Rozważając nad znaczeniem i rolą synodu, należy pamiętać, że owe zjawisko ma bogatą historię w życiu Kościoła. W tłumaczeniu z języka greckiego, wyraz "synod" oznacza "wspólną drogę" i swoimi korzeniami sięga pierwszych wieków chrześcijaństwa. W różnych częściach ówczesnego świata biskupi i kapłani gromadzili się na specjalnych zjazdach (bardzo często w tych spotkaniach brały udział osoby świeckie). Powodem do spotkań były trudności i problemy, z jakimi spotykały się te lub inne prowincje Kościoła. Problemy mogły być bardzo różnorodne i dotyczyły, na przykład, spraw organizacyjnych, heretyków, sporów teologicznych... W istocie, pierwsze synody zwoływano już w czasach apostolskich, lecz na szerszą skalę rozwinęły się one po 313 roku, kiedy chrześcijaństwo oficjalnie zostało uznane w imperium Rzymskim. Z czasem w historii chrześcijaństwa zachodniego rola synodów straciła swoje byłe znaczenie. †

Nowe życie dał im Sobór Watykański II, a mianowicie papież Paweł VI, który w 1965 r. swoim dokumentem "Apostolica Sollicitudo" odnowił działalność tej instytucji. Zgodnie z tym dokumentem, synod stał się centralną instytucją kościelną, swego rodzaju reprezentantem biskupów całego świata, którzy gromadzą się na regularnej podstawie pod kierownictwem Ojca Świętego. Do najważniejszych jego zadań należą: utrzymywanie stałych kontaktów z papieżem, troska o rzetelną znajomość aktualnych problemów i trudności Kościoła, dzielenie się doświadczeniem w rozwiązywaniu różnorakich pytań praktycznych, związanych z życiem religijnym. Tak, na przykład, na synodach rozważano o roli osób świeckich w Kościele, rozpatrywano pytania wychowania i przygotowania kapłanów i inne. Tegoroczny synod, który rozpoczął się kilka dni temu, także ma charakter praktyczny – dyskutuje nad problemami nowej ewangelizacji, stara się odpowiedzieć na pytanie, jak donieść Chrystusa i Jego Nowinę do człowieka we współczesnym świecie.
    Jak wynika z powyższego, Synod nosi charakter doradczy. Jest niezbędny Ojcu Świętemu, aby dokładniej, z "pierwszych ust" dowiedzieć się o trudnościach, z jakimi spotyka się każda lokalna wspólnota Kościoła. Drugim celem tego spotkania jest wykorzystanie porad, wiedzy i bogatego doświadczenia życiowego biskupów po to, aby jak najskuteczniej opracować drogi rozwiązania tych lub innych problemów, związanych z duchowym życiem wiernych.