Papież Franciszek
    Pomimo wielu osiągnięć nauki, cierpienie wewnętrzne i fizyczne ludzi wzbudza poważne pytania o sens choroby i bólu oraz o sens śmierci. Chodzi o pytania egzystencjalne, na które duszpasterska działalność Kościoła musi reagować światem wiary, mając przed oczyma Ukrzyżowanego, w którym objawia się cała zbawcza tajemnica Boga Ojca, który z miłości do ludzi nie oszczędził własnego Syna (Rz 8, 32). Dlatego każdy z nas jest powołany do niesienia światła Ewangelii i mocy łaski tym, którzy cierpią, i tym, którzy im pomagają, członkom rodziny, lekarzom, pielęgniarkom, aby posługa chorym była coraz bardziej ludzka, z hojnym oddaniem, z ewangeliczną miłością.
    Prośmy Maryję, Uzdrowienie Chorych, aby każdy człowiek mógł doświadczyć w chorobie, dzięki opiece tych, którzy są blisko niego, mocy miłości Boga i pocieszenia Jego ojcowskiej czułości.
        
Anioł Pański z Ojcem Świętym, 08.02.2015 †

---

Ks. abp Tadeusz Kondrusiewicz
   Powinniśmy być narzędziem w Bożych rękach. Jezus kontynuuje swoją zbawczą misję w Kościele, ale robi to za pomocą ludzi – biskupów, kapłanów i świeckich. Jesteśmy odpowiedzialni za tą misję. W czasie II wojny światowej Warszawa została bardzo poważnie uszkodzona. Po wojne odbudowywano ją. Odnawiały się także kościoły. Pod gruzami jednego z nich odnaleziono figurę Jezusa bez rąk i nóg. Proboszcz chciał je dorobić, lecz ludzie oświadczyli, że to oni będą tymi rękami i nogami. I tak pozostało do dziś, co jest bardzo wymownym znakiem.
    Powinniśmy żyć nie tylko dla siebie, lecz także dla innych, jak to czynił Jezus. On przyszedł, żeby służyć, a nie dlatego, by Mu służono. W Jego życiu był czas na modlitwę, na uzdrowienie innych i na zjednoczenie ich z Panem. My też powinniśmy z całą powagą podjąć to wyzwanie, dzieląc się z innymi miłością, miłosierdziem, współczuciem i przebaczeniem. W ten sposób nasze życie nabierze dynamizmu i pasji do życia na chwałę Bożą i dla naszego zbawienia.

Fragment homilii w V Niedzielę Zwykłą