18 stycznia br. rozpoczyna się kolejny Tydzień Powszechnej Modlitwy o Jedność Chrześcijan, który potrwa do 25 stycznia. Zaproponowany w 1908 r. Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan jest zawsze obchodzony między dniem niegdyś wspominającym św. Piotra (18 stycznia) a dniem upamiętniającym św. Pawła (25 stycznia), kiedy przypada święto Nawrócenia św. Pawła.
   Tydzień Modlitw realizuje główny cel ruchu ekumenicznego: jedność wszystkich chrześcijan zgromadzonych w „jednym, świętym, powszechnym i apostolskim Kościele Chrystusowym”.

Duchowymi ojcami Tygodnia Modlitw nazywani są dwaj pastorzy anglikańscy: P. Wattson i W. Jones, którzy w styczniu 1908r. zainicjowali obchody „Oktawy Jedności Kościoła”. W 1910 roku podczas międzynarodowego kongresu misyjnego przedstawiciele Kościołów protestanckich i anglikańskich wystosowali apel o jedność wśród chrześcijan. Ta data jest uznawana za początek ruchu ekumenicznego, którego owocem było powstanie w 1948 roku Ekumenicznej Rady Kościołów. †

Bardzo ważnym wydarzeniem w rozwoju światowego ruchu ekumenicznego był Sobór Watykański II, na który zaproszono w charakterze obserwatorów przedstawicieli Kościołów pozakatolickich. Uchwalony przez Sobór w 1964 roku dekret „Unitatis redintegratio” uznał ruch ekumeniczny za dzieło Ducha Świętego i zachęcał do praktykowania Tygodnia Modlitw. Kościół katolicki powołał Ośrodek ds. Jedności Chrześcijan i rozpoczął dialog ze wszystkimi kościołami chrześcijańskimi poprzez spotkania, rozmowy, współpracę i modlitwę. Wspólne modlitwy wszystkich chrześcijan opierają się o modlitwę Chrystusa „aby byli jedno” i „za pomocą środków, jakich On pragnie”.
    Sobór Watykański II w Dekrecie o ekumenizmie nalegał na Powszechną Modlitwę o Jedność chrześcijan, potwierdzając «swą świadomość, że ten święty plan pojednania wszystkich chrześcijan w jedności jednego i jedynego Kościoła Chrystusowego należy realizować wszelkimi sposobami, chociaż przekracza on ludzkie siły i zdolności». W ramach Tygodnia Modlitw na całym świecie odbywa się szereg konferencji, spotkań i nabożeństw organizowanych przez Rady Ekumeniczne, Konferencje Episkopatów i inne organy Kościołów różnych krajów. Podczas nich chrześcijanie nie tylko głębiej poznają swoje problemy i wspólnie modlą się. Te kontakty przewidują i owocują podjęciem wszelkiej możliwej współpracy praktycznej na różnych płaszczyznach: duszpasterskiej, kulturowej, społecznej, a także w dawaniu świadectwa orędziu ewangelicznemu. Taka współpraca, oparta na wspólnej wierze, jest nie tylko bogata w braterską komunię, ale jest objawieniem samego Chrystusa. W oczach świata współpraca między chrześcijanami zyskuje wymiar wspólnego chrześcijańskiego świadectwa i staje się narzędziem ewangelizacji, przynosząc korzyść jednym i drugim.
    Podczas tych siedmiu dni, od 18 do 25 stycznia, chrześcijanie w każdej świątyni, również w naszej diecezji, będą modlić się o jedność, bowiem wyznają Boga w Trójcy Jedynego, a Jezusa wyznają Panem i Zbawcą; i to nie tylko każdy z osobna, lecz także wspólnie w społecznościach, w których Ewangelię usłyszeli i o których każdy mówi, że to jego własny i Boży Kościół. W swojej encyklice Ut unum sint (Aby byli jedno) Jan Paweł II pisał: „Prawie wszyscy jednak, chociaż w różny sposób, tęsknią za jednym i widzialnym Kościołem Bożym, który by był naprawdę powszechny i miał posłannictwo do całego świata, aby ten świat zwrócił się do Ewangelii i w ten sposób zyskał zbawienie na chwałę Bożą”.