VII NIEDZIELA WIELKANOCNA

Rozważania ze Słowem Bożym

Z Ewangelii św. Jana
W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, modlił się tymi słowami: „Ojcze Święty, nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, by świat uwierzył, że Ty Mnie posłałeś. I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, że Ty Mnie posłałeś i że Ty ich umiłowałeś, tak jak Mnie umiłowałeś. Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata. Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem, i oni poznali, że Ty Mnie posłałeś. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich”.
J 17, 20-26

Zachować jedność Ducha
   Doskonała jedność Ojca i Syna jest żywym i wiecznym wzorem jedności chrześcijan. Jesteśmy zjednoczeni z Jezusem przez wiarę i miłość, przez sakramenty i całe życie, a przez Niego z Bogiem Wszechmogącym. Św. Paweł Apostoł mówi, że jesteśmy „zrośnięci” z Chrystusem w nadprzyrodzony i niepojęty dla nas sposób. Jako chrześcijanie „pochodzimy” z Krwi Zbawiciela. On nas trzyma w objęciach. Współistniejemy z Nim, z Niego i w Nim.
    Jednak jedność chrześcijaństwa, która wyrasta ze zjednoczenia z Jezusem, nie może pozostać tylko pobożnym życzeniem, lecz powinna kształtować całe życie człowieka. Musi być realizowana w jego sercu i postępowaniu, we wzajemnej miłości, zrozumieniu, cierpliwości, wyrzeczeniu, pomocy i przebaczeniu.
    Świat stanie się światem Bożym jedynie wtedy, gdy naśladowcy Chrystusa będą stanowili jedno. Zatem modlitwa o jedność i praca nad tym jest pierwszym obowiązkiem chrześcijanina. Prośmy więc Pana, abyśmy wszyscy zachowali jedność Ducha dzięki więzi, którą jest pokój (por. Ef 4, 3).
   
● Czy troszczę się o jedność i pokój w swoim otoczeniu?
● Jakie podejmuję inicjatywy, aby wszyscy stanowili jedno?