Przyjęcie sakramentu Chrztu świętego jest bardzo ważnym wydarzeniem nie tylko dla osoby przyjmującej ten sakrament, ale również dla jej bliskich i osób jej towarzyszących. Bardzo ważną sprawą jest wybór rodziców chrzestnych. Dlatego chciałbym wytłumaczyć, kto może zostać chrzestnym, a kto do pełnienia tego zadania, niestety, przystąpić nie może. Ludziom często brakuje wiedzy na ten temat, co może stać się powodem pewnych kłopotów w przyszłości.
    Aby się dowiedzieć czegoś na ten temat, wystarczy sięgnąć do Kodeksu Prawa Kanonicznego, który w bardzo zrozumiały sposób tłumaczy, kto może pełnić tak ważną i odpowiedzialną funkcję. Trzeba również pamiętać, że prawo kanoniczne dotyczy nie tylko księdza, ale każdego, kto jest katolikiem i kto przychodzi, aby prosić o sakrament Chrztu świętego.
    Ubiegający się o chrzest powinien mieć chrzestnego, odpowiadającego przyjętemu sakramentowi i wypełniającego wiernie wynikające z niego obowiązki (Kan. 872). Prawo wymaga przynajmniej jednego chrzestnego, a więc nie jest obowiązkowym wybranie dwojga (Kan. 873). Chrzestny swoim życiem powinien dawać przykład wiary, właśnie dlatego to zadanie jest bardzo odpowiedzialne. †

Chrzestnym może zostać ten, kogo wybrała osoba przyjmująca chrzest (w przypadku osoby dorosłej), bądź wybrali jej rodzice albo opiekunowie (w przypadku dziecka), a jeśli i tacy nie istnieją, wtedy decyzja należy do proboszcza lub szafarza chrztu. Przyszły chrzestny powinien mieć ukończone 16 lat, pod warunkiem, że biskup diecezjalny nie określił innego wieku albo proboszcz lub szafarz uznaje, że przyczyny dla zrobienia wyjątku są słuszne. Człowiek ten powinien być katolikiem, który już przyjął sakramenty bierzmowania i Najświętszej Eucharystii, oraz prowadzić życie zgodne z wiarą; musi być wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej, wymierzonej lub deklarowanej zgodnie z prawem; nie może być ojcem lub matką osoby przyjmującej chrzest. Ochrzczony, należący do niekatolickiej wspólnoty kościelnej, może zostać dopuszczony jedynie jako świadek chrztu i tylko, jeśli drugi rodzic chrzestny jest katolikiem (czyli chrzestnymi nie mogą zostać dwie osoby np. wyznania prawosławnego). Musi również posiadać potrzebną wiedzę oraz pragnienie pełnienia tego zadania (Kan. 874).
    Co się tyczy życia zgodnego z wiarą i odpowiadającego funkcjom, jakie ma pełnić chrzestny, ważne jest świadectwo jego wiary: niedzielna i świąteczna Eucharystia, przyjęte sakramenty oraz życie zgodne z nauczaniem Chrystusa na co dzień. Trzeba dodać, że funkcji chrzestnych nie mogą pełnić osoby, które żyją w związku niesakramentalnym, gdyż nie do końca spełniają wymagania, dotyczące świadectwa ich wiary.
    Sakrament Chrztu jest bardzo ważnym w życiu każdego człowieka, dlatego też rodzice powinni podchodzić do wybierania chrzestnych dla swego dziecka bardzo odpowiedzialnie, aby tamci byli świadomi zadania, którego się podejmują i wspierali swoje dziecko chrzestne w drodze do Boga.