XXVII Niedziela zwykła

Rozważania ze Słowem Bożym

Мt 21, 33–43
Jezus powiedział do arcykapłanów i starszych ludu: „Posłuchajcie innej przypowieści. Był pewien gospodarz, który założył winnicę. Otoczył ją murem, wykopał w niej tłocznie, zbudował wieżę, w końcu oddał ją w dzierżawę rolnikom i wyjechał. Gdy nadszedł czas zbiorów, posłał swoje sługi do rolników, by odebrali plon jemu należny. Ale rolnicy chwycili jego sługi i jednego obili, drugiego zabili, trzeciego zaś ukamienowali. Wtedy posłał inne sługi, więcej niż za pierwszym razem, lecz i z nimi tak samo postąpili. W końcu posłał do nich swego syna, tak sobie myśląc: «Uszanują mojego syna». Lecz rolnicy, zobaczywszy syna, mówili do siebie: «To jest dziedzic; chodźcie, zabijmy go, a posiądziemy jego dziedzictwo». Chwyciwszy go, wyrzucili z winnicy i zabili. Kiedy więc przybędzie właściciel winnicy, co uczyni z owymi rolnikami?”. Rzekli Mu: „Nędzników marnie wytraci, a winnicę odda w dzierżawę innym rolnikom, takim, którzy mu będą oddawali plon we właściwej porze”. Jezus im rzekł: „Czy nigdy nie czytaliście w Piśmie: «Ten właśnie kamień, który odrzucili budujący, stał się głowicą węgła. Pan to sprawił, i jest cudem w naszych oczach». Dlatego powiadam wam: Królestwo Boże będzie wam zabrane, a dane narodowi, który wyda jego owoce”.

Nie zmarnujmy łaski Boga
    Przypowieść ta jest streszczeniem całej historii zbawienia. Winnica symbolizuje lud Izraela. Jej właścicielem jest Bóg, jej dzierżawcy to przywódcy ludu, posłańcy to prorocy, a bestialsko zabity syn to Jezus Chrystus – kamień węgielny, na którym zostanie wzniesiona nowa budowla, nowy Lud Boży, Kościół. Będą należeć do niego ci wszyscy, którzy uwierzą słowom Zbawiciela.
    Jako chrześcijanie cieszymy się tym wielkim przywilejem – łaską wybrania i włączenia we wspólnotę Kościoła. Musimy jednak być świadomi, że nasze życie w Bożej winnicy, jaką jest Kościół, powinno przynosić błogosławione owoce: sprawiedliwość, pokój, poszanowanie drugiego człowieka, a więc to wszystko, co stanowi wypełnienie prawa miłości będącego konstytucją Królestwa Bożego. Jeżeli tak się nie stanie, to Królestwo Chrystusa zostanie nam zabrane i zmarnujemy tę wielką łaskę, którą wysłużył dla nas Jezus umierając na krzyżu.
   
    Panie Jezu, daj mi łaskę zawsze być wiernym Tobie, abym mógł znaleźć się w Twoim Królestwie i cieszyć się życiem wiecznym.