Шэраг даследаванняў паказвае, што задавальненне цікаўнасці вельмі важнае для псіхічнага здароўя. Кожны з нас павінен пастаянна развівацца. Дзякуючы цікаўнасці, якая, безумоўна, павінна быць здаровай, мы можам стаць творчымі, здольнымі ўспрымаць навакольны свет і яго развіццё, лепш разумець сябе і свае патрэбы. Мноству з нас цікаўнасць можа дапамагчы стаць больш упэўненымі ў сабе, мець больш энергіі і пастаяннае жаданне дзейнічаць, часцей бачыць сэнс сваёй працы і мець вышэйшае пачуццё мэтанакіраванасці.
Цікаўнасць можна развіць. Чалавек не павінен абмяжоўваць магчымасці свайго развіцця, а ставячы перад сабой новыя задачы, ён заўсёды будзе імкнуцца цікавіцца жыццём і сваім захапленнем. У адным з часопісаў я знайшоў некалькі парад, як развіваць цікаўнасць. Вось яны:
1. Не думайце, што ўсё, што Вы ведаеце, відавочна.
2. Паспрабуйце, як дзіця: з цікаўнасцю і ўважлівасцю азірайцеся навокал. З дзіцячага ўзроўню лепш за ўсё быць цікаўным.
3. Тое, чаму мы навучыліся аднойчы, не застанецца назаўжды.
4. Пытайцеся, калі чагосьці не ведаеце.
5. Спытайце іншых і спытайце сябе. Заўсёды можна параўнаць дзве крыніцы пошуку.
6. Цікаўцеся светам, іншымі людзьмі і сабой.
Таксама варта адзначыць, што цікаўнасць бывае як добрай, так і дрэннай, і трэба навучыцца адрозніваць два гэтых тыпы, бо наша жыццё поўнае рэчаў цікавых і не вельмі. Добрая цікаўнасць заўсёды служыць развіццю. Па прыкладзе дзіцяці задаючы сабе і іншым пытанне накшталт “чаму?”, мы заўсёды будзем шукаць адказы. А дрэнная цікаўнасць, як, напрыклад, балбатня і да т. п., паводле папы Францішка, “заўсёды будзе спакусай, якая ніколі не пакіне”.
Дык няхай наша цікаўнасць будзе здаровай і добрай. Заўсёды варта мысліць здарова.