Słowo dla Życia (185)

Słowo dla Życia

Papież Franciszek
   Nikt z nas nie świeci własnym światłem. Starożytni teologowie mówili, że istnieje „mysterium lunae” nie tylko w tożsamości Kościoła, lecz także w historii każdego z nas. A czym jest „mysterium lunae”? Oznacza to, że jest się jak księżyc, który nie ma własnego światła: świeci światłem słońca. Także my nie mamy własnego światła; światło, które mamy, jest odbiciem łaski Boga, światła Boga. [...] Jeśli miłujesz, to dlatego, że ktoś obok uśmiechnął się do ciebie, gdy byłeś dzieckiem, ucząc cię odpowiadać uśmiechem. Jeśli miłujesz, to dlatego, że ktoś obok ciebie przebudził cię do miłości, uzmysławiając tobie, że na tym polega sens istnienia. Człowiek kocha, bo sam kiedyś został umiłowany, wybacza, bo i jemu kiedyś wybaczono. [...] Stąd w łańcuchu miłości, który nas poprzedza, winniśmy zobaczyć miłość Boga, która nie ma granic.
Fragment przemówienia podczas audiencji ogólnej w Watykanie, 10.04.2019
 


biskup   Ks. bp Aleksander Kaszkiewicz

      Jeśli mówimy, że w Eucharystii Syn Boży dał nam samego siebie, to można powiedzieć, że w sakramencie kapłaństwa dał nam wszystko, co jest konieczne, aby realizować Jego misję w świecie. Na mocy tego sakramentu ci, których Pan Bóg wybiera, powołuje i posyła do pracy w swym Kościele, uczestniczą w misji, powierzonej przez Chrystusa apostołom i ich następcom. Jest to misja Chrystusa Proroka, Kapłana i Króla, realizowana w potrójnym zadaniu nauczania, uświęcania i przewodzenia w wierze ludowi Bożemu. Co więcej, kapłani na mocy sakramentalnej łaski im udzielonej, działają in persona Christi – w osobie samego Chrystusa. Innymi słowy, w posłudze kapłana jest obecny Pan Jezus jako Głowa Ciała, którym jest Kościół, jako Najwyższy Pasterz swego ludu i Arcykapłan Nowego Przymierza.
    Wymiar służebny kapłana […] tworzy wyjątkową, bardzo silną i głęboką więź między powołanym a Chrystusem. […] Jakże bardzo kontrastuje wielkość tego daru z naszą ludzką słabością i ograniczonością! Jest to „skarb w naczyniach glinianych, aby z Boga była owa przeogromna moc, a nie z nas” (2 Kor 4, 7).
    W dniu kapłańskiego święta pragnę przede wszystkim podziękować wszystkim kapłanom za budowanie mistycznego Ciała Chrystusa, którym jest Kościół. Życzę każdemu jeszcze ściślejszego zjednoczenia z Jezusem Kapłanem i jeszcze większego umiłowania własnego kapłaństwa.
Fragment homilii wygłoszonej podczas Mszy św. Krzyżma w katedrze grodzieńskiej, 18.04.2019