W liturgiczne wspomnienie bł. Jana Pawła II 22 października w Trokielach pod przewodnictwem Nuncjusza Apostolskiego ks. abpa Claudia Gugerottiego do kościoła zostały wniesione relikwie bł. Papieża Jana Pawła II, a po południu w Iwju księża biskupi Aleksander Kaszkiewicz i Antoni Dziemianko poświęcili figurę Jana Pawła II. Diecezja Grodzieńska przeżyła szczególny Dzień Papieski.

13 kwietnia 1991 r. Jan Paweł II erygował Diecezję Grodzieńską, "żeby w Związku Republik Radzieckich był odnowiony Kościół Katolicki". Następnie ten sam Papież mianował pierwszego biskupa dla nowo utworzonej diecezji. Został nim ks. bp Aleksander Kaszkiewicz. Lecz niestety, za swoje życie na ziemi Ojciec Święty tak i nie odwiedził Białorusi. Pomimo tego, iż był dobrze zorientowany, gzie się znajduje jezioro Świteź, co się dzieje w Nowogródku i Grodnie – jego noga nigdy nie stanęła na Grodzieńskiej ziemi. A tak bardzo tego pragnął...†

"Jeżeli Papież do nas nie przyjeżdża, to my do niego pojedziemy" – tak myśleli i mówili tysiące wiernych na Białorusi. I tak odbywały się ich spotkania z ulubionym Papieżem podczas różnych pielgrzymek do sąsiednich państw i Wiecznego Miasta. Po każdym spotkaniu z Ojcem Świętym pozostawało wiele wspomnień i wrażeń.
   22 października w Trokielach kapłani Diecezji Grodzieńskiej przeżywali swój Dzień skupienia, na którym obecny był też ks. abp Claudio Gugerotti. Na rozpoczęcie spotkania ksiądz arcybiskup wniósł do sanktuarium relikwie bł. Ojca Świętego Jana Pawła II. Jak powiedział kustosz sanktuarium ks. Paweł Goliński, w relikwiarzu została umieszczona krew Papieża, a miejscem przechowywania relikwii jest sanktuarium maryjne w Trokielach, bowiem za życia Papież bardzo kochał Maryję i nadal pozostaje przy Niej. Ks. abp Claudio Gugerotti podzielił się też z kapłanami swoimi przeżyciami i wrażeniami ze spotkań z bł. Janem Pawłem II.
    Podczas "posiewu" słowa Bożego ks. abp Gugerotti zwrócił się do zebranych kapłanów w konferencji i homilii, wspominając o Wielkim Papieżu. Ojciec Święty, który zawsze był wsłuchany w problemy każdego człowieka, żył życiem tych, których spotykał, a tamci zawsze słuchali jego głosu, jego nauki. Tak samo powinien czynić każdy kapłan. Ksiądz arcybiskup prosił zebranych kapłanów, aby zawsze zachowywali życiową równowagę godną człowieczeństwa, aby posiadali zdolność interpretowania głosu ludzkiego. Mocne i pełne wiary były słowa Papieskiego wysłannika: "Kapłan dla wszystkich jest kapłanem. To człowiek, który nie zamyka się przed nikim … który nikomu nie służy oprócz samego Boga, to człowiek wolny i dlatego może dać siebie wszystkim". Nuncjusz wzywał każdego kapłana do gorliwej modlitwy, tak, jak to czynił Jan Paweł II: w skupieniu, w ciszy, bardzo często przez kilka godzin na kolanach, nawet wtedy, gdy nie miał sił, gdy był słaby fizycznie. W homilii Jego Ekscelencja wezwał prezbiterium grodzieńskie do głoszenia Dobrej Nowiny: "Jest to wielkie zadanie - nieść pocieszenie ludziom". A przykładem tego jest autentyczny Świadek wiary – Jan Paweł II. Na zakończenie liturgii każdy kapłan mógł oddać cześć relikwiom przez pocałunek, a od tego dnia, jak zaznaczył ks. Paweł Goliński, każdy wierny odwiedzający Trokiele, również będzie mógł ucałować relikwie Papieża.
    Po południu sztafetę wiary przyjęli wierni Iwja wraz ze swoim proboszczem ks. Janem Gaweckim. Ks. bp Aleksander Kaszkiewicz i ks. bp Antoni Dziemianko w obecności zgromadzonego ludu poświęcili figurę Jana Pawła II, która została umieszczona na Pomniku Czterech Kultur i Religii. A potem w kościele odbył się przepiękny koncert, podczas którego zespoły dzieci, młodzieży i osób dorosłych zaprezentowały ulubione pieśni i piosenki bł. Papieża. Należy też wspomnieć o proboszczu ks. Janie Gaweckim oraz siostrach zakonnych, którzy dołożyli wielu starań, aby zebrani wierni czuli obecność bł. Jana Pawła II.
    Przepięknym uwieńczeniem Papieskiego Dnia była Msza Święta pod przewodnictwem ks. bpa Antoniego Dziemianki. Na zakończenie nabożeństwa wierni ucałowali relikwie Jana Pawła II. Błogosławiony Jan Paweł II podczas swojego pontyfikatu nas nie odwiedził, ale teraz, jako szczęśliwy przychodzi do nas na naszą białoruską ziemię. On teraz nam błogosławi z domu Ojca, a my możemy poczuć jego naukę. Niech Jan Paweł II na zawsze pozostanie w naszym kraju i w naszych sercach.