Niepokalanego Poczęcia NMP (Południowy) - 12 grudnia o 20.00;

par. Świętego Józefa (ul. Suchombajewa) - 17 grudnia o 19.00.

Dołącz się do nas! Próbuj! Ryzykuj! Z Chrystusem zawsze warto wypływać na głęboką wodę!

więcej: www.vkontakte.ru/club30393316