Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus! INTENCJA MIESIĄCA:
аbyśmy, odrzucając kulturę obojętności, mogli zajmować się cierpieniami bliźniego, a szczególnie chorych i ubogich
Papież Franciszek zawołuje wszystkich katolików świata modlić się o czułość i wrażliwość serc. Widocznie, że świat dzisiaj tego szczególnie potrzebuje.
PRZEDMIOT ROZWAŻAŃ MIESIĄCA:
obojętność
Znany rosyjski pisarz Anton Czechow pewnego razu powiedział, że obojętność jest paraliżem duszy, przedwczesną śmiercią. I tak faktycznie jest: dusza żyje doświadczeniami, uczuciami, emocjami. Jeżeli nie będziemy podlewać kwiatów, one oczywiście uwiędną. Tak też i dusza zaczyna gasnąć. Wraz z obojętnością przychodzi znieczulenie i nieuważność.
Zastanówmy się, czy nie trafiamy w sidła złego, który „wyrównuje” dusze? Czy nie nakładamy maskę obojętności, kiedy jest to nam wygodnie?
CEL MIESIĄCA:
wzruszyć duszę jak poduszkę
Chyba nie jeden z Was lubi wzruszać przed snem poduszkę. Wtedy staje się bardziej miękką i bardziej wygodną. Proponuję wzruszyć duszę! Pozwólmy jej naturalnie reagować, nie zważając na zasady społeczne i ogólnie przyjęte normy. Nie musicie wątpić! Będzie to poprawny krok naprzeciw sobie.
Jak to uczynić? Patrzcie „sprawę miesiąca”.
SPRAWA MIESIĄCA:
przesuwać strzałki na siebie
Proponuję Wam niezwykłą akupunkturę. Przed każdym uczynkiem lub wypowiedzeniem warto się zastanowić: „A jeśli ze mną tak?”. Nie pomylę się, gdy powiem, że ta myśl pozbawiłaby świat wielu nieszczęść.
PIOSENKA MIESIĄCA:
„Obojętność”, G.O.N.G
Wykonawca śpiewa o tym, że obojętność to sucha ziemia. „Obojętność mnie zjada” – najważniejsze słowa refrenu. „Jest to wojna! Życie jedno! Obojętność zabija! Ale wiem, że ziemię zbawi tylko miłość!”. Na końcu piosenki autor stawia wyklicznik: „Obojętność nie dla ciebie!”
KSIĄŻKA MIESIĄCA:“O Eucharystii. Rozważania majowe”, ks. Franciszek Grudniok
Książka nie jest duża, wygodnie ją nosić ze sobą. W wydaniu są umieszczone rozważania na każdy dzień w dwu językach: polskim i białoruskim. Po każdym rozważaniu – modlitwa.
„Rozważania, ułożone przez znanego polskiego publicystę religijnego ks. Franciszka Grudnioka, zostały wzięte z książki «Pan idzie z nieba: refleksje nad życiem chrześcijańskim» (Bytom, 1997). Mogą być wykorzystane w kościołach i kaplicach podczas nabożeństw paraliturgicznych pod przewodnictwem kapłana, podczas wspólnej modlitwy grupy wiernych oraz dla prywatnego czytania i rozważania” – jest napisane w słowie wstępnym bpa Antoniego Dziemianki.
OSOBA MIESIĄCA:
сświęta Joanna d’Arc
Joanna urodzona około 1411 r. w rodzinie zubożałych dworzan we francuskiej wsi Domremy. Nigdy nie uczyła się w szkole, dlatego nie umiała ani czytać, ani pisać. Wykonywała zwykłe obowiązki domowe.
Joanna była pobożną dziewczyną. W wieku 13 lat po raz pierwszy, jak sama wspomina, usłyszała głosy św. Michała Archanioła, św. Katarzyny Aleksandryjskiej i, jak jest uważane, św. Małgorzaty Antiocheńskiej. Od nich dziewczyna dowiediała się o smutnej sytuacji na swojej Ojczyźnie oraz o roli, którą wyznaczył dla niej Bóg. To właśnie jej należało usunąć oblężenie Orleanu, wprowadzić delfina na tron i wypędzić najeźdźców z królestwa.
Trwała wojna stuletnia. Z głęboką wiarą 17-letnia dziewczyna przybyła do króla i ogłosiła, że została posłana niebem dla zbawienia kraju. Król zwątpił, lecz po przeprowadzeniu licznych sprawdzianów przyznaczył Joannę głównodowodzącą. Otrzymała ona także zezwolenie na noszenie ubrań męskich i nałożyła zbroję. Głos z nieba powiedział, gdzie jest zakopany miecz, poznaczony pięcioma krzyżami. Na swojej pochodni dziewczyna umieściła obraz Jezusa i Maryi.
W 1429 r. Joana z małym oddziałem wyzwoliła Orlean, po czym zaczęto ją nazywać „Dziewicą Orleańską”. Dziewczyna przyniosła swojemu krajowi dużo zwycięstw, na jej zawołanie został koronowany król Francji. Ale z przyczyny intryg pałacowych Joannę zdradzono i została ona uwięziona przez wrogów.
Rozpoczął się proces sądowy. Zarzucano jej stosunki z szatanem. Podczas procesu wyjaśniono, że oskarżyć Joanne nie będzie łatwo, gdyż dziewczyna okazywała męstwo i pewność, obchodząc liczne pułapki. Sąd skręcił na inną drogę: zarzucił dziewczynie noszenie męskiego ubrania. Wbrew normom sądu kościelnego, odmówiono Joannie napisania apelacji Papieżowi. Została spalona żywcem 30 maja 1431 r. na placu Rynku Starego w Rouen.
Po wojnie stuletniej, która się skończyła zwycięstwem Francji, dobre imię Joanny d’Arc zostało przywrócone. Beatyfikował ją Papież Pius X w 1909 r. Kanonizował w 1920 r. Papież Benedykt ХV. Kościół wspomina Świętą 30 maja.
|