Komisja Synodalna ds. Życia Konsekrowanego zaprasza do pogłębionej refleksji nad życiem zakonnym przez przypomnienie syntezy nauczania Kościoła na ten temat oraz przyjrzenia się różnym jego formom. Komisja wyraża też radość z powodu rozkwitającego na Grodzieńszczyźnie starożytnego stanu dziewic Bogu poświęconych oraz rozwoju stanu wdów konsekrowanych. Przedstawicielki tych wspólnot łączą się szczególną więzią z lokalnym Kościołem, któremu służą z poświęceniem, lecz pozostając w świecie.
Członkowie komisji rozważają też pytanie, co osoby zakonne mają do zaoferowania Kościołowi grodzieńskiemu współcześnie; wskazują dzisiejsze wezwania i oczekiwania wobec życia konsekrowanego, proponując nowe rozwiązania spraw wymagających zmian. Wskazanym dla dobra duchowego Kościoła na Grodzieńszczyźnie jest erygowanie za zezwoleniem Stolicy Apostolskiej klasztorów o charakterze kontemplacyjnym. Przez trwanie w samotności i milczeniu, słuchanie Słowa Bożego, sprawowanie liturgii, praktykę ascezy osobistej, modlitwę, umartwienie i komunię braterską powołani do nich mogliby składać miejscowemu Kościołowi szczególne świadectwo miłości Pana i człowieka oraz wypraszać łaski potrzebne do działalności duszpasterskiej.
Dar życia konsekrowanego w całej różnorodności jego charyzmatów i instytucji jest wielkim dobrem i bogactwem dla całego Kościoła powszechnego. Posługa osób zakonnych jest mocno obecna na różnych przestrzeniach. Podczas I Synodu Diecezjalnego zachęca się wiernych do żarliwej modlitwy, by pogłębić rozumienie charyzmatycznej natury życia zakonnego, a nie tylko jego wymiaru apostolskiego.