kościół spłonął od pioruna. Wzniesienie drewnianej kaplicy. Nabożeństwa odprawiano w szopie do roku 1828; 1828 r. - ks. Michał Grabowiecki i Ksawery Zawisza z pomocą parafian wymurowali nowy kościół; 29 września 1828 r. – ks. Tarwid, dziekan wołkowyski poświęcił kościół pw. św. Michała Archanioła; lata 1958 -1988 – w parafii nie było kapłana; 1 maja 1990 r. – na mocy dekretu ks. biskupa Tadeusza Kondrusiewicza parafia porozowska została powierzona opiece OO. Franciszkanów.†
Człowiek w swych dziejach dążył do tworzenia struktur społecznych, które zapewniłyby mu bezpieczeństwo, jak też dały możliwość doskonalenia się w rozwoju. W Kościele katolickim taką podstawową strukturą społeczną, stanowiącą bezpieczeństwo i dającą możliwość rozwoju, jest parafia. W Dekrecie o apostolstwie świeckich Apostolicam actuositatem tak czytamy: «Parafia dostarcza naocznego przykładu apostolstwa wspólnotowego, gromadząc w jedno wszelkie występujące w jej obrębie różnorakie właściwości ludzkie i wszczepiając je w powszechność Kościoła».
W 2010 r. obchodzimy 550- lecie parafii św. Michała Archanioła w Porozowie. Według posiadanych danych archiwalnych powstała ona w 1460 r. z fundacji Jana Rymwida Jagintowicza, starosty sądowego lidzkiego i brzeskiego, dziedzica Porozowa.
Ta wspólnota parafialna przez wieki była wierna Krzyżowi i Ewangelii. Swą wierność Chrystusowi potwierdzała nieraz w różnych okresach burz dziejowych. To, że wierni potrafili przechować depozyt wiary było wielką zasługą duszpasterzy - kapłanów, którzy potrafili zaszczepić miłość do Kościoła.
W Dekrecie o pasterskich zadaniach w Kościele Christus Dominus tak czytamy: «W spełnianiu obowiązku nauczania do zadań proboszczów należy: głoszenie słowa Bożego wszystkim wiernym, by umocnieni w wierze, nadziei i miłości, wzrastali w Chrystusie, a wspólnota chrześcijańska dawała to świadectwo miłości, które zlecił Pan. Podobnie należy do ich zadań doprowadzenie wiernych przez nauczanie katechizmu do pełnego poznania tajemnicy zbawienia, przystosowanego do każdego wieku».
Zachęcam do dziękczynienia Bogu Te Deum laudamus za tyle wspaniałych wieków parafii w Porozowie, za jej duszpasterzy i wiernych. Niech zatrzymanie się czytelnika nad lekturą książki, pomoże docenić wielką rolę naszych Przodków w wierności Chrystusowi i Jego Matce. Tak samo niech stanie się okazją do pogłębienia dziejów Kościoła na Grodzieńszczyźnie.
< Poprzednia | Następna > |
---|