Konferencja Katolickich Biskupów na Białorusi
Jezus, pytany przez Piłata, wyraźnie potwierdza, że nie stara się o władzę polityczną: „Królestwo Moje nie jest z tego świata” (J 18, 36) – jednak nie zaprzecza też, że posiada królestwo, istota i natura którego są inne od ziemskiego. Chrystus nie zrzeka się tytułu króla, który Mu nadano, tylko wskazuje na jego głęboki sens. Jezus to Król Wszechświata, ponieważ jest Synem Bożym, ponieważ wspólnie z Bogiem Ojcem i Duchem Świętym jest Twórcą wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych. Oprócz tego, jest On Królem Wszechświata, ponieważ przez swoje Wcielenie, Śmierć i Zmartwychwstanie stał się Zbawicielem, czyli Tym, który ratuje świat przed zagładą grzechu.
Królestwo Chrystusa istotnie się różni od królestwa tego świata. Bezgraniczna miłość, miłosierdzie, cierpliwość i łagodność charakteryzują naszego Niebieskiego Króla i tworzą atmosferę Jego Królestwa. Bez tych cech wielkie królestwa i imperia upadały, Królestwo Chrystusa natomiast istnieje i nadal będzie istniało. Tylko miłość jest trwałym fundamentem każdej cywilizacji. Ziemscy władcy podczas wojen i rewolucji przelali dużo ludzkiej krwi, by podbić świat. Chrystus w swej „rewolucji” również przelał krew, tylko nie cudzą, lecz własną, i stworzył „imperium” miłości – Królestwo Chrystusowe!
Fragment Listu na uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata †