Перажываючы Юбілейны год міласэрнасці, абвешчаны Святым Айцом Францішкам, ведаем, што Божая міласэрнасць найбольш поўна аб’явілася праз таямніцу Уцелаўлення Божага Сына. Святы Год, распачаты 8 снежня, ва ўрачыстасць Беззаганнага Зачацця Найсвяцейшай Панны Марыі, паказвае “на спосаб дзеяння Бога ад пачатку нашай гісторыі. Пасля граху Адама і Евы Бог не хацеў пакідаць чалавецтва сам-насам, каб яно стала здабычаю зла. Таму Ён пастанавіў і пажадаў, каб Марыя, святая і беззаганная ў любові (параўн. Эф 1, 4), стала Маці Адкупіцеля чалавека” (була Misericordiae Vultus, 3).
Углядаючыся ў Марыю, мы бачым, што міласэрнасць мае таксама чалавечае вымярэнне. Так што паўтарайма за Cвятым Айцом Францішкам: “Міласэрнасць – гэта асноўны закон, які жыве ў сэрцы кожнага чалавека, калі ён глядзіць шчырымі вачыма на свайго брата, якога сустракае на жыццёвым шляху. Міласэрнасць – гэта шлях, які злучае Бога з чалавекам, бо адкрывае сэрца на надзею, што мы будзем умілаваныя назаўсёды, нягледзячы на недасканаласць, якой з’яўляецца грэх” (була Misericordiae Vultus, 2). †