Umiłowani w Chrystusie Panu Bracia i Siostry!

Jak co roku, w Środę Popielcową, rozpoczęliśmy w Kościele okres liturgiczny Wielkiego Postu. Przez 40 dni, podejmując wysiłek nawrócenia, umartwienia i pokuty, będziemy przygotowywali się duchowo do radosnego wyznania wiary w Chrystusa Zmartwychwstałego w obchodach Świąt Wielkanocnych. Wielki Post to szczególny czas łaski darowany nam przez Pana, abyśmy mogli odrodzić się wewnętrznie, umocnić w sobie wiarę, nadzieję i miłość, odnowić naszą więź z Chrystusem i otworzyć się na Jego zbawcze działanie. [...]†

Na początku 40-dniowej drogi postu, pokuty i umartwienia zwracam się do każdego z Was z prośbą o jak najlepsze, jak najowocniejsze przeżywanie tego czasu łaski. Wpatrujmy się w Jezusa, który na początku swej publicznej działalności idzie na pustynię. Niech okres Wielkiego Postu będzie czasem naszego pójścia na pustynię, czyli wewnętrznego wyciszenia, zastanowienia się nad własnym życiem, wsłuchiwania się w każde Boże natchnienie. Niech naszym pokarmem będzie Słowo Boże i Najświętsze Ciało Jezusa Chrystusa. Niech nasza modlitwa osobista i wspólnotowa, a także udział w pięknych tradycyjnych nabożeństwach Drogi Krzyżowej i Gorzkich Żali, w wielkopostnych rekolekcjach i dniach skupienia pomogą nam wciąż na nowo odkrywać miłość Boga, który zna swe dzieci po imieniu i z ojcowską troską pochyla się nad każdym z nas.
    Wszystkim Wam, Drodzy Bracia i Siostry, życzę głębokiego, obfitującego w owoce duchowe przygotowania się do Świąt Wielkanocnych. Niech Wielki Post będzie czasem wewnętrznej przemiany, duchowego rozwoju i wzrastania w miłości Boga i bliźniego.
    Powierzam każdego z Was opiece Maryi, Matki Miłosierdzia, i na trudy wielkopostnej drogi nawrócenia wszystkim z serca błogosławię.