Komisja ds. Duchowieństwa

Praca Synodu

Żyć Ewangelią.
Pierwszy Synod Diecezji Grodzieńskiej
Bez istnienia Komisji ds. Duchowieństwa prace pozostałych grup synodalnych byłyby narażone na wyłącznie tymczasowe owoce, gdyż trwałe plony synodu w decydujący sposób zależą od zaangażowania się wszystkich kapłanów diecezji grodzieńskiej. Ich posłudze i doświadczeniu w szczególny sposób będziemy zawdzięczać duchowe dobro dla diecezji, wynikające z trwających obrad synodalnych.
Komisja ds. Duchowieństwa porusza szeroki zakres tematów dotyczących życia kapłanów. Są to m.in. kwestie zespolone ze stałą formacją duchową i naukową duszpasterzy, regulacje dotyczące ich posługi i życia, w tym też spraw bytowych, kryzysów i trudności, a także stosunku kapłanów do spraw społecznych.
    Obecnie członkowie komisji dyskutują nad formą budowania wspólnoty oraz braterskiej współpracy duszpasterzy lokalnego Kościoła na poziomie parafii, dekanatu i diecezji. Została poruszona kwestia rezydowania kapłanów w parafii, by wierni mieli bezpośredni dostęp do swoich duszpasterzy.
    Dużą uwagę zwraca się na kapłański obowiązek noszenia odpowiedniego stroju duchownego. W Kodeksie Prawa Kanonicznego czytamy: „Duchowni powinni nosić odpowiedni strój kościelny, według przepisów wydanych przez Konferencję Episkopatu a także zwyczajów miejscowych, zgodnych z przepisami prawa” (kan. 284).. W świecie tracącym świadomość istnienia Boga kapłan swoim wyglądem powinien przypominać o przeznaczeniu człowieka i być autentycznym świadkiem Chrystusa Pana. W najlepszy sposób ten cel realizuje sutanna lub tzw. „strój krótki”. Komisja podkreśla, że w praktyce noszenia stroju duchownego ważne są dwie rzeczy. Pierwsza to wewnętrzna spójność kapłana, tzn. głęboka świadomość swojej kapłańskiej tożsamości. Jednak świadczy o niej przede wszystkim nie strój duchowny, tylko wewnętrzna dyspozycja kapłana, wyrażająca się w gotowości świadczenia – przede wszystkim swoją postawą – o Chrystusie i wybranej przez siebie drodze. Druga to zdrowy rozsądek, który roztropnie nakazuje rozeznawanie, czy konkretna sytuacja wymaga – bądź wprost przeciwnie – założenia stroju duchownego.
    Oprócz tego dyskutowano na temat przynależności kapłanów do stowarzyszeń oraz przyjmowania funkcji publicznych. Przypomniano, że księża diecezjalni mogą dołączyć do stowarzyszeń osób duchownych, mających statuty zatwierdzone przez kompetentną władzę kościelną, po uprzednim powiadomieniu biskupa diecezjalnego. Obecność w stowarzyszeniach ma na celu pomóc w dążeniu do osobistej świętości, w wypełnianiu posług kapłańskich, pogłębianiu wzajemnej więzi oraz więzi z biskupem. Mówiąc o przyjmowaniu funkcji publicznych, Komisja przypomina, że duchowni, stosownie do norm określonych w prawie kanonicznym, powinni powstrzymywać się od wszystkiego, co nie przystoi ich stanowi.
    W szczególności zabrania się im przyjmowania jakichkolwiek funkcji i urzędów publicznych, przynależności do ugrupowań i partii politycznych oraz związków zawodowych, uprawiania handlu i transakcji materialnych.
    Trudno przecenić wagę i znaczenie Komisji ds. Duchowieństwa. Im lepiej zdiagnozuje ona obecny stan prezbiterium lokalnego Kościoła, im dokładniej rozpozna Boże znaki czasu względem misji diecezjalnego duchowieństwa, im trafniej wskaże konieczne zmiany, tym obfitsze będą owoce I Synodu Diecezji Grodzieńskiej. Jest niezwykle istotne, aby kapłani z całym wewnętrznym przekonaniem włączali się w prace Synodu. Bez zaangażowania duchownych synodalne postanowienia mogą pozostać ładnie brzmiącą w zapisach, ale życiowo martwą literą.