Potrzebni i kochani!

Słowo redaktora

Dzisiaj bardzo często jesteśmy świadkami tego, jak młody człowiek nie liczy się ze zdaniem osoby z doświadczeniem. Bardzo często starego człowieka spycha się na margines życia, żeby nie przeszkadzał swoimi radami.
   „Starsi ludzie to ci, którzy niosą nam historię, nauczanie i wiarę, którzy zostawiają nam spuściznę. Oni jak stare wino mają wewnętrzną siłę, by przekazać nam szlachetne dziedzictwo” – powiedział papież Franciszek podczas jednego ze swoich kazań.
    Człowiek doświadczony życiem jest dla młodych źródłem mądrości. Gdy rodziców nie było w domu albo wyznawali dziwne ideologie, to babcie przekazywały dzieciom wiarę.
Mimo, że kościoły były zamykane lub zamieniane na różne obiekty użyteczności publicznej, wiara przetrwała, ponieważ osoby starsze, tworzyły w swoich domach prawdziwe Kościoły.
    To właśnie dzięki starszemu pokoleniu wiara jest przekazywana następnym pokoleniom. Ludzie starsi mają nie tylko potrzeby i problemy, oni posiadają coś cennego czego brakuje ludziom młodym. Osoby starsze mają czas, mądrość i doświadczenie życiowe, umocnioną wiarę, mniejsze uzależnienie od konsumpcji, która zagraża młodym.
    Dziadkowie to jeszcze bastiony zdrowych zasad moralnych. Właśnie oni mogą zapobiec rozluźnieniu i wychłodzeniu stosunków rodzinnych. Posługa bycia babcią i dziadkiem to czuwanie, choćby z daleka, nad młodymi; to dobra rada i pomoc w kłopotach i decyzjach życiowych; to zachęcanie młodych do trwania przy Panu Bogu; to ewangelizacja.
    Człowiek starszy ma wpływ na swoją rodzinę, gdyż się za nią modli. A w trudnościach wnukowie u dziadków szukają wsparcia i pociechy, ponieważ rodzice niejednokrotnie zawodzą, gdyż brakuje im czasu, są pochłonięci pracą, są nieodpowiedzialni albo pogubili się w życiu.
    Przeżywając Dzień wdzięczności ludziom w podeszłym wieku i dziadkom, warto sobie uświadomić, że człowiek starszy jest skarbem społeczeństwa, a naród, który nie szanuje ludzi starszych, nie ma przed sobą przyszłości, gdyż traci pamięć.
   
    Drodzy Czytelnicy!
   Podziękujmy wszystkim osobom starszym za ich wierne trwanie w Chrystusie i Jego Kościele. To dzięki nim, dzisiaj jesteśmy chrześcijanami i mamy wiarę w naszych sercach. Pokażmy, że są nam nadal potrzebni! Niech się czują potrzebni i przez nas kochani!