Менавіта таму гэты новы, нечаканы досвед, які закрануў увесь свет і ўсе яго сферы, з’яўляецца часам пакоры. Эпідэмія, якая праходзіць праз свет, Еўропу і нашу краіну, вучыць даверу Богу ўсіх: як вернікаў, так і няверуючых.
У нашых сэрцах і супольнасцях узнікаюць невядомыя дагэтуль страхі адносна будучыні –сваёй і сваіх блізкіх. Але Бог ніколі не адварочваецца ад нас! Ніколі не парушае запавету вернай і трывалай любові з чалавекам, хаця мы так часта абыякавыя і няверныя.
У сітуацыі, у якой цяперашняе цярпенне выяўляе столькі халоднасці з боку людзей, мы закліканы звярнуцца да Бога і маліць аб Яго міласэрнасці. Будзем упэўнены, што Ён выслухае нас і блаславіць дарамі любові, прабачэння і міру.
Неабходна аб’ядноўваць свае цярпенні з Мукай і Смерцю Хрыста і такім чынам, як гаворыць св. Павел, дапаўняць недахоп пакут Хрыста за Яго цела, якім ёсць Касцёл (параўн. Кал. 1, 24). У Бібліі сказана: “Збаўленне справядлівых паходзіць ад Пана, Ён цвярдыня іхняя ў час уціску” (Пс 37 (36), 39). У Хрысце Бог цалкам адкрыў нам праўду, выказаную ў малітве псалміста: “Міласэрнасць і вернасць сустрэнуцца разам, справядлівасць і спакой пацалуюцца” (Пс 85 (84), 11).
Набліжаюцца самыя важныя дні на працягу ўсяго літургічнага года: Вялікі чацвер, Вялікая пятніца, Вялікая субота... Трымаймася! Няма такога Вялікага посту, пасля якога не настаў бы Вялікдзень, такіх Песень жальбы, пасля якіх не спявалася б “Алелюя”! І гэтак жа, як мы з надзеяй чакаем велікоднай раніцы, будзем таксама спадзявацца, што прыйдзе выратаванне для свету, што нарэшце настануць спакой і бяспека.
Дарагія Чытачы!
Просьма ўваскрослага Пана, Пераможцу смерці, пекла і д’ябла, даць нам ласку прасвятлення, каб у гэтай складанай сітуацыі знайшлі дарогу да Бога і да блізкіх людзей. Няхай кожнага ў такі няпросты час умацоўвае вера, асвячальная ласка, малітва і прысутнасць Бога. Жадаю, каб надыходзячыя святы, якія сёлета будуць перажывацца ў цені небяспечнай пагрозы, нягледзячы ні на што, былі мірнымі і бласлаўлёнымі!