Bielica

Parafii i świątynie

Drewniana kaplica na cmentarzu

Dekanat Lida
Jest jedną z najstarszych parafii rzymsko-katolickich dekanatu. Tutaj, w posiadłości wielkoksiążęcej (kiedyś starostwo z zamkiem), król Kazimierz Jagiellończyk w 1486 r. założył kościół parafialny pod wezwaniem świętego Jerzego Męczennika (Zwyciężcy). Nowy budynek kościoła pobudowano w 1505 roku. W 1553 r. Mikołaj Radziwiłł Rudy, hetman Wielkiego Księstwa Litewskiego i ówczesny władca Bielicy, przystosował świątynię pod zbiór kalwiński, ale do połowy XVII w. parafia się odrodziła. Od tego czasu aż do 1832 r. przy kościele działała finansowana przez Sapiehów rezydencja dominikanów z klasztoru w Jelni, a także szkoła parafialna.
 
  W 1787 r. z funduszów generała wojsk polskich Ignacego Morawskiego w bielickiej rezydencji wzniesiono nowy kościół drewniany poświęcony przez dominikanina ks. Franciszka Kantowskiego z pozwolenia biskupa wileńskiego Ignacego Jakuba Mosalskiego w tymże roku. Była to wspaniała dwuwieżowa świątynia trzynawowa z transeptem w stylu barokowym. Dach czterospadowy, kryty gontem; nad prezbiterium mieściła się sygnaturką. Wnętrza zdobiło pięć ołtarzy: główny z obrazem Pana Jezusa, boczne – Matki Bożej Różańcowej, św. Wincentego z Ferrari, św. Tekli, św. Antoniego.
 
  Obok kościoła stała trzykondygnacyja czworoboczna drewniana dzwonnica, kompleks kościelny był otoczony płotem drewnianym. Po lewej stronie od wejścia na teren przykościelny, przed cmentarzem stał zegar słoneczny. Właścicielami kościoła nadal byli magnaci Radziwiłłowie, o czym w kościele przechowywany był dokument od 14 czerwca 1696 r.
W 1832 r. z powodu zamknięcia klasztoru dominikanów w Jelni zlikwidowano i rezydencję zakonu w Bielicy. W 1837 r. kościół przekazano prawosławnym i 20 lutego 1840 r. świątynia została konsekrowana jako cerkiew prawosławna pod wezwaniem Świętego Ducha, która otrzymała status przypisanej do cerkwi zblańskiej. Podczas przebudowy nad wieżami i środkiem świątyni pojawiły się główki w kształcie cebuli.
 
  Новая святыняW 1919 r. świątynia ponownie została zwrócona katolikom, a w 1922 r. odbudowana już jako kościół parafialny. W tych latach parafia bielicka liczyła ponad 2000 wiernych. Do parafii należały kościół filialny w Krywiczach i kaplica na cmentarzu parafialnym w Bielicy. Ta ostatnia została zbudowana przez dominikanów około 1824 r. z drewna, poświęcona pod wezwaniem Matki Bożej Różańcowej i pełniła funkcję świątyni katolickiej w czasach, gdy kościół był zabrany pod cerkiew.
 
  Kaplica jest prostokątną konstrukcją wieńcową z trzechstronną częścią ołtarzową orientowaną na północny zachód, do której z prawej strony jest dołączona zakrystia.W latach 1990-tych
 
  kaplicę przedłużono w kierunku ołtarza, zwiększając jej długość prawie dwukrotnie. Świątynia pokryta jest dwuspadowym dachem z biodrami nad ołtarzem i zakończona czworoboczną namiotową wieżyczką nad wejściem. W niszy wejściowego frontonu od samego początku istnienia kaplicy ustanowiono rzeźbioną figurę św. Jana Nepomucena. We wnętrzu kościoła, pokrytym płaskim sufitem podszywanym, znajduje się ołtarz główny z tytułowym obrazem Matki Bożej Różańcowej oraz dwie kompozycje ołtarzowe: po lewej stronie – Najświętszej Maryi Panny (obraz w srebrnych szatach przewieziony ze zniszczonej filii w Krywiczach) i figura Matki Bożej, po stronie prawej – Matki Bożej Ostrobramskiej i figura Pana Jezusa. W kaplicy przechowują się także duże obrazy: św. Jerzego z ołtarza głównego kościoła w Bielicy oraz Świętej Rodziny z kościoła w Jelni.
 
  W czasie II wojny światowej hitlerowcy rozstrzelali ks. proboszcza Stefana Dobrowolskiego. W okresie powojennym starożytny kościół w Bielicy zamknięto, używano go jako halę sportową miejscowej szkoły, później świątynia stała zaniedbana i z czasem była zniszczona. Jednak drewniana kaplica na cmentarzu nie tylko przetrwała, ale nawet została wpisana na listę zabytków architektury. Po lewej stronie świątyni ustanowiono metalową dzwonnicę o konstrukcji szkieletowej. 22 sierpnia 1992 roku po rekonstrukcji biskup grodzieński Aleksander Kaszkiewicz poświęcił kaplicę.
 
 Od 1997 r. w centrum Bielicy według projektu polskiego architekta Juliana Stockiego rozpoczęła się budowa majestatycznego kościoła dwuwieżowego z cegieł sylikatowych. 14 lipca 2011 roku odbyła się wielka uroczystość – poświęcenie kościoła świętego Jerzego, którego dokonał ks. bp Aleksander Kaszkiewicz.