Lida-Słobódka

Parafii i świątynie

Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny
Dekanat LIDA
Parafia pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w miejskim przedmieście Słobódka została założona w 1933 r. staraniem ks. Stanisława Możejko. Tak odrodził się tytuł byłej świątyni karmelitańskiej, która niegdyś istniała w Lidzie. Drewniany kościół bez cech stylowych zbudowali na skrzyżowaniu ul. Rajskiej (obecnie Gorkiego) i Pełnej (nie istnieje). Od tego czasu świątynia zawsze działała, nawet w okresie radzieckim, kiedy pozostała prawie jedynym drewnianym przedwojennym budynkiem wśród nowych czteropiętrowych domów z cegły i płyt. Od 1922 r. proboszczowi w parafii pomagały siostry ze Zgromadzenia Córek Maryi Niepokalanej. Przed II wojną światową parafia w Słobódce liczyła ponad 7000 wiernych.
Wnętrze drewnianego kościoła jest podzielone na trzy nawy czterema parami słupów i przekryte sufitem podszywanym (płaskim w nawie głównej i nachylonym poniżonym w bocznych). Zdobią go trzy ołtarze: główny z figurą Najświętszej Maryi Panny, lewy boczny – św. Józefa (na górze obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy) i prawy – św. Antoniego (na górze obraz Najświętszego Serca Pana Jezusa). Nad wejściem są chóry organowe na czterech parach kolumn, ale teraz nie są one używane.
 
  Od 1989 r. parafią opiekują się ojcowie salezjanie. W 1993 r. rozpoczęto budowę nowego kościoła z czerwonej cegły w stylu neokonstruktywizmu lat 1980-tych XX wieku według projektu, który już był zrealizowany w m. Piotrków Trybunalski (koło Łodzi, Polska), a następnie został zaadaptowany przez lidzkiego architekta Wasilewskiego. W 1997 r. parafia przeszła pod jurysdykcję diecezjalną. 7 grudnia 2002 r. nowo wybudowaną świątynię poświęcił biskup grodzieński Aleksander Kaszkiewicz.
 
  Nowy kościół w Słobódce – to trzynawowa bezabsydowa świątynia, nakryta jedynym dachem dwuspadowym z dachówki metalowej. Do części ołtarzowej, tworząc z kościołem całość, dołączone jest jednopiętrowe centrum parafialne. Fasada główna świątyni zbudowana w kształcie czterech wież-pylonów na rzucie rombu, z których lewa od wejścia jest nieco wyższą niż inne. Umieszczono w niej dzwonnicę. Teren kościelny jest otoczony ogrodzeniem metalowym na betonowych słupkach.
 
  Wnętrze nowej świątyni podzielone jest na trzy nawy czterema parami kolumn ośmiokątnych i przykryte betonowymi płytami na belkach monolitycznych. Na ścianie ołtarzowej umieszczony jest majestatyczny rzeźbiony krucyfiks, boczne nawy zakończone są ołtarzowymi kompozycjami piętrowymi: z lewej strony tytularna figura Matki Bożej Niepokalanego Poczęcia i obraz św. Anny na górze, z prawej – św. Antoniego i obraz Najświętszego Serca Pana Jezusa na górze. Chóry organowe opierają się na cztery pary betonowych słupów.