Papież Franciszek
    Niektóre zlaicyzowane społeczeństwa zatraciły chrześcijański sens niedzieli, na którą swe światło rzuca Eucharystia. W takich sytuacjach konieczne jest ożywienie tej świadomości, aby odzyskać sens świętowania, radości, wspólnoty parafi alnej, solidarności, odpoczynku, który odnawia duszę i ciało. Tych wszystkich wartości uczy nas Eucharystia. [...] Co możemy odpowiedzieć tym, którzy twierdzą, że nie ma potrzeby chodzenia na Mszę św., nawet w niedziele, bo ważne jest, aby dobrze żyć, kochać innych? To prawda, że jakość życia chrześcijańskiego mierzy się zdolnością do miłości, jak Jezus powiedział: „Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali” (J 13, 35). Jakże jednak możemy praktykować Ewangelię, nie czerpiąc niezbędnej do tego energii w każdą niedzielę, jedna po drugiej, w niewyczerpalnym źródle Eucharystii? Nie idziemy na Mszę św., aby dać coś Bogu, ale aby otrzymać od Niego to, czego naprawdę potrzebujemy.

 †

---

   Ks. bp Aleksander Kaszkiewicz
      T e g o r o c z n e hasło przybycia Betlejemskiego Ognia Pokoju – „W Tobie jest światło”. Przypomina nam prawdę o tym, że to szczególne światło zawsze pochodzi od Boga. Wskazuje na głębokie przenikanie do ludzkiego życia światła Jezusa, który „oświeca ciemność”.
   Każdy z nas niezależnie od wieku może zostać człowiekiem, który niesie światło, czyli niesie Chrystusa światu. Do tego nawołuje Ojciec Święty Franciszek, mówiąc: „Idź i głoś”. Zachęca nas do bycia głosicielami Bożej Nowiny w swoim środowisku, miejscach nauki i pracy. Możemy realizować to nie tylko poprzez wielkie wydarzenia, lecz przede wszystkim poprzez codzienną posługę na rzecz innych ludzi; poprzez światło, które zachowujemy w oczach; poprzez pogodę ducha, której nie zachwieją nawet najtrudniejsze dni; poprzez chęć służyć, nawet gdy doświadczamy rozczarowania. Im więcej światła Jezusa posiadamy, im więcej tego światła jest w rodzinach, tym bardziej dynamiczna jest nasza wspólnota, a misja – prawdziwsza.
   Rozpalmy w innych światło, które trwa w nas, aby ludzie, skierowani ku światłu, wierzyli nie w ciemność, ale w jasność dnia; aby nie poddawali się nocy, ale mieli nadzieję na ranek; aby nie podporządkowali się złu i zawsze wierzyli w nieskończone możliwości dobra. [...] Współczesny człowiek i świat potrzebują tego światła!