Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata
кс. Юрый Марціновіч
24 listopada 2019
|
Łk 23, 35-43
Gdy ukrzyżowano Jezusa, lud stał i patrzył. A członkowie Sanhedrynu szydzili: „Innych wybawiał, niechże teraz siebie wybawi, jeśli jest Mesjaszem, Bożym Wybrańcem”. Szydzili z Niego i żołnierze; podchodzili do Niego i podawali Mu ocet, mówiąc: „Jeśli Ty jesteś Królem żydowskim, wybaw sam siebie”. Był także nad Nim napis w języku greckim, łacińskim i hebrajskim: „To jest Król żydowski”. Jeden ze złoczyńców, których tam powieszono, urągał Mu: „Czyż Ty nie jesteś Mesjaszem? Wybaw więc siebie i nas”. Lecz drugi, karcąc go, rzekł: „Ty nawet Boga się nie boisz, chociaż tę samą karę ponosisz? My przecież – sprawiedliwie, odbieramy bowiem słuszną karę za nasze uczynki, ale On nic złego nie uczynił”. I dodał: „Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa”. Jezus mu odpowiedział: „Zaprawdę, powiadam ci: Dziś będziesz ze Mną w raju”. †
Królewska godność
Chrystus jest Królem z istoty swej Boskiej tożsamości z naturą Ojca Niebieskiego i Ducha Świętego: „On jest obrazem Boga niewidzialnego, pierworodnym wobec każdego stworzenia, bo w Nim zostało wszystko stworzone” (Kol 1, 15-16a). Nie pojęli tego ci, którzy urągali Zbawcy, gdy Go przybito do krzyża. Tylko jeden z łotrów, zawisły obok Jezusa, zrozumiał Tajemnicę Objawienia. I otrzymał od Pana obietnicę: „Dziś ze Mną będziesz w raju”.
Uroczystość Chrystusa Króla, którą się kończy rok liturgiczny, inspiruje do odkrywania w sobie królewskiej godności dzieci Bożych oraz powołania do sprawowania władzy nad stworzonym światem. Pan obdarzył nią człowieka u początków dziejów ludzkości, nakazując, by „zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną; panowali nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi” (Rdz 1, 28).
Terytorium naszej władzy to środowisko, w którym żyjemy. Jako pomazańcy Boga i apostołowie Chrystusa powinniśmy siać wokół siebie miłość i pokój, pamiętając, że Królestwo Boże rządzi się innymi prawami niż kraje tego świata. Nieustannie rozważajmy w duszy nakaz Pana: „Lecz kto by między wami chciał stać się wielkim, niech będzie waszym sługą. A kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem waszym” (Mt 20, 26-27). Niech prawo, które Duch Święty wyrył w sercu Kościoła, wyda obfite owoce dla całego wszechświata!
Chrystus jest Królem z istoty swej Boskiej tożsamości z naturą Ojca Niebieskiego i Ducha Świętego: „On jest obrazem Boga niewidzialnego, pierworodnym wobec każdego stworzenia, bo w Nim zostało wszystko stworzone” (Kol 1, 15-16a). Nie pojęli tego ci, którzy urągali Zbawcy, gdy Go przybito do krzyża. Tylko jeden z łotrów, zawisły obok Jezusa, zrozumiał Tajemnicę Objawienia. I otrzymał od Pana obietnicę: „Dziś ze Mną będziesz w raju”.
Uroczystość Chrystusa Króla, którą się kończy rok liturgiczny, inspiruje do odkrywania w sobie królewskiej godności dzieci Bożych oraz powołania do sprawowania władzy nad stworzonym światem. Pan obdarzył nią człowieka u początków dziejów ludzkości, nakazując, by „zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną; panowali nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi” (Rdz 1, 28).
Terytorium naszej władzy to środowisko, w którym żyjemy. Jako pomazańcy Boga i apostołowie Chrystusa powinniśmy siać wokół siebie miłość i pokój, pamiętając, że Królestwo Boże rządzi się innymi prawami niż kraje tego świata. Nieustannie rozważajmy w duszy nakaz Pana: „Lecz kto by między wami chciał stać się wielkim, niech będzie waszym sługą. A kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem waszym” (Mt 20, 26-27). Niech prawo, które Duch Święty wyrył w sercu Kościoła, wyda obfite owoce dla całego wszechświata!
|
| < Poprzednia | Następna > |
|---|