Papież Franciszek
    W Piśmie Świętym Bóg przedstawiony jest jako „Bóg miłosierny”. Jest to imię, poprzez które objawia On nam swoje oblicze i serce. On sam, jak mówi Księga Wyjścia, objawiając się Mojżeszowi definiuje siebie w następujący sposób: „Pan, Pan, Bóg miłosierny i litościwy, cierpliwy, bogaty w łaskę i wierność” (34, 6). Także w innych tekstach odnajdujemy tę formułę, z pewnymi zmianami, ale zawsze kładziony jest nacisk na miłosierdzie i miłość Boga, który niestrudzenie przebacza.
    Pan jest „miłosierny”: słowo to przywołuje postawę czułej troski, takiej jaką matka otacza swoje dziecko. Rzeczywiście hebrajskie słowo użyte w Biblii skłania nas do myśli o wnętrznościach, a także o łonie matczynym. Dlatego sugeruje ono obraz Boga, który się wzrusza i okazuje nam swoje uczucia, jak matka, kiedy bierze w ramiona swoje dziecko, pragnąc jedynie je kochać, chronić, pomagać, gotowa oddać dla niego wszystko, nawet siebie samą. Jest to zatem miłość, którą można określić, w dobrym sensie, jako poruszającą wnętrzności.
        
Audiencja Generalna Ojca Świętego, 13.01.2016   †

---

Ks. abp Tadeusz Kondrusiewicz
   Jesteśmy w łodzi kościelnej na wzburzonych falach oceanu XXI wieku. Czasami wydaje się, że fale sekularyzmu zniszczą Kościół i wszyscy zginiemy w morzu ateizmu. Ale podobnie było w czasach prześladowań Kościoła. Wtedy wydawało się, że wraz ze śmiercią ostatniego księdza nastąpi koniec Kościoła. Jednak Bóg miał inne plany, i staliśmy się nie tylko świadkami, ale i uczestnikami procesu odrodzenia Kościoła po trzech pokoleniach ateizacji. Jednym z symboli tego odrodzenia jest miłosierdzie, które zajmuje bardzo ważne miejsce w życiu i posłudze Kościoła. Tak było w pierwszych wiekach życia Kościoła, tak jest teraz, tak będzie do końca czasów. Nic dziwnego, że Chrystus mówi, że biednych będziemy mieć zawsze.

Fragment homilii wygłoszonej podczas konsekracji domu sióstr św. Wincentego à Paulo (szarytek) w Mińsku