Jest pierwszym spośród następców św. Piotra, który – na wzór świeckich imperatorów i zdobywców – otrzymał przydomek „Wielki”. Był nie tylko wybitnym teologiem, Ojcem i Doktorem Kościoła, lecz także znakomitym dyplomatą. Dzięki swoim zdolnościom i zasługom nazywano go wybitnym obroń- cą chrześcijańskiej cywilizacji.

Znaczące zasługi w dziedzinie liturgii
    Urodził się pod koniec IV wieku w Toskanii lub, najprawdopodobniej, w Rzymie (Włochy). Był zdolnym i pilnym uczniem, o czym świadczy rozległa wiedza i kultura słowa, emanujące z jego kazań.
   Obrawszy stan duchowny, Leon dał się poznać jako wybitna osobowość, oddana bezgranicznie służbie Kościołowi. †

W 418 roku za jego pośrednictwem papież Zozym przesłał biskupowi Aureliuszowi z Kartaginy listy dotyczące sporów o błędnych naukach Pelagiusza. 10 lat później na polecenie kolejnego papieża, Celestyna I, kontaktował się ze św. Janem Kasjanem z Marsylii, znawcą Kościoła wschodniego, na temat herezji głoszonych przez Nestoriusza. Te oraz inne fakty odnotowane w starych źródłach historycznych świadczą o wysokiej pozycji Leona w Kościele rzymskim.
    Po śmierci papieża Sykstusa III został on wybrany na Biskupa Rzymu. Stało się to podczas jego nieobecności w Wiecznym Mieście, gdy na zlecenie Ojca Świętego oraz dworu cesarskiego przebywał w Galii z misją pogodzenia wodza armii cesarskiej. Sakrę biskupią przyjął 29 września 440 roku.
    Pontyfikat Leona I trwał ponad 20 lat. Był to trudny czas w historii Kościoła, gdyż należało zwalczać rozmaite herezje szerzone przez niektórych teologów oraz samozwańczych „proroków”.
    Znaczące są zasługi papieża w dziedzinie liturgii. Był autorem wielu modlitw włączonych potem do Ksiąg Liturgicznych Kościoła. Znaczna część pozostałych modlitw powstała pod wyraźnym wpływem jego mów, gdyż z racji pełnionego urzędu Ojciec Święty wygłosił wiele kazań. Do dziś dotrwało 97. Odznaczają się siłą wyrazu, a przede wszystkim głębią teologiczną.
    Leon Wielki zmarł najprawdopodobniej 10 listopada 461 roku. Jego ciało złożono na terenie Bazyliki św. Piotra w Rzymie.
   
    Czego możemy się nauczyć od św. Leona wielkiego?
    Święty był wielkim głosicielem pokoju i miłości. Swoim życiem pokazuje, że w wierze możemy uczyć się miłości. Jest też przykładem wiary w Chrystusa, prawdziwego Boga i Człowieka, oraz realizowania jej na co dzień poprzez działalność na rzecz pokoju, w miłości do bliźniego.
   
    Ciekawe!
    Leon Wielki został obrany na papieża, będąc diakonem. Sprawował ten urząd służebny z wielkim oddaniem. By objąć Stolicę Apostolską musiał najpierw przyjąć sakrę biskupią.
   
    Z ust Świętego 
    „Żadne pobożne dzieło nie sprawia Panu takiej przyjemności jak to, gdy przychodzimy z pomocą Jego ubogim”.
   
    Wspomnienie liturgiczne
    Kościół wspomina św. Leona Wielkiego 10 listopada. .