Mt 9, 36-10, 8

Jezus, widząc tłumy, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce niemające pasterza. Wtedy rzekł do swych uczniów: „Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo”. Wtedy przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszystkie choroby i wszelkie słabości. A oto imiona dwunastu apostołów: pierwszy – Szymon, zwany Piotrem, i brat jego Andrzej, potem Jakub, syn Zebedeusza, i brat jego Jan, Filip i Bartłomiej, Tomasz i celnik Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Tadeusz, Szymon Gorliwy i Judasz Iskariota, ten, który Go zdradził. Tych to Dwunastu wysłał Jezus i dał im takie wskazania: „Nie idźcie do pogan i nie wstępujcie do żadnego miasta samarytańskiego. Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie”. †

Modlitwa o świętych kapłanów
   Świat potrzebuje dobrych i rzetelnych lekarzy, dobrych nauczycieli, kochających ojców... Ale potrzebuje również świadków i drogowskazów, którzy ukażą ludziom szersze horyzonty i inne perspektywy. Brakuje autorytetów i duchowych przewodników. Współczesny świat „cierpi na doczesność”, choruje na przyziemność, brakuje mu na pewno dobrych kapłanów, sług bożych, którzy pomogliby współczesnemu człowiekowi zaspokoić jego głód wieczności i nieskończoności. Ludzie są zdezorientowani i nie wiedzą do kogo się zwrócić, gdzie się udać. Szukają porad u rożnego rodzaju guru, psychologów i psychiatrów.
    W Ewangelii Chrystus daje nam odpowiedź: „Proście Pana żniwa, proście i módlcie się”, aby wam nie zabrakło kapłanów – przewodników, którzy będą umieć oprzeć się współczesnym przemijającym modom i wskażą wam wartości nieprzemijające i wiecznotrwałe.
    Dobrych kapłanów potrzebuje dzisiejszy świat. Nadal potrzebuje ich nasz miejscowy Kościół. Kapłan spełnia swoje posłannictwo „in persona Christi” – w osobie Jezusa Chrystusa. Sam Chrystus staje się obecny, czyli uzewnętrznia, czyni widocznym swe zbawcze działanie w posłudze kapłana. Gdy kapłan głosi Słowo Boże, udziela sakramentów, naucza prawd wiary czy prowadzi wiernych jako pasterz, Jezus Chrystus staje się obecny wśród swego ludu, aby w ten sposób nieustannie prowadzić go do zbawienia.
    Módlmy się, aby Pan wysłuchał modlitwy wiernych i wybrał sobie dobrych pasterzy, którzy zaprowadzą nas do Królestwa Niebieskiego.

● Czy się modlę o święte powołania do służby w Kościele? ● Jak się wyrażam o księżach w swoim środowisku?